Tegenwoordig worden oude klassiekers voor gamers steeds belangrijker en daarom wordt er veel gesproken over het spelen van oude games op je nieuwe console. Ook de developers weten dat en brengen steeds meer retrocompilaties uit, de ene al wat beter dan de andere. Dat geldt ook voor Taniko dat Retro Atari Classics maakte voor de Nintendo DS in opdracht van Atari. Tot welke categorie behoort deze game dan?

Het antwoord is eigenlijk heel simpel, de game behoort tot de categorie slechtste retrocompilaties ooit. Atari koos voor deze compilatie tien stokoude arcadegames, met als hoogtepunt Pong. Elk van de games komt uit de late jaren '70, begin jaren '80 en de meeste spellen zul je zeker al eens gespeeld hebben. Daarom heeft Atari ervoor gekozen om alles wat moderner te maken door van elke game een Remix te laten maken door een graffitiartiest en besturing via het touchscreen mogelijk te maken.

In de game krijg je Asteroids, Breakout, Centipede, Gravitar, Lunar Lander, Missile Command, Pong, Sprint, Tempest en Warlords voorgeschoteld, games die perfect konden gedraaid worden op de NES, waardoor ze er op de Nintendo DS, een mini-Nintendo 64 wel zeer ouderwets uitzien. Zeker aangezien bepaalde games nog wat van hun visuele kracht verloren zijn ten opzichte van hun originele release. Ook de Remix versies van de games zijn niet indrukwekkend, qua stijl verdienen ze nog minder punten dan de originele versies. Gelukkig heeft men besloten het geluid niet te 'verbeteren' waardoor dat ten minste nog klinkt zoals we het herinneren, en niet erger.



Gaat de besturing met het touchscreen goed? Nee, allesbehalve. Voor sommige games werkt het touchscreen helemaal niet goed. De racegame Sprint is totaal onspeelbaar met het touchscreen. Ook games als Astroids, Gravitar, Tempest, Centipede en Lunar Lander bieden een onmogelijke uitdaging om goed te spelen met het touchscreen. Zo moet je in Gravitar bijvoorbeeld bewegen met het touchscreen en tegelijk ook schieten door te tikken op de touchscreen. De games die het wel goed doen zoals Missile Command en Pong, zijn gewoon niet meer zo leuk om lang te spelen, en de touchscreen is geen significante verbetering ten opzichte van de gewone besturing.

Spijtig genoeg valt ook op dat in de jaren '70 AI nog niet bestond. In Sprint rijden de wagens ronde na ronde hetzelfde traject, in Warlords en Pong mist de tegenstander ballen die gemakkelijk te pakken waren. Dat maakt de ervaring al veel minder sterk dan in die tijd, je krijgt geen voldoening als je wint. Daarnaast heeft ontwikkelaar Taniko wijzigingen doorgevoerd in de games, zo kun je in Missile Command niet meer kiezen welke basis je gebruikt om raketten af te vuren, terwijl uit Warlords features zijn verwijderd die de game uitdagender maakten.



Voor retrofans die bevriend zijn met andere retrofans, is er ook een multiplayermode, maar er is geen mogelijkheid om met één cartridge te spelen dus elke speler moet het spel hebben, en dan zijn nog niet alle games speelbaar in multiplayer. Enkel Warlords, Sprint en Pong zijn in multiplayer te spelen. Enkel Warlords zorgt voor echt multiplayerplezier, voor Pong en Sprint zijn er in deze tijd genoeg betere alternatieven.

Goede retrocompilaties brengen leuke games, soms met iets betere graphics. Retro Atari Classics brengt games die spijtig genoeg de moeite niet meer zijn met afschuwelijke remakes. Voor mensen die niets liever willen dan deze games opnieuw spelen, zijn er alternatieven als Atari Anthology, dat dan nog eens veel meer games bevat.