Jaarlijks is het één van de meest gespeelde en tegelijkertijd één van de meest verguisde series: Call of Duty. Er valt echter moeilijk te ontkennen dat het vorig jaar verschenen Black Ops 2 al na vijftien dagen één miljard dollar omzet wist te behalen, Activision zal dan ook wel gek zijn om de serie te laten vallen. Vandaag blikken we vooruit op de nieuwste uitgave met één vraag in het achterhoofd: is er voldoende innovatie aanwezig?

Of we deze innovatie tegen gaan komen in het verhaal is nog afwachten, door Stephen Gaghen (schrijver van de film Traffic) aan te trekken trachten ze in ieder geval een meer emotionele ervaring tussen hoofdkarakter en de andere karakters te realiseren. Ontwikkelaar Infinity Ward had er namelijk voor kunnen kiezen om aan Modern Warfare 4 te werken, in plaats daarvan hebben ze de vrijheid genomen om een nieuwe invalshoek te nemen. In de nabije toekomst zal er een catastrofaal evenement plaatsvinden met als gevolg dat Amerika haar status als wereldleider verliest. Tien jaar verstrijken wanneer een nieuwe, krachtige vijand opstaat die het op Amerika gemunt heeft. Ondanks diens zwakke status zijn oud-Special Operation Forces samengebracht om een elitaire groep soldaten te vormen onder de naam “Ghosts”, welke als beschermende factor voor het land dienen. Deze gebeurtenissen komen niet voort uit de verhaallijn van Modern Warfare 3, sterker nog, de gehele band met deze eerdere titels is vervallen. Het geeft de ontwikkelaar de kans om nieuwe karakters te introduceren, waarbij ditmaal niet gekozen is om meerdere personages het verhaal te laten vertellen, maar de focus te leggen op een relatie tussen twee broers.


Eén van de vernieuwingen in gameplay zien we in de toevoeging van een hond onder de naam Riley. Klinkt deze naam bekend? Dat kan goed kloppen, zijn naam is namelijk een knipoog naar Simon “Ghost” Riley, één van de karakters uit Call of Duty: Modern Warfare 2. De Duitse herder kan door de speler aangestuurd worden waarbij te denken valt aan het opsporen van explosieven of het najagen van een vijand. Om de hond commando’s te geven ben je in het spel voorzien van een headset, tevens zit er een camera op zijn vest die ons mee laat kijken naar zijn acties. Er zitten zelfs secties in de game waarin we Riley zelf mogen besturen, hetgeen een welkome variatie moet vormen. Andere vernieuwingen in de gameplay zijn dat we dit keer met ons hoofd om een hoekje kunnen kijken en dat we op onze knieën kunnen glijden, een overgang van een sprint naar stilstand.

Wanneer we spreken over innovatie in relatie tot de Call of Duty franchise zullen velen meteen de graphics noemen. Om dit te verbeteren maakt Infinity Ward gebruik van het zogeheten SubD rendering, geïntroduceerd door Pixar. Het idee is simpel: enkel de textures die op een bepaald moment belangrijk zijn voor de speler zullen verscherpt in beeld komen. Stel dat je langs de loop van je geweer kijkt dan zullen de textures van zowel je hand als het wapen verscherpt in beeld komen, terwijl deze minder textures bevatten wanneer deze niet prominent in beeld worden gebracht. Hetzelfde gaat op voor een geweer: op afstand zal deze minder gedetailleerd zijn dan wanneer je deze nadert. Ook bij andere elementen zijn getracht verbeteringen aan te brengen, denk aan lichtinvallen en water. Of dit voldoende is om te spreken van een stap of een sprong voorwaarts valt te bezien, laten we immers niet vergeten dat voorgaande Call of Duty games toch wel erg achter liepen ten opzichte van concurrerende games.


Of we nu lang of kort over de game praten, uiteindelijk zullen veel mensen vooral aangetrokken zijn tot diens multiplayer en daar zien we een belangrijke verandering: interactie in de maps. Een voorbeeld is te vinden in de map Octane, alwaar een benzinepomp beschoten kan worden om een tankstation op te blazen, waardoor omringende muren in zullen storten. De meer open ruimte kan hierdoor ineens perfect gebruikt worden door een sniper, waar dit voorheen nog onmogelijk leek. Het is slechts één voorbeeld die aan moet geven dat de voorheen statische maps, hoewel ditmaal scripted, tot het verleden behoren. Eveneens minder statisch zijn de karakters zelf, met create-a-soldier krijg je de optie om een geheel eigen personage te maken, waarbij je er maximaal tien kunt creëren.

Terwijl veel van de bekende multiplayer modi terugkeren zien we tevens twee nieuwkomers. Cranked is in essentie hetzelfde als Team Deathmatch, maar dan met een kleine twist. Na een kill krijgt de speler dertig seconden lang een verbeterde behendigheid en snelheid, een tijd waarin hij een nieuwe kill zal moeten maken of assist zal moeten leveren. Lukt hem dit niet, dan betekent dit helaas een einde voor de speler zelf. In Search and Rescue dient ieder team een explosief op één of twee doelen aan te brengen. Wanneer je in de strijd ten prooi valt aan een tegenstander zul je een dogtag laten vallen die je redding of je dood kan betekenen. Weet een teamlid je dogtag namelijk op te rapen dan keer je terug in de strijd, doet de vijand dit dan is het einde oefening. Het maken beide modi tot interessante variaties op reeds bestaande modi.


Naast de single- en de multiplayer is er nog een derde mode aan te wijzen, namelijk de Squad Mode. Alhier speel je samen met andere soldaten in coöperatieve, competitieve of solistische Squad matches. In Squad versus Squad speelt zowel jij als een vriend met een AI Squad in een gevecht op een map. Ben je meer een teamspeler dan kun je terecht in Safeguard, waarbij je met maximaal vier spelers samen dient te werken om hordes vijanden te overwinnen, vergelijkbaar met de Survival Mode uit Modern Warfare 3. Als laatste is er nog Squad Assault, waarin je tegen het AI team van een andere speler kunt strijden terwijl deze speler zelf niet online is. Het leuk aan Squad is dat je de tien zelf gecreëerde soldaten in kunt zetten om zo een persoonlijk team op de been te brengen.

Met minder statische maps en nieuwe modi is Infinity Ward er echter nog niet, ook op ander gebied trachten ze de multiplayer als nieuw aan te laten voelen. Voor één van deze elementen is afgekeken bij Treyarch, zij kwamen vorig jaar namelijk met het Pick 10 systeem. Spelers mochten hier zelf een load-out samenstellen, bestaande uit tien onderdelen. Ook nu krijgen we een grote mate van vrijheid, waarbij je echter rekening zult moeten houden met het aantal punten dat je in kunt zetten. Een voorbeeld zien we bij de perks, waar je acht punten mag gebruiken. Het is dus mogelijk om tien ‘kleine’ perks van ieder een punt mee te nemen, je kunt er echter ook voor kiezen om twee zware perks van vier punten mee te nemen. Besluit je om zelfs je extra wapen of granaten in te leveren, dan kun je tot maximaal elf punten komen om aan perks te besteden. Het moet zorgen voor de nodige variatie, maar door deels hetzelfde pad te bewandelen als bij Black Ops 2 valt van echte vernieuwing natuurlijk niet te spreken.


Wel nieuw zijn de toevoegingen van twintig geheel nieuwe killstreak beloningen. Ze spelen hierbij leuk in op de singleplayer door Riley ook hier in te zetten, bijvoorbeeld als bewaker van je personage doordat de herder gaat blaffen wanneer er vijanden in de buurt zijn. Toch hoor ik de vraag opkomen: zijn dit nu de innovaties waar spelers op wachten? Zijn het niet de logische vervolgen van alweer de tiende Call of Duty game? Het antwoord is tweeledig. De pessimist zal zeggen dat Ghosts in essentie niet anders is dan de voorgaande delen. Een nieuw verhaal, de toevoeging van een hond en nieuwe multiplayer maps zullen deze spelers dan ook niet overtuigen. Maar laten we het eens anders bekijken. Als Call of Duty spelers jarenlang veel plezier halen uit de single- en de multiplayer, zitten ze er dan op te wachten om een volstrekt aangepaste game te spelen? Het antwoord is ontkennend en dus kunnen we stellen dat Ghosts zeker niet innovatief bezig is, maar dat deze spelers dit eigenlijk alleen maar toe zullen juichen. En zeg nu zelf: zou jij de mogelijkheid laten vallen om een miljard dollar binnen enkele weken bij te kunnen schrijven?