Kunstenaars onder ons, toont uzelf! Grijpt uw kwasten, zoek het doek en gooi het op een grote stapel. Benzine erover, vuurtje erbij: klaar. Drawn to Life op de Nintendo DS biedt je namelijk een digitaal kleurboek waar je creaties tot leven komen. Wij keken voor je of het de moeite waard is om je kunstzinnig ik de vrije loop te laten.

Drawn to Life begint in een dorpje dat het niet echt getroffen heeft. De inwoners, de zogenaamde Raposas (een soort van gemuteerde konijnen met katachtige eigenschappen), trekken namelijk massaal uit het dorp, waardoor het er niet bepaald gezelliger op wordt. De oorzaak wordt je al snel duidelijk gemaakt: één opstandige Raposa genaamd Wilfre heeft de pagina’s uit het Book of Life gerukt en een leger van zwarte monsters gecreëerd. Aangezien de tekeningen in het Book of Life blauwdrukken waren voor voorwerpen in het dorp, zoals de zon, de maan en andere gekoesterde bezittingen, zijn deze verdwenen. Tot overmaat van ramp blijkt ook nog ‘The Creator’ (een soort van God) verdwenen te zijn, waardoor het boek niet meer hersteld kan worden. Gelukkig heb jij je Nintendo DS op dat moment opgestart en jawel: The Creator keert terug in de vorm van jou als speler. En een beetje God gaat natuurlijk niet zelf zijn handen vuil maken en dus wek je een paspop tot leven en geef je die je eigen vorm.

Drawn to Life is grofweg in drie gedeelten te verdelen: het ontwerpengedeelte, het platformgedeelte en het dorpgedeelte. In het ontwerpgedeelte zul je als eerste je eigen held moeten tekenen. Uiteraard gaat dit via het touchscreen en eerlijk is eerlijk: dit werkt erg leuk. Je hebt een pallet aan kleuren ter beschikking en met drie verschillende lijndiktes kun je aan het werk. Door in te zoomen kun je redelijk gedetailleerd te werk gaan, al is het natuurlijk ook gewoon mogelijk om een standaard poppetje te maken. De game geeft jouw gecreëerde held zelf animaties, zoals rennen, springen, slaan etc. Dit alles is behoorlijk indrukwekkend, want hoe jij je figuurtje (binnen bepaalde grenzen) ook tekent, het blijft er leuk uitzien. Naast de de held zul je ook de nodige voorwerpen moeten ontwerpen. Hierbij moet gedacht worden aan wolken, lianen, wapens, springplanken ... je kunt het zo gek niet bedenken. Het leuke hierbij is dat de game zegt dat je een roze wolk moet tekenen, maar jij wel vrij bent om gewoon lekker te doen wat je zelf wilt. Dus als jij in plaats van een roze wolk een blauwe hond tekent is het ook prima, wat uiteraard de nodige hilarische situaties oplevert. Zo af en toe wordt je gevraagd om bepaalde voorwerpen in te kleuren (een raket of onderzeeër). Het is jammer dat deze ook niet volledig ontworpen mogen worden en het beperkt blijft tot inkleuren en eventuele variaties aanbrengen binnen het vastgelegde patroon. Hoewel er tijdens het tekenen wel ingezoomd kan worden, is de Nintendo DS niet altijd even precies, waardoor een rechte lijn trekken de nodige problemen oplevert. Gelukkig bederft dit de lol van het ontwerpen niet.



Het tweede en derde gedeelte bestaan uit platformgameplay en rondrennen door het dorp. Dit laatste is tergend saai, het komt vaak neer op het oplossen van problemen voor figuurtjes die er wonen. Helaas stelt het zelden meer voor dan het lopen van punt A naar punt B en de nodige tekstjes doorklikken. Het platform gedeelte is wat dat betreft iets beter uitgewerkt. In kleurrijke levels moet je een viertal pagina’s vinden, drie Raposa’s redden, muntjes verzamelen en een zwarte goedje verwijderen van huisjes, lantaarnpalen en andere elementen uit het dorp. Uiteraard word je tegengewerkt door vijanden die redelijk origineel zijn ontworpen. Zo zul je de één beter kunnen neerschieten terwijl de andere juist met een welgemikte sprong wordt uitgeschakeld.
Helaas zijn de levels zelf weinig origineel ontworpen. Het voelt allemaal als de zoveelste willekeurige standaard platformer: de originele ideeën zijn duidelijk in het ontwerp gedeelte gaan zitten. Het is ook jammer dat, hoewel het ontwerpen leuk is, je tijdens het spelen van het platformgedeelte niet rechtstreeks invloed uitoefent op de omgeving; het gaat niet verder dan het tekenen van een wolkje waarop je kunt staan of een springplank waarmee je kunt springen. Tel daarbij op dat de game ook zelden echt moeilijk wordt en we mogen stellen dat Drawn to Life duidelijk op de wat jongere gamer is gericht. De vergelijking met Super Princess Peach is wat dat betreft wel op zijn plaats. Gaandeweg het avontuur krijg je als speler een aantal extra vaardigheden, maar nergens wordt het echt spectaculair of vernieuwend. De speciale features van de Nintendo DS komen vooral bij het tekenen naar voren. Het touchscreen wordt veel en goed gebruikt, helaas kunnen we dat niet van beide schermen zeggen. Het onderste beeldt namelijk het spel zelf uit, terwijl de bovenste statistieken toont.

Grafisch gezien steek de game prima in elkaar. De omgevingen zijn mooi ontworpen, duidelijk en kleurrijk. Je eigen creaties steken wat grof af tegen de achtergrond, maar alleen al door de technisch hoogstaande manier waarop jouw tekeningen bewegen kijk je hier gemakkelijk overheen. Ontwikkelaar 5th Cell verdient een pluim alleen al hiervoor, want het tot leven zien komen van je creaties is ontzettend gaaf gedaan. De rest van de karakters is mooi ontworpen en de achtergronden mogen er ook zeker wezen. Het is nergens echt hoogstaand, maar het ontstijgt zeker de middenmoot van de games. Op het gebied van de sound zit het ook wel snor. Vrolijke deuntjes knallen uit de speakertjes van de Nintendo DS en de soundeffects zijn goed op hun plek. Wederom nergens hoogstaand, maar ook niet slecht.



Drawn to Life is een standaard platformavontuur dat boven de rest uitsteekt door het leuke tekenaspect. De game zal voor platformveteranen echter weinig nieuws brengen, waardoor het vooral bedoelt lijkt voor mensen die voor het eerst met de Nintendo DS aan de gang gaan of mensen die niet ouder zijn dan een jaar of 8. Helaas is de game dan wel weer in het Engels en er zit nog behoorlijk wat tekst in. Door de zeer beperkte multiplayer en het feit dat de game weinig uitdagend is zal de gevorderde gamer binnen een uurtje of 10 het einde zien en verder is er niet veel meer te beleven in de game. Drawn to Life is beter dan de meeste platformers op de Nintendo DS, maar haalt bij lange na niet het niveau van de top. Toch heeft de game genoeg potentie om met een eventueel tweede deel helemaal los te gaan, want dat er talent genoeg is bij 5th Cell is wel duidelijk.