De aantrekkingskracht van mijn verzameling Amiibo's, Disney Infinity en Skylanders figuren is vooral groot bij mijn zoontje van drie. Hele verhalen worden verzonnen rondom de personages, een stuk verbeeldingskracht waar veel volwassenen jaloers op zouden zijn. Maar wat nu als deze verbeeldingskracht ook losgelaten kan worden in de game zelf?
Dit is nu namelijk net waar Skylanders Imaginators om draait. Voorheen werden de hersenspinsels van de ontwikkelaar aan ons opgelegd, denk aan het verwisselen van onderdelen of het racen in voertuigen. Ditmaal krijgen we de vrijheid om er zelf een invulling aan te geven. Naast de twee meegeleverde Master King Pen en Golden Queen Sensei figuren zit er in het starterpack ook een creatiekristal. Plaats deze op de Portal of Power en je krijgt een creatiemenu waarin je vrijwel ieder aspect van een personage vorm kunt geven. Te denken valt aan zijn lichaamsgrootte, hoofd, armen, benen, gevechtsklasse (die je overigens niet aan kunt passen na het maken van een keuze), wapens, achtergrondmuziek en zelfs uitspraken. Ieder kristal is gebonden aan een element, zo kun je in een vuurkristal geen personage maken die rondom water draait. Tevens is ieder kristal goed voor één personage, als je dus beschikking wilt hebben over meerdere elementen of meerdere Skylanders wilt aanpassen en op wilt slaan dan zul je naar de portemonnee moeten grijpen. Zeker als je ook nog eens alle (31) Sensei figuren aan je collectie toe wil voegen. Met deze figuren krijg je toegang tot speciale Sky-Chi krachten, kun je het maximale level verhogen en gebieden ontgrendelen die zonder het specifieke element ontoegankelijk blijven. Gelukkig is het betreden van deze gebieden geen vereiste om de game te voltooien.
Al direct heb je de beschikking over vele aanpassingsopties en dit zal zich alleen maar verder uitbreiden naarmate je verder komt in het spel zelf. Wanneer je reeds eerder één van de voorgaande vijf Skylanders titels hebt gespeeld is deze gameplay grotendeels bekende kost. Het draait vooral om het oplossen van kleine puzzels, platforming en actie-elementen. Dit alles doe je om de kwaadaardige Kaos af te stoppen die zijn eigen Imaginators tot leven heeft geroepen, Doomlanders geheten. Op dat vlak dan ook weinig nieuws en toch wist de game ons te verrassen met leuk uitgedachte en mooi vormgegeven levels. Het ene moment probeer je een puzzel op te lossen, een volgend moment dien je het einde te bereiken in een 2D platformsectie, te overleven in een Arena Battle of een potje te winnen in de kaartgame Creation Clash. Aan afwisseling dan ook geen gebrek, er valt enkel aan te voeren dat het spel op momenten teveel vervalt in het voltooien van saaie mini-games die we reeds kennen uit voorgaande games en dat de eindbazen wel erg herhalend zijn qua opzet.
Wanneer we een blik werpen op het verleden dan zien we dat de oude games alweer deels zijn losgelaten. Skylanders zijn weliswaar bruikbaar, dit gaat echter niet op voor de Portals. Ook de voertuigen uit SuperChargers spelen slechts een minimale rol, het gaat ditmaal om een losstaande racing mode die weinig toevoegt ten opzichte van de game die vorig jaar verscheen. Enerzijds is dit positief op te vatten, gamers die deze Skylanders vorig jaar niet kochten voelen zich nu niet achtergesteld, maar dit werkt uiteraard ook de andere kant op. Wel willen we de ontwikkelaar prijzen dat deze racing mode ook toegankelijk is voor je Imaginators figuren die dan vervolgens in een digitaal voertuig stappen. Mocht je dus een uitstapje richting de racebaan willen maken dan zul je hierin niet gelimiteerd worden door het missen van het juiste fysieke spelfiguur.
Grafisch heeft ontwikkelaar Toys for Bob haar zaken goed op orde. Enkele kleine oneffenheden zullen de kinderen amper opvallen en zij worden vooral verwend door een visueel spektakel. Toch betekent dit niet dat er verder geen enkele kritiek te noteren valt. We bespraken al eerder het trekken van de portemonnee voor kristallen en Skylanders figuren, ook in de game zelf krijg je regelmatig te maken met microtransacties. Sterker nog, als een kind iets te ver doordrukt is een aankoop zo gemaakt. Qua gameplay zorgt het vaste camerastandpunt er op momenten voor dat je het overzicht even kwijt bent. Een verkeerde sprong is hierdoor snel gemaakt. Ook het gemis van een map is opvallend, hoewel de mogelijkheid tot het oproepen van hints dit grotendeels weet op te vangen. Een laatste kritiekpunt ligt hem in het tempo van de game. Hoewel we begrijpen dat het voornamelijk een spel voor kinderen is had het tempo wat ons betreft wat hoger mogen liggen. Gelukkig zijn dit allemaal geen spelbrekers, maar eerder punten waarin de ontwikkelaar nog beter kan scoren. Als jullie me nu willen vergeven dan ga ik even wat extra kastruimte maken om de nieuwe Skylanders in op te slaan. Is mijn zoontje ook weer blij.
|
