Met How to Train Your Dragon 3 in de bioscopen en een succesvolle serie op Netflix kom je als kind niet om deze zeer verdienstelijke mediafranchise heen. Hoe het plezier dat je aan zo’n serie beleeft voort te zetten buiten de passieve film om? Met een videogame uiteraard. Ontwikkelaar Climax Studios zette haar beste beentje voort en creëerde een vermakelijke avontuur voor een jong publiek.

Opvallend genoeg staat Dragons: Dawn of New Riders los van het slotstuk van de filmtrilogie. Dit betekent dat de ontwikkelaars niet gebonden waren aan bepaalde verhaallijnen en elementen, zodat ze een uniek product konden creëren. Deze game is dan ook een losstaand product, een eigen episode in de gehele How to Train Your Dragon saga. Dawn of New Riders vangt aan als het eiland Havenholme wordt geplunderd door een nieuwe groep bandieten. Als speler krijg je de controle over Scribbler, een jonge drakenrijder die zijn geheugen kwijt is geraakt. Vervolgens ontmoet je al snel Patch, een draak van het unieke type Chimeragon, waarmee je het gehele avontuur zal beleven. Bekende karakters als Hiccup en Astrid, alsook hun draken Toothless en Stormfly, maken verschijningen, maar spelen geen hoofdrol. Het verhaal wordt helaas duidelijk gemaakt in geschreven tekstdialogen en brieven. Er zijn geen voice-overs, geen uitbundig geanimeerde cutscènes, waardoor het verhaal minder sterk overkomt dan had gekund. Daarnaast is er geen Nederlandse vertaling, wat anno 2019 toch wel kwalijk is.


Op het gebied van gameplay doet Dawn of New Riders geen rare dingen. Er wordt niet geïnnoveerd of geëxperimenteerd, maar juist voortgeborduurd op elementen uit andere games om een simpele, doch effectieve dungeon crawler te creëren. De spelomgevingen zijn tamelijk rechtlijnig, zijpaden zijn veelal niet erg uitgebreid, zodat het lastig is te verdwalen. Je lost puzzels op, soms door het gebruik van Scribbler’s nieuw verkregen wapens of door Patch’s nieuwe krachten. Er zijn schakelaars en drukgevoelige vloerplaten om te activeren en zodoende verder op de verschillende eilanden in het spel te komen. Je wisselt met één druk op de knop tussen Scribbler en Patch, evenals dat je met één knop tussen hun wapens en krachten kan wisselen.Dit alles vanuit een top-down perspectief, zodat je het overzicht niet kwijtraakt. Naast het oplossen van puzzels zijn er ook de nodige gevechten. Gebruik een schild, ‘klik’ jezelf vast aan een vijand, rol en sla, rol en sla en ga zo voorts. Verzamel daarnaast nog items om gezondheidsdrankjes en upgrades te verzamelen en het gros van de in-game bezigheden is zo wel duidelijk.


Daarnaast is er nog een ander component, dat is namelijk het vliegen op je draak. Dit kan in een weide omgeving om tussen de verschillende eilanden te navigeren. Helaas blijkt dit al snel niet zo episch als het lijkt, doordat de game hier nog wel eens wilt haperen en je in de omgevingsdetails kan komen vast te zitten. Het idee is uiteraard erg tof en past ontzettend goed bij de franchise, maar schiet helaas tekort in de uitwerking. Grafisch is de game sowieso niet ontzettend indrukwekkend, maar door de frisse kleuren en sterk in één stijl doorgevoerde vormgeving is de game zeker ook niet lelijk. De soundtrack en geluidseffecten voldoen, maar zo episch als de films wordt het helaas niet. Er is daarnaast geen coöperatieve multiplayer - waar de game zich zeker voor had geleend - en na een uurtje of zeven tot acht ben je wel door de game heen. Helaas een paar gemiste kansen in verder prima afgewerkte game.