Ontwikkelaar Three Fields Entertainment is opgericht door oud-Criterion medewerkers en die kennen we natuurlijk van de Burnout serie. Met Danger Zone werd getracht een soortgelijke ervaring neer te zetten en met diens sequel trekken ze deze lijn door.
Het idee achter de game is gelijk aan die van de Crash-modus uit de Burnout reeks. Je doel is om een ongeluk te creëren waarbij je zoveel mogelijk schade veroorzaakt, omgezet naar een bedrag in dollars. Deden we dit in het originele Danger Zone nog in een testfaciliteit daar is er nu gekozen voor snelwegen. Al direct na het opstarten is duidelijk dat de studio zich hoofdzakelijk op de gameplay heeft gericht. Het ontbreekt aan muziek en het menu zelf is weliswaar overzichtelijk maar erg saai vormgegeven. Van de presentatie moet Danger Zone 2 het dan ook duidelijk niet hebben.
Gelukkig is de gameplay een stuk interessanter. Ieder van de 23 scenario's is op te delen in twee helften; de aanloop en de Crash Zone. In een voertuig krijg je in de aanloop een opdracht mee, denk aan het laten crashen van acht taxi's, het rakelings langs tien voertuigen scheuren in een Formule 1 wagen of vasthouden van een boost terwijl je tussen het verkeer door raast. Het succesvol behalen van deze opdracht levert extra geld op alvorens je uiteindelijk in de Crash Zone terecht komt. Alhier is het de bedoeling om een zo groot mogelijke crash te veroorzaken en daarmee de schade op te laten lopen. Het behalen van een bronzen medaille is genoeg om het volgende scenario vrij te spelen, echter is de ware uitdaging om de platinum medaille binnen te slepen.
Dit laatste bereik je enkel als alles samen komt. In de aanloopfase zul je dan ook de doelstelling moeten behalen, waarvoor je gelukkig wat hulp krijgt. Stel dat je een vrachtwagen moet elimineren dan is dit niet mogelijk door er zelf tegenaan te rijden. In plaats daarvan laat je een personenwagen crashen en stuur je deze met een knop naar links of rechts zodat deze de vrachtwagen mee neemt. Verder zul je de Crash Zone moeten leren kennen. Het inzetten van een Crashbreaker (een kopie van de Smashbreaker uit Burnout) laat je namelijk extra schade aanrichten, terwijl je tevens extra items op kunt pakken als geld of een extra Crashbreaker om de chaos voort te laten gaan. Wanneer dit lukt en alles samen komt geeft dit een goed gevoel, toch moet gezegd worden dat de game niet op ieder vlak even goed weet te slagen.
Eén van de elementen die stoort is dat de game niet consistent is in wat een actie precies voor reactie geeft. Soms bots je vol op een auto en mag je door blijven rijden, een volgende keer resulteert een klein tikje in een crash. Ook de besturing had net even wat strakker gekund en voelt - zeker op hoge snelheid - net wat te losjes aan. Het grootste probleem is echter dat de herspeelbaarheid niet erg hoog ligt. Wanneer je de scenario's eenmaal hebt uitgespeeld zijn er nog drie bonustracks waarbij je over een weg moet scheuren zonder te crashen en hierna is er weinig meer te beleven. Persoonlijk bereikte ik dit punt na zo'n drie uur spelen en dan is een bedrag van €17,99 best flink te noemen. De reden dat je dit punt zo snel bereikt is omdat je geen replays van je acties kunt bekijken, er geen editor is om zelf uitdagingen te creëren en ook een multiplayer ontbreekt. Er zijn weliswaar online leaderboards, echter is er geen mogelijkheid om een behaalde score direct met vrienden te kunnen vergelijken. Danger Zone 2 is dan ook zeker geen slechte game, het is simpelweg een te magere game voor diens verkoopprijs.
Beoordeling
65
Met Danger Zone 2 weten oud-Criterion medewerkers de Crash-modus uit Burnout prima over te zetten. Het is nog altijd heerlijk om een grote crash te veroorzaken en de schademeter op te zien lopen, de problemen liggen dan ook op ander vlak. Het gemis van een multiplayer is groot en ook de verdere omkadering is te karig om de game langer dan enkele uurtjes interessant te houden.
