Final Fantasy is ongetwijfeld de meest bekende RPG reeks ter wereld en één van de beste console RPG's ooit. Ter ere van de reeks brengen we jullie nog eens de geschiedenis van de hele reeks. We beginnen met de hoofdreeks.

1987: Square Ltd., een kleine game developer zit in de problemen. Hun games die vooral op de NES verschenen verkochten amper en daarom besloot de directeur, Hironobu Sakaguchi, een allerlaatste game te maken. Als deze zou mislukken, zou het voor altijd gedaan zijn. Daarom kreeg de game ook de toepasselijke naam Final Fantasy. Hij koos om een game te maken die het zou opnemen tegen de RPG gigant van de tijd, Enix en hun Dragon Quest.

"I don't think I have what it takes to make a good action game. I think I'm better at telling a story." -- Hironobu Sakaguchi

Op het einde van het jaar was de magische dag. De game was beďnvloed door allerlei mythes en legenden waaruit de monsters en summons uit voortkwamen. Zo verscheen de draak Bahamuth al om in geen enkele Final Fantasy meer afwezig te zijn. Wat de game zo speciaal maakte, was het ingewikkelde verhaal. In andere console-RPGs uit die tijd had je telkens het "red de prinses", ook in Final Fantasy begon je hier mee maar dan kwamen er onverwachte verhaalwendingen.

"When the world is veiled in darkness, four warriors of light will come"



Bij het begin van de game moest je direct al een job kiezen voor je personages. Je kon kiezen uit Fighter, Thief, Black Belt, White Mage, Black Mage en Red Mage. De jobs kwamen nog in enkele Final Fantasy terug maar vooral in de laatste delen van de reeks werden de jobs minder belangrijk. Je kon bijna iedereen magie aanleren of ze laten vechten. Na 16 jaar is de game natuurlijk niet meer zo goed als vroeger. Zo moest je al de bewegingen bij het begin van je beurt instellen en kon het zijn dat wanneer je een monster gedood had, het volgende personage in lijn, de lucht aanviel.

1988: Een jaar had Square nodig om een vervolg te maken op hun populaire game. Een van de gedenkwaardige dingen aan deze Final Fantasy was het opduiken van Cid, deze man zou in elke Final Fantasy uit de hoofdreeks verschijnen als iemand die iets met vliegen te maken heeft. Ook de magie Ultima, de Masamune en Leviathan hebben we aan deze game te danken.



In tegenstelling tot de eerste game hadden de personages 'vaste' jobs en een eigen naam. Zo kon Square meer achtergrond verhaal geven aan elke personage. Het verhaal was nog meer episch dan dat van de eerste. Het grootste verschil met de andere games is echter het ontbreken van het ervaringspuntensysteem. In plaats van met levels te werken, werd je gewoon sterker naarmate je meer vocht.

1990: Qua gameplay was het derde deel weer een hele stap vooruit. Je begon de game met 4 personages die geen naam hadden. Je kon hen elk een andere job geven tijdens het spel en zo vaak veranderen als je wilde. Naarmate je meer vorderde in het spel, kreeg je er jobs bij. Zo waren er jobs zoals Summoner en Ninja. Vooral de Summoner job bleek populair te zijn. Daarnaast was het in de lucht slaan probleem opgelost, als het monster waarop je richtte dood was, viel je gewoon hetzelfde monster aan. We kregen ook voor het eerst de wereld map te zien. Met het verhaal was het slechter gesteld.

"The even-numbered Final Fantasies were always the daring, the experimental ones, especially from the point of view of their stories, while the odd-numbered were rather conservative and traditional in this aspect." -- Hironobu Sakaguchi



Het verhaal was redelijk simpel. Een groot kwaad bedreigde de planeet en 4 kinderen worden uitgekozen om de wereld te reddden. In deze aard leek het meer op de eerste Final Fantasy dan op zijn voorganger.