Games zijn een ideaal medium om even te ontsnappen aan de realiteit. Een manier om je even een superheld of de belangrijke spil in een oorlog te wanen. Tegelijkertijd kunnen games ook het tegenovergestelde bewerkstelligen. Het kan ons in de emoties van een karakter verplaatsen die ons na doet denken over persoonlijke gebeurtenissen en omstandigheden.
Sea of Solitude is een game in laatstgenoemde categorie, afkomstig van de Duitse studio Jo-Mei Games en uitgegeven onder het EA Originals label. We kruipen in de huid van het meisje Kay die de trauma's van haar leven tracht te verwerken en zichzelf probeert te vinden. Dit laatste kun je grotendeels letterlijk nemen. Kay is een donkere gedaante met rode ogen, een reflectie op haar zelfbeeld. De wereld om haar heen is eveneens grotendeels in nevelen gehuld en aan het begin merkt ze dan ook op dat ze de zon al tijden niet meer gezien heeft. Gelukkig verschijnt er al snel een gedaante die licht in haar leven brengt en haar sturing probeert te geven. Het is de start van een avontuur dat vier tot vijf uur duurt en een diepe indruk achter laat.
De spelwereld is grotendeels door water omgeven. Met een bootje dient Kay haar weg te vinden, wil ze niet door de trauma's uit haar leven ten onder gaan. Deze trauma's verschijnen in verschillende gedaanten, denk aan een zeemonster die je op zal slokken of handen die haar het duister in proberen te trekken. Ook belangrijke personen uit haar leven verschijnen in donkere gedaanten en ieder heeft zijn eigen relatie tot Kay. We leren bijvoorbeeld dat haar broertje de liefde en aandacht van haar nodig had maar dat ze dit negeerde en dat haar vriendje eveneens met problemen kampte. De manier waarop dit in Sea of Solitude naar voren komt is met veel respect behandeld, het is enkel jammer dat de stemacteurs hier niet altijd op aansluiten. Kay zelf praat weliswaar Engels, het accent waarmee ze dit doet haalt je op momenten uit de beleving. De ondersteunende cast weet dit eveneens niet op te vangen, met name bij de heftigere emoties als woede en verdriet vallen ze wat uit hun rol door erin door te slaan.
Qua gameplay draait het om een third-person adventure, op momenten afgewisseld met wat klein puzzelwerk en stealth. Duidelijk is dat het vooral om de verhaalvertelling draait aangezien de gameplay erg simplistisch is gehouden. Je zult ook nooit vast komen te zitten, Kay heeft namelijk de mogelijkheid om een gloeiende bal in de lucht te gooien die je naar het volgende doel wijst. Wel is het jammer dat de omgevingen veelal erg gelijkend zijn. Het grootse deel speelt de game zich af in een stad waarin het waterniveau stijgt en daalt. Van echte herkenningspunten is geen sprake en al snel weet je dan ook niet meer waar je wel en niet bent geweest. Niet echt een probleem als je puur voor het verhaal speelt maar minder handig voor de collectibles. Deze komen in twee vormen: je kunt meeuwen wegjagen en flessenpost vinden. De eerste voelt misplaatst en voegt niets toe aan de game (net zoals sommige Achievements en Trophies wat misplaatst aanvoelen door je bijvoorbeeld expres over te geven aan haar angsten), de tweede geven kleine boodschappen die iets meer inzicht geven in de gebeurtenissen.
Gelukkig zijn er enkele uitstapjes uit de stad waarbij met name een kantoorgebouw indruk maakt. Dit komt vooral door de emotionele achtergrond die ermee samen gaat, net zoals dit op andere momenten het geval is bij de ruzie tussen haar ouders of de momenten waarop Kay geheel alleen is en geëmotioneerd naar haar leven kijkt. Hier teveel over spoilen doet afbreuk aan de beleving, als je Hellblade: Senua's Sacrifice gespeeld hebt dan kun je hier enige vergelijking in zien. Mocht je dan ook meer in een game zoeken dan enkel een ontsnapping uit de realiteit en durf je ook het kwetsbare van de mens te ervaren, dan is Sea of Solitude zeker je tijd waard. Het tegenovergestelde is ook het geval; als we puur kijken naar de gameplay dan schiet het spel tekort. Het gaat hier echt om een emotionele reis van een jong meisje waarbij thema's als trauma's, depressie en verdriet op respectvolle wijze worden behandeld.
Beoordeling
80
Sea of Solitude vertelt een emotioneel verhaal van het meisje Kay. Gedurende haar reis leren we meer over de mensen om haar heen en de invloed die zij op hun heeft. Belangrijke thema's worden niet geschuwd, wel is duidelijk dat het verhaal in dienst staat van de gameplay. Verwacht namelijk geen grootse uitdagingen, hetgeen niet als een probleem werd ervaren omdat de emotionele boodschap dit makkelijk weet te overstijgen.
