Jullie weten het, het is allemaal al gezegd: Square(-Enix) is terug op een console van Nintendo. En hoe?! Met een spin-off van Final Fantasy, precies waar veel fans toch op hoopten. Al snel werd duidelijk dat de connectivity een belangrijke rol zou gaan spelen in dit spel. Na de E3 2003 vonden velen het zelfs een te grote rol krijgen. Een aparte studio, een nieuw vechtsysteem en een speciale ‘controller’... Hier kom je te weten wat het allemaal brengt.

Als er iets is wat tegenvalt aan dit spel, dan is dat wel het verhaal. Voor een RPG heeft dit spel veel te weinig meeslepende elementen, die je nieuwsgierig maken om verder te gaan. Pas aan het einde van het spel komt er echt schot in de zaak en blijkt het onderliggende verhaal nog best interessant. Toch jammer dat je er zo lang op moet wachten.

Je leeft in een wereld die na een komeetinslag bedekt is met miasma. Niet zo best, want miasma slaat nogal op de longen, zorgt voor jeuk op de meest ongewenste plekken en brengt chronische kaalheid met zich mee. Kortom, de vier rassen kunnen niet leven in deze smurrie. Daar komen de kristallen aan te pas (je weet wel, van Crystal Chronicles), die zorgen voor een beschermende bol om de dorpen, steden en havens, waardoor deze miasma-vrij blijven.

De wereld buiten de dorpen en dergelijke worden bevolkt door monster en (jawel) Moogles, zoals in elke Final Fantasy zijn die ook weer van de partij. Deze wezens kunnen wel gewoon tegen miasma of zijn zelfs ge- of misvormd dóór de miasma. Ze zijn er van groot tot klein en waar de monsters alles zullen doen om je weg door de wereld moeilijk te maken, zullen de Moogles je helpen. Ze leggen je aan het begin van de reis je moves uit, dragen je kelk (later hierover meer) en vertellen grappige, maar interessante verhalen.

Gevechten in four-player mode
Dan zijn er nog de miasma-stromen, gebieden waar rivieren van geconcentreerde miasma stromen. En zoals een goed RPG betaamt, zijn er van de miasma ook verschillende elementen; doorgaans vier, maar ik zou liegen als ik je zou vertellen dat het daarbij blijft. Om door deze stromen heen te komen, heb je ‘kristal-kracht’ van het juiste element nodig en ook in je magie uiten zich de vier elementen.

Door deze wereld ga je reizen, met een karavaan en reisgenoten van de verschillende stammen. Je bent op zoek naar bomen die mirre produceren. Elk jaar heeft het kristal van je dorp namelijk drie druppels mirre nodig. Zonder de mirre zal het kristal doven en worden de families van jou en je reisgenoten bedolven onder miasma.

Natuurlijk ga je naast mirre ook op zoek naar de oorzaak van de giftige smurrie, om de wereld permanent te redden en niet slechts jouw dorp voor één jaar. Daardoor ontstaat een mysterieus verhaal, wat pas tegen het eind gaat boeien.


Het hele systeem zorgt voor wat gemengde gevoelens. Het is nieuw, maar niet zonder kinderziektes. Het is leuk in multiplayer, maar niet meer dan aardig in singleplayer. Het maakt het spel soms makkelijk, langdradig en beperkt, maar dan weer lastig, intens en snel. Je zult geduld moeten hebben met dit spel, alleen al om volledig te wennen aan de gameplay in beide spelmodi.

Met de gewone controller kun je alleen in je eentje spelen. Dan is Mog (de Moogle) er om je te helpen. Met X pakt hij de kelk die je onderweg beschermt tegen de miasma en waarin je de druppels mirre verzamelt. Hij vliegt achter je aan, zodat je binnen de beschermende bubbel van de kelk blijft. Maar zo af en toe wordt hij hier moe van en dan moet je zelf de kelk dragen. Niet alleen loop je dan half zo snel, je zult hem ook moeten neerzetten voor je een aanval kunt plaatsen.

Met L en R ga je door je ‘real time menu’ heen, wat het spel de command list noemt. Hier staan standaard je attack- en defendcommando’s en daarnaast heb je commandslots om spreuken of items te bewapenen. De rest van het menu kun je met Y bereiken en hier zie je een overzicht van je equipment, je stats, je items, je geld, enz.

Op het moment dat er een vijand op je pad komt, kun je deze op een paar manieren verslaan. De gevechten vinden plaats in real time en niet in een aparte arena, maar gewoon in het level. Je kunt het monster met simpele drukken op de A-knop belagen met slagen van je wapen; de makkelijkste manier. Als je goed timed, kun je er een slagencombinatie van maken, waardoor je iets sneller achtereen je doel raakt.

Daarnaast kun je focus-attacks doen. Hierbij houd je A wat langer ingedrukt, zodat je wapen oplaadt. Er verschijnt dan een cirkel op de vloer van het level, die je met je joystick kunt verplaatsen. Je kunt dan dus niet bewegen verder. De cirkel breng je naar het beest dat je wilt slachten en zo kun je over redelijke afstand je focus-attack uitvoeren. Je begrijpt dat een opgeladen aanval sterker is dan een aantal losse slagen. Het grote voordeel zit erin, dat je afstand kunt houden van je vijand, om op te laden en toe te slaan. Vijanden die sterk zijn in close combat horen dus zo te worden aangepakt.