De laatste vijf jaar heeft T & E Soft enkel Disney Golf uitgebracht, maar daarvoor waren ze een zeer bedrijvige developer, ze maakten namelijk tientallen golfgames. Dat Nintendo naar hun ging voor een nieuwe golfgame, was dan ook geen verrassing, de keuze voor een nieuwe game in plaats van Mario Golf daarentegen wel. Was de keuze voor Nintendo Touch Golf: Birdie Challenge de goede?

Op gameplaygebied is deze game een redelijke game, maar er is geen reden om dat te ontdekken. De game geeft je namelijk weinig reden om door te spelen, in tegenstelling tot bijvoorbeeld games als Mario Golf en Hot Shots waar je personages echt voor de humor zorgen, of games als Tiger Woods PGA Tour waar je bekende golfers hebt om de game te kleuren. Touch Golf geeft je gewoon een onbekende, waarover je niets leert. Je speelt gewoon golf zonder echt doel. Om te spelen krijg je afhankelijk van de instellingen van je DS, de keuze uit vier mannen of vier vrouwen. Het maakt eigenlijk niet uit welke je kiest, er is toch geen verschil tussen de personages.



Spelen kan in twee soorten modes, je hebt het Championship waar de bedoeling is om zoveel mogelijk golf te spelen tot je kampioen bent, en je hebt allerlei korte modes waarin je bijvoorbeeld een hole kunt spelen. De latere is vooral geschikt voor korte speelsessies, terwijl het Championship bedoeld is voor wanneer je rustig thuiszit. Dan heb je nog de multiplayer, deze is singlecard, maar je kunt hem enkel offline spelen. Terwijl een medegolfer aan het proberen is een goede bal te slaan, kun je hem wel leuke berichtjes sturen via Pictochat. Dit maakt alles wat grappiger.

De besturing is origineel, maar eens je het gewoon bent, zul je het al beu zijn, dit komt omdat het niet helemaal perfect afgesteld is. Het is echter gewoon een simpele zaak, je sleept de golfclub over het scherm en raakt de bal met de club. Afhankelijk van de snelheid waarmee je slaat en waar je de bal raakt, wordt de kracht van je slag bepaald. Dat speelt zich allemaal af op het onderste scherm, het bovenste scherm wordt gebruikt voor een 3D overzicht van de baan waarop je speelt.



Qua graphics ziet de game er gewoon matig uit, maar de game vervalt op momenten in een pixelbrij. De personages zijn ook compleet eentonig, wat de inleving minder maakt. Op de banen is het niet altijd goed weer, er zijn enkele (beperkte) weerseffecten. Na enkele banen zal alles echter stevig op elkaar beginnen lijken en heb je maar weinig aansporing om echt door te gaan. Dat ondanks het toch goed hoge aantal banen met vijftien. Hetzelfde gaat eigenlijk op voor de muziek, er is niets mis mee, maar het begint gewoon af te takelen na enkele uren.

Met de besturing van de game zit het wel goed, maar de game is gewoon te saai om een aankoop aan te raden. Het gaat gewoon vervelen na enkele uren en dat was niet het geval geweest met games als Mario Golf of Everybody's Golf. Deze game heeft namelijk geen stijl, het is een golfgame zoals er dertien in een dozijn zijn. Bewonderenswaardig is wel hoe de developer erin slaagt om je DS profiel en Pictochat in de game te verwerken. Hopelijk onthoudt Nintendo deze extra's wel voor wanneer Mario Golf naar de DS komt. Ondertussen amuseer je jezelf maar met de GBA versie van Mario Golf.