Na Hitman: Absolution uit 2012 werd de hoofdreeks op pauze gezet en moesten we het doen met spin-offs als Go en Sniper. In 2016 keerde Hitman vervolgens terug in episodische vorm en nu is de sequel verschenen als een volwaardige game.
Door te kiezen voor de naam Hitman en nu voor Hitman 2 leek het alsof IO Interactive een reboot wilde bewerkstelligen, iets wat onderstreept werd door het uitbrengen van de game in episodes. Toch hebben ze dit plan met dit vervolg alweer losgelaten, niet alleen is de game direct in zijn geheel te spelen, ook op het gebied van gameplay zien we maar weinig echte innovaties. Het welbekende concept van ontdekken, plannen en toeslaan is dan ook bewaard gebleven. Locaties uitkammen op zoek naar unieke manieren om af te rekenen met je doelwit werkt al jaren prima en hier is dan ook niet aan gesleuteld. Dat Agent 47 ditmaal wederom zijn koffertje mee mag nemen zorgt niet voor veranderingen, enkel het opgaan in de menigte en sluipen door het struikgewas, alsmede een picture-in-picture beeltenis bij belangrijke gebeurtenissen, zijn als toevoegingen te noteren aangaande de gameplay. Ietwat karig, hoewel de uitspraak 'if it ain't broke, don't fix it' hier natuurlijk wel op gaat.
Op papier klinkt het aantal van zes locaties ook wat schaars, zeker als je bedenkt dat Nieuw-Zeeland – dat vooral als tutorial dient – wel erg compact is. Gelukkig blijkt al snel dat de sandboxes, waarbij we onder andere afreizen naar een racecircuit in Miami, het kleurrijke Mumbai en de jungle van Colombia, dermate veel mogelijkheden bieden dat het alsnog garant staat voor tientallen speluren. Er is geen eenzijdige manier om je opdrachten te voltooien, steeds ontdek je weer nieuwe manieren en gebruik je andere voorwerpen om hierin te slagen. Gelukkig storten ze deze mogelijkheden niet direct over de speler uit, zo geeft de ontwikkelaar kleine opzetjes en door meer ervaringspunten te verkrijgen openen zich nieuwe opties. Alsof dit nog niet genoeg is worden er met enige regelmatig nieuwe (tijdelijke) events toegevoegd, zo krijgen we tussen 20 november en 4 december de kans om af te rekenen met acteur Sean Bean die in de huid kruipt van MI5-agent Mark Faba.
Waar we iets minder enthousiast over zijn is de verhaalvertelling. Niet alleen is het overkoepelende plot warrig, de manier waarop het aan je gepresenteerd is krijgt ook geen schoonheidsprijs. Tegenover de veelal mooie, levendige en mooi belichte locaties staan plaatjes met minimale bewegingen die ons het plot mee moeten geven. Of ze nu te weinig tijd hadden, onvoldoende financiële middelen of zelf ook door hadden dat het verhaal van ondergeschikt belang is; het zorgt voor een stijlbreuk die gemakzuchtig aan voelt. Dit terwijl ze op ander punt juist wel weten te scoren, zo is iedere locatie uit Hitman als DLC opgenomen in Hitman 2. Dit klinkt als een herhalingsoefening, ware het niet dat de levels nieuwe missies hebben en profiteren van de toevoegingen die in de sequel zijn gedaan. Omdat je nu nieuwe manieren hebt om af te rekenen met je doelen voelen de levels toch weer fris aan. Mocht je Hitman eerder hebben aangeschaft dan hoef je overigens niet nogmaals te betalen.
Wanneer je even genoeg hebt van de singleplayer kun je het ook tegen een ander opnemen in de Ghost Mode. Het idee is dat beide spelers in een zelfde locatie af moeten rekenen met dezelfde doelen. Wanneer je dit ongezien lukt scoor je een punt, schakel je daarentegen een onschuldige uit dan moet je een punt inleveren. Omdat de targets steeds random worden bepaald kun je geen vast stramien uit je hoofd leren en omdat eenieder beschikt over dezelfde hulpmiddelen is er altijd sprake van een gelijke strijd. Hoewel je dus hetzelfde doel nastreeft is het niet mogelijk om chaos aan te richten in het spelgebied van de ander. Er is hierop één uitzondering in de vorm van de Ghost Coin. Deze kun je gebruiken ter afleiding, is de andere speler echter in de buurt dan zal deze Coin ook invloed hebben op zijn wereld. Eveneens aanwezig is de Sniper Challenge. Alleen of als het duo Agent Stone en Agent Knight dien je vanaf een afstand drie doelen (en de bewakers) uit te schakelen gedurende een bruiloft in Himmelstein, Oostenrijk. Door de verschillende typen ammo is het leuk om te experimenteren en middels samenwerking tot je doel te komen.
Hitman 2 vormt door al het bovenstaande een compleet pakket dat ook nog goede muziek heeft, prima stemacteurs bevat en er goed uit ziet. Toegegeven, sommige details hadden net wat beter uitgewerkt mogen worden, toch is dit niet iets wat afbreuk doet aan de ervaring. Het enige kritiekpunt dat we dan ook aan kunnen leveren is dat er wel heel erg op safe is gespeeld. De echte vernieuwingen zijn minimaal en stiekem hadden we gehoopt dat de serie zichzelf meer zou evolueren. Dit neemt niet weg dat fans van het genre de kale huurmoordenaar weer in hun armen zullen sluiten en nieuwkomers kunnen ervaren waarom de Hitman formule al sinds het origineel uit 2000 nog altijd niet gaat vervelen.
Beoordeling
80
Nieuwe locaties en nieuwe mogelijkheden om je doelwitten uit te schakelen. Het is een welbekend concept als er een nieuwe Hitman verschijnt en dat is ditmaal niet anders. De episodische structuur van diens voorganger is losgelaten en door het competitieve Ghost en coöperatieve Contracts is er genoeg te doen, echte vernieuwingen hoef je daarentegen niet te verwachten.
