Onder leiding van Atlus ontwikkelde BlazBlue-ontwikkelaar Arc System Works de PlayStation 3- en Xbox 360-game Shin Megami Tensei: Persona 4 Arena, die personages uit Persona 3 en Persona 4 combineert in één groots vechtspel. Slaagt Arc System Works er echter in om de RPG-serie om te toveren tot een interessante vechtgame?

Dankzij Guilty Gear en BlazBlue is Arc System Works een vaste naam in het genre van vechtgames, maar dat betekent niet dat ze er zich gemakkelijk van af maken met Persona 4 Arena. De basis van Persona 4 Arena toont grote gelijkenissen met die van hun voorgaande games. Elk personage heeft een uitgebreide serie eenvoudige aanvallen die aan elkaar gelinkt worden tot wervelende combo's. Dankzij een uitgebreide hoeveelheid zetten, zoals dashes, bestaat er altijd een mogelijkheid om te ontsnappen aan die combo's. Een gevecht tussen ervaren spelers is dan ook een hectische ervaring die razendsnel verloopt. De ervaring is hierbij aangevuld met extra features zoals statuseffecten. Zo kunnen bepaalde personages hun tegenstander vergiftigen, wat weer een beetje extra afwisseling geeft aan de verschillende personages. Op het eerste zicht lijkt het dan ook een verfijnde versie van BlazBlue, wat zeker geen nadeel is. Iedereen kan er snel mee aan de slag en er zit voldoende diepgang in. Elk van de dertien personages verschilt ook sterk in aanvallen zodat elk van de dertien – wat wel wat weinig is – als een ander personage aanvoelt.


Zoals eerder gezegd maakte Arc System Works het zich echter niet zo gemakkelijk. Ze introduceerden ook één grote nieuwe feature: Persona's. In de Persona RPGs zijn Persona's de summons van je personages die je bijstaan tijdens de gevechten, en in Arena doen ze eigenlijk hetzelfde. Elk karakter beschikt over een eigen Persona die kan worden opgeroepen in het gevecht. Deze beschikt over een eigen set aanvallen en een eigen gezondheidsbalk, welke ook belangrijk is. Als ze te snel gezondheid verliezen, trekken ze zich tijdelijk terug uit het gevecht, waardoor je in de minderheid terechtkomt als je tegenstander zijn Persona nog heeft. Dat klinkt natuurlijk ingewikkeld, maar de game beschikt over een duidelijke en uitgebreide tutorial om je alles aan te leren. Voor echte beginners is er ook een auto-combo systeem aanwezig, door simpelweg op de knoppen te rammen creëer je automatisch combo's. Dit is genoeg om de AI te verslaan, maar ervaren spelers kunnen dit gemakkelijk tegengaan, zodat je hiermee online geen oneerlijk voordeel zult opdoen.

Buiten de tutorial mode beschikt de game ook over een verhaalmode die beschikt over verschillende paden en zeer uitgebreid is. Gevechten worden vaak voorafgegaan door ellenlange uiteenzettingen. Dit is geen probleem voor een RPG, maar in een vechtgame toch wat overdreven. Voor Persona-fans is het echter een must, het verhaal dat zich afspeelt na Persona 4 maakt namelijk deel uit van de 'canon' van de serie. Het feit dat je een hoop meer tijd bezig bent met kijken dan met spelen is toch echter een flink nadeel als je gewoon aan de slag wil. De Arcade Mode lost deze problemen op door de verhalen sterk in te korten zodat je er met een uurtje door bent. De belangrijkste mode is echter zonder twijfel de online mode. Deze beschikt over dezelfde netcode als BlazBlue, welke zoals we al lang weten niet slecht is. Online partijtjes verlopen grotendeels lagvrij, zelfs tegen Amerikaanse spelers, en zijn vaak zeer spannend als je iemand van gelijkaardig niveau tegenkomt. De opties hierbij zijn niet echt spectaculair, met ranked en niet-ranked matches met wat eenvoudige filters. Je mist geen belangrijke features, maar echt speciaal is het niet.


De unieke speelstijl is echter niet de enige manier waarop Persona 4 Arena zich onderscheidt van zijn concurrentie. Ook grafisch brengt het spel een uniek spektakel. De kleurrijke anime-stijl is niet ongewoon voor Arc System Works, deze werd ook gebruikt voor hun voorgaande games, maar Persona 4 Arena combineert dit met uiterst gedetailleerde achtergronden en een hele hoop flashy effecten die het geheel zeer levendig maken. Ook op dit gebied gunt de game je dus geen seconde rust, zelfs de menu's hanteren deze stijl zeer succesvol. De bijbehorende soundtrack en stemmen zijn niet even spectaculair, maar vormen een prima ondersteuning voor de algehele ervaring, waardoor Persona 4 Arena een mooi geheel vormt welke zowel liefhebbers van BlazBlue als Persona zal verblijden. De game kent enkele minpunten – en de hele problematiek rond de regio-locking was evenmin positief – maar de algehele ervaring laat zeker een positieve nasmaak na.