Ben 10: Protector of Earth is een Action-Adventure game, gebaseerd op de gelijknamige tekenfilmserie op Cartoon Network. In de serie moet Ben de Aarde redden van allerlei vijanden door gebruik te maken van de Omnitrix, een soort armband die Ben in staat stelt te transformeren in buitenaardse wezens die elk hun eigen handige eigenschappen hebben. Het spel verscheen voor de PSP, PS2, Wii en de NDS. Wij kregen de Wii-versie van het spel in handen en hebben het getest.

Het verhaal van Ben 10: Protector of Earth begint wanneer een robot in de vorm van een vlieg ’s nachts de camper van Ben en zijn familieleden binnendringt en het DNA opzuigt uit de Omnitrix. Dit is het DNA van de buitenaardse wezens dat Ben gebruikt om te transformeren. Wanneer Ben wakker wordt, zijn er een heleboel robotos op de Aarde geland die overal problemen veroorzaken. Het is aan Ben om deze tegen te houden en de Aarde te redden van nog grotere rampen. Wanneer Ben wil transformeren ,merkt hij echter dat hij nog maar in twee van de tien wezens kan veranderen waarvan de Omnitrix DNA bevatte. Ben heeft dus een dubbele missie: de Aarde redden en het DNA uit de Omnitrix terugkrijgen. In zijn zoektocht naar het DNA ontdekt Ben samen met zijn opa Max en zijn nicht Gwen dat een hele hoop slechteriken samenwerken om de wereld van de mensen eens en voor altijd te vernietigen.

Een eerste opmerking bij het spel is dat het eigenlijk Ben 5 had moeten heten want in het spel kan je maar in vijf van de tien buitenaardse wezens van de Omnitrix veranderen. In het spel kan je transformeren in FourArms, HeatBlast, CannonBolt, XLR8 en WildVine. Doorheen het spel speel je dus drie transformaties vrij van de Omnitrix. Op een gegeven moment in het spel zal je ook het overige DNA terugwinnen maar dit zal je dan niet kunnen gebruiken. Dit komt omdat naast het DNA ook verschillende mogelijkheden van de Omnitrix zijn verdwenen. Zo zal je doorheen het grootste deel van het spel eerst terug in Ben moeten veranderen om van vorm te veranderen, je kan dus niet van de ene vorm naar de andere transformeren.

Verder heeft de Omnitrix een beperkte energie, het gebruik van comboaanvallen zal de energie van de Omnitrix opgebruiken. Als de energie is opgebruikt, transformeer je automatisch weer in Ben en moet je wachten tot de Omnitrix weer is opgeladen om opnieuw te kunnen transformeren. Door het verslaan van vijanden en het vernietigen van objecten verdien je soms kleine energiebronnen die de Omnitrix snel opladen. Een ander opvallende eigenschap aan het spel is de gezondheid van Ben. Je bent pas verslagen wanneer vijanden Ben weten te verslaan in zijn menselijke vorm. Als je verslagen wordt wanneer je getransformeerd bent in één van de wezens van de Omnitrix, verander je terug in Ben die dan weer gewoon zijn volledige gezondheid heeft. De Omnitrix moet dan wel opnieuw opladen om terug te kunnen transformeren.


Je speelt het spel met de WiiMote en de Nunchuk, maar je zou het eigenlijk ook gewoon met een normale controller kunnen spelen. Je kunt aanvallen door met de WiiMote te zwaaien maar dit is niet noodzakelijk, je kan ook gewoon de knoppen duwen om aanvallen uit te voeren. De comboaanvallen kan je enkel maar uitvoeren door op de knoppen te duwen dus eigenlijk is er niet echt gebruik gemaakt van de mogelijkheden van de WiiMote. Elke transformatie heeft zijn eigen comboaanvallen, op die manier heeft elke buitenaardse vorm zijn voor en nadeel in de verschillende gevechten. Zo heb je al snel door welke transformatie je tegen welke soort vijanden moet gebruiken. Alleen bij de gevechten met de bazen van elke regio wordt er gebruik gemaakt van de bewegingen van de WiiMote. Zo moet je onder andere in een korte tijdspanne naar een bepaald punt op het scherm wijzen om een bepaalde aanval uit te voeren. De situaties waarbij je de WiiMote effectief gebruikt zijn eigenlijk heel korte minigames waarbij er een korte afwisseling in de gameplay. Jammer genoeg is dit de enige plaats waar de WiiMote echt van pas komt, men had hier veel meer mee kunnen doen.

In Ben 10 draait bijna alles rond gevechten. Echte puzzels zijn er niet te vinden in het spel, en als er een puzzel is te vinden is krijg je bijna meteen een grote tip hoe je de puzzel moet oplossen. Dit maakt het spel zeer geschikt voor de jongere gamers onder ons. De puzzels los je op door gebruik te maken van de verschillende vaardigheden van de verschillende transformaties. Zo is FourArms geschikt om zware objecten te verschuiven terwijl je XLR8 geschikt is voor momenten waarbij je snelheid nodig hebt. Het is niet moeilijk om de verschillende vaardigheden van de transformaties in het spel te ontdekken aangezien er talloze gevechten zijn waarin je ze kan testen. De levels in het spel zijn eigenlijk gewoon een opeenvolging van verschillende gevechten waarbij je gewoon van het ene gevecht naar het andere loopt. Tijdens gevechten blijf je op de knoppen duwen om de ene combo na de andere uit te voeren of loop je rond op het slagveld om uit de handen van vijanden te blijven wanneer je wacht tot de Omnitrix weer is opgeladen. Deze gevechten worden na een tijd afgezaagd omdat je steeds opnieuw dezelfde vijanden moet verslagen en ze af en toe maar blijven komen. Een groot nadeel van het spel is dat je alle vijanden in een gevecht moet verslaan eer je voort kan lopen in het level. Je moet dus steeds de hele groep vijanden verslagen om verder te komen in het level.

De spelduur van het spel maakt het zeer geschikt voor gamers die niet lang bezig willen zijn aan eenzelfde spel. Ervaren gamers kunnen het spel op minder dan anderhalf uur uitspelen terwijl de jongere gamers er ongeveer zeven ŕ acht uren overdoen. Maar ondanks de soms overdreven lange gevechten en de korte speelduur biedt het spel wel spelplezier. Zo is er een hoop humor in het spel gestoken die het spel amusant maakt voor zowel jonge als oudere gamers. Maar de humor is niet in staat om het spel te redden van de vaak langdradige gevechten. De gevechten met de bazen van elke regio zorgen voor meer afwisseling omdat je hier vaak moet ontwijken en juiste timing nodig hebt om de baas te kunnen verslagen. Maar omdat je gezondheid steeds terugkeert wanneer je transformeert, zijn de gevechten te gemakkelijk waardoor de moeilijkheidsgraad van het spel niet hoog ligt. Een uitdaging in het spel is om de levels binnen een bepaalde tijd uit te spelen waarbij je geheimen kan vrijspelen. In elk level kan je drie kaarten vinden, als je ze alledrie vindt speel je korte video’s vrij uit de tekenfilmserie, maar echt spectaculair zijn ze niet.


De graphics zijn cell-shaded, maar ze missen enige afwerking. De personages en de achtergrond in de levels zijn niet scherp afgewerkt. De personages hebben allemaal een wazig randje rond zich wat een irritant zicht geeft. Daartegenover staan de omgevingen waarin Ben rondloopt en de combo aanvallen, die vaak mooi weergegeven worden. Wat de graphics te kort komen maakt het geluid van het spel weer goed. De voice-acting in het spel wordt gedaan door de originele stemmen en klinkt zeer duidelijk en goed. De achtergrondmuziek schept altijd de juiste sfeer en weet langdurige gevechten ietwat draaglijker te maken. Ook de sound van de aanvallen komt perfect overeen met de aanval die wordt uitgevoerd. Op vlak van geluid komt dit spel niks tekort.

Ben 10: Protector of Earth is allesbehalve een topper door de vele gebreken en de korte tijdsduur. Diegenen die het spel willen kopen voor veel speelplezier zijn eraan voor de moeite. Het spel is wel zeer geschikt voor gamers die het meer hebben voor kortere games en veel humor en niets hebben tegen veel vechten. De moeilijkheidsgraad en de korte speelduur maken het spel zeer geschikt voor de jonge gamers, die zeker zullen genieten van het spel. Ervaren gamers wordt eerder afgeraden het spel links te laten liggen want een uitdaging is het niet.