Ubisoft heeft grootse plannen voor dit najaar, waarbij ze op 22 augustus aftrappen met de release van Splinter Cell: Blackflist. Oudgediende Sam Fisher keert ook nu terug, maar de zaken zijn anders dan voorheen, hij werkt namelijk voor een organisatie die enkel verantwoording hoeft af te leggen aan de Amerikaanse president.

De Verenigde Staten hebben hun stempel flink op de wereld gedrukt, zo is hun militaire orde in twee van de drie landen op de wereld actief. Lang niet iedereen kan dit waarderen en dus zijn er twaalf landen die gezamenlijk - anoniem - naar buiten treden en een ultimatum stellen: wanneer Amerika zich niet terugtrekt zullen ze met terroristische aanvallen op Amerikaans grondgebied komen. Ze noemen dit ultimatum de Blacklist, waarmee meteen de titel van de game verklaard is.

Omdat de President van Amerika het zich niet kan veroorloven om met zijn vinger in het rond te gaan wijzen besluit hij Fourth Echelon op te richten. Het betreft een geheime organisatie waarbij Sam Fisher aan het hoofd staat en enkel verantwoording hoeft af te leggen aan de president zelf. Om zich snel te kunnen verplaatsen is de thuisbasis van Fourth Echelon gevestigd in een vliegtuig, waarbij het team bestaat uit Anna ‘Grim’ Grimsdottir voor de technische kant, CIA-agent Isaac Briggs die zorgt voor de vuurkracht en hacker Charlie Cole.


Qua gameplay is Blacklist een combinatie van terugkerende gameplay-elementen, aangevuld met geheel nieuwe gadgets. Omdat Fisher carte blanche heeft gekregen hoeft hij geen verantwoording af te leggen, waardoor hij vrij spel heeft om informatie te verkrijgen. Zie het als de serie “24” waarin Jack Bauer tot het uiterste gaat om zijn doel te bereiken, maar ditmaal zonder dat iemand je terug probeert te roepen. Om dit kracht bij te zetten kun je gebruik maken van een Karambit-mes, niet alleen om stilletjes iemand zijn keel door te snijden om het stealth aspect te benadrukken, maar tevens als een middel om te martelen. Wat immers niet goedschiks gaat …

Wat eveneens terugkeert is Mark & Execute, waarbij de mogelijkheden dit keer grootser zijn dan voorheen. Met deze functie kun je vijanden selecteren die vervolgens achter elkaar worden uitgeschakeld. Nieuw is dat je een drone in kunt zetten waarmee je de omgeving kunt bekijken en eveneens vijanden kunt selecteren. De keuze blijft echter aan de speler: wil je geruisloos te werk gaan of ben je bereid risico’s te lopen? Aan de levels zal het in ieder geval niet liggen, deze zijn dermate groot opgezet dat het je de mogelijkheid geeft om op diverse manieren je einddoel te bereiken. Wanneer je hier namelijk in slaagt verdien je geld waarmee je weer betere wapens en voorwerpen kunt kopen die je helpen in je volgende missies.


Naast de singleplayer is het ook mogelijk om coöperatief te spelen, waarbij je samen met voormalig CIA agent Isaac Briggs veertien missies succesvol moet zien te beëindigen binnen een aparte verhaallijn. Deze missies zijn op te delen in drie verschillende typen, namelijk Ghost, Panther en Assault. In Ghost is het de bedoeling dat je onopgemerkt blijft en niemand vermoord (hoewel ze bewusteloos achter laten toegestaan is) terwijl dit in Panther wel mag, terwijl het in de Assault missies geen probleem is om al schietend je aanwezigheid kenbaar te maken. Ook de Spies vs. Mercs multiplayer keert terug in zowel een Classic als Blacklist variant. In Classic strijden een team van twee Spies tegen een team van twee Mercs, waarbij de eerste groep het doel heeft om computers te hacken terwijl de anderen dit juist moeten voorkomen. Nieuw is een Blacklist variant waarbij twee teams van vier spelers het tegen elkaar opnemen, waarbij je met flink wat aanpassingsopties je eigen speelstijl kunt ontwikkelen. Keuzes zijn hierbij te maken in onder andere je wapens, gadgets en bescherming, waarbij ook de spionnen toegang krijgen tot wapens en gadgets om zich beter te weren.

Blacklist lijkt niet zozeer grootse veranderingen door te gaan voeren binnen de reeks, wel trachten ze het verhaal voort te stuwen. Waren we in Conviction vooral bezig met een persoonlijke vendetta, daar staat ditmaal het landbesef voorop. Grote vraag is alleen of we niet teveel sympathie gaan krijgen voor de vijand uit de game, als dit vraagstuk echter opgelost kan worden met de juiste combinatie van stealth en actie zul je ons niet horen klagen.