Puzzelgames zijn tegenwoordig vooral populair bij de wat 'oudere' gamer en dan meestal ook nog via het internet. De moeders van tegenwoordig spelen nog met enige regelmaat Patience, Bubble Shooter en Tetris.

Internet heeft het genre wat dat betreft geen kwaad gedaan, maar laten we ook absoluut niet de handheld vergeten. Het platform dat perfect is voor het genre; lekker snel een spelletje spelen, of tijdens die lange autorit je highscore proberen te verbeteren. Geen lange teksten, moeilijke besturing enz. Simpel, snel te leren, maar wel uitdagend en lang houdbaar.

Polarium is een launchgame voor de Nintendo DS die het geluk heeft dat puzzelgames nog niet tot nauwelijks aanwezig zijn op Nintendo's nieuwe handheld. In het spel is heb je een drietal modes; Puzzles, Challenge en Versus. In de Puzzles-mode zie je een scherm vol met witte en zwarte blokjes. Via het touchscreen zul je een lijn moeten trekken en elk blokje dat in deze lijn valt, zal worden omgedraaid. Wit wordt dus zwart en zwart wordt wit. Zodoende is het de bedoeling dat je met één lijn het hele vlak wit of zwart maakt. Om het vlak heen zit een kader bestaande uit grijze vakjes; deze zullen niet draaien, maar je kunt ze wel gebruiken om je lijn langs te laten gaan. Polarium bevat honderd van dit soort puzzels beginnend bij redelijk simpele en eindigend met ware hersenkrakers. Ben jij een iemand die rustig tien minuten naar een scherm kan zitten staren om dat ene puzzeltje op te lossen, dan is Polarium absoluut iets voor jou!



Maar wat nu als de Puzzelmode ten einde is gebracht? Heel simpel, dan ga je verder met de Challenge-mode. Challenge is het best te vergelijken met een soort van Tetris, alleen dan zwaar beďnvloed door Polarium. Er vallen telkens rijen blokken naar beneden (kleine puzzels) en het is aan jou om deze zo snel mogelijk weg te werken. Dit doe je wederom door een lijn te trekken (nu mag je uiteraard wel meerdere lijnen trekken) en zodoende een horizontale lijn in één kleur te krijgen (wit of zwart). Is een lijn één kleur, dan verdwijnt deze, maar zoals je wel verwacht vallen er steeds meer en steeds sneller blokken naar beneden. De Challenge mode is een leuke afwisseling als je de puzzels even zat bent en eerlijkheid gebied mij te zeggen dat ik best wel verslaafd raakte en constant mijn hoogste score wilde verbeteren. Een goed teken...

De puzzels zijn opgelost en je hoogste score lijkt onverslaanbaar: dan is het tijd voor Versus. In deze multiplayer mode kun je met één versie van het spel met twee spelers tegen elkaar spelen. Elk keer als je een tegel wist, dan verschijnt deze bij je tegenstander in beeld. Degene die het eerst al zijn tegels heeft gewist wint! Uiteraard zijn er enkele power-ups, zoals bijv. het blokkeren van het kader van de tegenstander en dat soort zaken. Het vermelden waard is de 'ontwerp' mode van Polarium. Hier kun je eigen puzzels maken en deze via een paswoord doorsturen aan je vrienden. Samen met de multiplayer verlengt dit de houdbaarheid van de game ontzettend.



Grafisch is Polarium weinig indrukwekkend. Het doet allemaal zijn werk, maar daar is dan ook alles mee gezegd. De menu's zijn lelijk en de puzzels zelf bevatten geen speciale effecten of iets in die geest. Helaas is het met het geluid precies hetzelfde verhaal. Hier een daar een piepje en bliepje, maar ik ken niemand die naderhand het geluid dat hem of haar ten oren kwam nog eens lekker ging zitten nafluiten.

Polarium is absoluut een leuke puzzelgame. De puzzelmode is met honderd puzzels op zich lang genoeg, helemaal omdat tegen het einde de puzzels vaak ontzettend moeilijk zijn. De challenge mode biedt ook genoeg vermaak en mocht je nog een Nintendo DS in de buurt hebben, dan is multiplayer absoluut een aanrader. Het is helaas geen game die je laat zien aan je vrienden om te tonen wat de DS grafisch allemaal wel niet kan, maar het touchscreen wordt wel veel en goed gebruikt. Houd je van puzzelgames, dan is Polarium zeker een geschikte titel.