Review: Risen 3: Titan Lords
Door Rene Groen op 26-08-2014 om 09:56
|
Bron: Gamed
|
Wanneer ik me in een game lastig kan identificeren met de hoofdpersoon, vul ik veel van zijn details gewoon zelf in. Toegegeven, Risen 3: Titan Lords droeg me al aan dat de naamloze hoofdpersoon zijn ziel was verloren, maar veel meer dan dit werd me niet gegund. En dus ging ik op stap met zielloze Piet.
Al snel na mijn eerste stappen in de game blijkt dat zielloos helaas niet gelijk staat aan stemloos. Piet praat tegen zijn zus, een dame die niet zou misstaan op de Wallen, met een stem die de nodige irritatie oproept. Was het dus eerst de game die me al lastig in het hoofdpersoon deed verplaatsen, daar moest ik nu ook zelf moeite doen om Piet tot leven te laten komen. Nog voordat ik dus ook maar aan mijn eerste opdracht was begonnen faalde de game al in één van de belangrijkste punten voor een RPG: je als speler één laten voelen met het hoofdkarakter. Het was op dit moment dat de hoofdkarakter wat mij betreft ook door het leven kon als Rob Geus: “Hier word ik niet vrolijk van.”
Omdat een valse start echter niet meteen betekent dat alles verloren is, ging ik kijken wat de wereld verder voor me in petto had. Groot voordeel is dat je een behoorlijke vrijheid hebt, waardoor je zelf kunt bepalen waar je missies aan wilt gaan en in welke volgorde je deze af wilt werken. Niemand verplicht je dan ook om direct het hoofdverhaal na te streven, waarbij het einddoel is om je ziel terug te krijgen. Ben je iemand die liever conversaties voert of één van de statistieken uit wil breiden, dan zal niemand je deze mogelijkheid ontnemen. Wel dien je altijd rekening te houden met de acties die je onderneemt, deze kunnen namelijk goed of slecht vallen. Verwacht hierin niet de diepgang van een Fable, het geheel is namelijk een stuk oppervlakkiger en minder goed uitgewerkt, zo zijn er slechts weinig consequenties wanneer we naar het verhaal kijken.
De gameplay zelf wordt grotendeels ingenomen door het vechten, waarbij je zelf kunt kiezen of je dit doet middels zwaarden, geweren of magie. De diverse vijanden vereisen hierbij steeds weer een ander aanvalspatroon, waardoor je je niet op een eenzijdige manier van de monsters kunt ontdoen. Uiteraard worden deze naarmate de game vordert ook steeds sterker, gelukkig verdien je dan ook Glory om je statistieken uit te bouwen. Door deze combinatie van factoren gaat het gevechtssysteem aardig diep en wanneer je een goed karakter hebt, zijn mensen zelfs bereid om zo nu en dan met je mee te vechten, hetgeen het gevoel versterkt dat je niet enkel solistisch bezig bent. Tegelijkertijd wordt de ervaring verstoord door een menu dat we kennen uit games van vroeger tijden. Het is allemaal weinig overzichtelijk en vereist teveel handelingen. Neem bijvoorbeeld het gegeven dat je geen items kunt oppakken wanneer je een wapen draagt, hetgeen toch wel verouderd aanvoelt. In de PC versie werkt het gelukkig allemaal net iets beter dan in ons gerecenseerde Xbox 360 exemplaar, echter voelt de game ook op dit systeem alsof het vijf jaar te laat is uitgekomen.
Het bovenstaande maakt Risen 3: Titan Lords tot een game van uitersten, een lijn die ontwikkelaar Piranha Bytes doortrekt in de graphics. Valt er op het ene moment nog te genieten van een vergezicht, daar wordt dit een moment later teniet gedaan wanneer je een dorpje binnen loopt en voor de zoveelste keer een zelfde karaktermodel ziet staan. Het is alsof een familie een eeneiige achtling gekregen heeft die ieder in een ander dorp zijn gaan wonen. Het zijn van dit soort momenten, samen met de punten die eerder in deze recensie naar voren kwamen, die je steeds weer uit de game halen. Tel hierbij op dat we gedurende het spelen vele bugs tegen kwamen en je kunt begrijpen dat Piet misschien beter gewoon zielloos kan blijven.
|
|
|
Beoordeling
| Gameplay |
 70 |
| Sound |
50 |
| Graphics |
65 |
| Replay |
80 |
Voldoende content, te weinig ziel.
|
65 |
|
|
|
|
 09:57 Zijn Erfenis: Allan Alcorn
 09:56 Alien: Isolation
|
| Reacties (7) |
|
|
Pagina:
1
|
|
Nelus
op 26-08-2014 om 10:44
[Niv: 526 / Exp: 26310]
|
|
Voldoende content en weinig ziel vond ik zelf al de conclusie van deeltje 1, terwijl iedereen die ook aanprijst.
|
|
|
Gast (87.65.204.xxx)
op 26-08-2014 om 10:46
|
|
Deze review bevestigt voor mij nogmaals dat het de ontwikkelaar weer niet gelukt is op de aansluiting te maken bij de toppers van het RPG-genre. Ze missen nog wat, zal ook wel met budget te maken hebben.
|
|
da bom
op 26-08-2014 om 12:32
[Niv: 89 / Exp: 4472]
|
|
Personages maken de game naar mijn mening, jammer dat dat in dit deel niet zo is. Genoeg potentie
|
|
Kenobixios
op 26-08-2014 om 14:07
[Niv: 54 / Exp: 2687]
|
|
Ok dat wordt dan budget bak ipv day one purchase.
thanx voor de review
|
|
Malasorte
op 26-08-2014 om 20:00
[Niv: 7 / Exp: 349]
|
|
Ik herken wel de kritiekpunten die Rene Groen noemt (vooral de voice-acting is erg slecht), maar dat neemt niet weg dat ik moet erkennen dat ik deze game met veel plezier speel. Meer plezier dan veel games die de hemel in worden geprezen (bijv. Far Cry 3). Het vechtsysteem vind ik helemaal niet zo slecht voor een RPG (een stuk beter dan bijv. Skyrim), vooral omdat je het gevoel hebt dat je er steeds beter in wordt als je je 'glory'punten goed besteedt. Belangrijkste minpunt ten opzichte van deel 1 en 2, die ik ook allebei met veel plezier heb gespeeld, is dat veel locaties vrijwel gekopieerd zijn uit Risen 2. Voor een full-priced game vind ik dat toch wel een blamage!
|
|
Rene Groen
(Eindredacteur)
op 26-08-2014 om 20:07
[Niv: 747 / Exp: 37355]
|
|
Ik denk dat wij grotendeels dezelfde mening zijn toebedeeld. Ook jij ziet de voice-acting als een slecht punt en het vechten als iets positiefs, iets wat ik ook in de recensie benoem. Waarom de game echter toch niet hoger dan een 65 scoort ligt dan ook aan andere punten, denk aan matige visuals (let wel: in de gespeelde Xbox 360 versie), de bugs en de matige verhaallijn.
|
|
Zuigertje
op 27-08-2014 om 09:57
[Niv: 118 / Exp: 5884]
|
Risen 1 vond ik een van de beste adventure/RPG van de vorige gen.  Risen 2 was ook erg vermakelijk ondanks de reteslechte combat.
Ik heb altijd een zwak gehad voor de gothic/risen serie. Een soort ervaring die alleen deze ontwikkelaars bieden. Meesleepend, sfeervol en nodigt je erg uit om te exploren. Als je een grot ingaat of een grote dungeon dan krijg je geen laadschermen, alles bestaat uit 1 geheel. Lekkere draw distance ook.
Deze ga ik zeker ook spelen. 
|
|
|
Pagina:
1
|
|
|
|
