Advent Rising is het eerste spel van het Amerikaanse bedrijf Glyphx. Tot voor kort maakte het bedrijf alleen nog maar animaties en illustraties. Hoe hun debuuttitel op Xbox speelt is in deze review te lezen.
Advent Rising heeft wel de nodige introductie nodig. Het spel is enkele jaren in ontwikkeling geweest maar heeft nooit echt veel aandacht van de pers gekregen. Toch leek het een mooie underdog te worden, met als speerpunten het sci-fi verhaal en de snelle, hysterische actie.
Advent Rising heeft een heel aardig science fiction verhaal. Enkele tientallen jaren van nu duikt een ruimteschip van aliens dichtbij aarde op. Na contact gezocht te hebben met dit ras blijkt de mens voor dit ras een soort goden te zijn. Echter, ze komen niet met een blijde boodschap. Ze worden namelijk achtervolgd door een vijandig ras, de Seekers, die op hun reis alle andere rassen vernietigen. Zo breekt al snel een gevecht uit tussen de mensheid en de Seekers. Jij speelt uiteraard een menselijke soldaat.
De eerste missie van het spel speelt zich nog af op één van de moederschepen van de mens. Hierin maak je kennis met het spel en al meteen wordt het duidelijk waar dit spel het van moet hebben. Als je loopt van de ene kant van het schip naar de andere kant staan er honderden mannetjes op je weg, maar geen enkele zegt ook maar een woord tegen je. Nee, Advent Rising moet het van de actie hebben.
Eerst moet je met je vuisten een aantal rebellen te lijf gaan. Dit speelt echter voor geen meter. Blokken is niet mogelijk dus de enige manier om de houterige bewegingen aan elkaar te knopen is door op de B-knop te rammen. Bovendien is het targetting systeem het slechtste wat ik in tijden mee heb gemaakt. Door met de rechterstick naar een tegenstander te wijzen target je hem. Echter, ook de camera zit aan de rechterstick vast. Het gevolg: een zwieberende camera en je hebt alsnog niet de vijand in je vizier die je wilt hebben. Waarom men niet voor een automatische targetting systeem heeft gekozen is me een raadsel.
Even later in het spel begint het schietgedeelte. Dit is gelukkig al heel wat beter uitgewerkt. Net als in Halo kun je twee wapens tegelijk dragen, één in je linkerhand en één in je rechterhand. Het wapen in de linkerhand vuur je met de linker schouderknop en het wapen in de rechterhand met de rechter schouderknop, Verder kun je nog granaten gooien en wegduiken voor vijandelijke aanvallen. Het schietgedeelte speelt veel lekkerder weg als het knokgedeelte door alle hektiek. Later in het spel krijg je ook nog allerlei abnormale krachten. Zo kun je in slowmotion wegduiken voor aanvallen en objecten met psychische krachten van afstand oppakken.
In Advent Rising zijn er verschillende wapens, van beide (menselijke en alien) kanten. Hoewel er bijna 20 wapens zijn blinken ze geenszins uit in originaliteit. Je hebt pistolen, machinegeweren en rocketlaunchers, en de alien en menselijke varianten verschillen nauwelijks. Een aardige feature is dat als je een bepaald wapen veel gebruikt dat het dan sterker wordt, maar dit 'level-uppen' gaat zo snel dat ze het er voor mijn part net zo goed uit hadden kunnen laten.
|