Origineel was Star Ocean: The Last Hope exclusief op de Xbox 360 beschikbaar, maar met Star Ocean: The Last Hope International ontwikkelde Square-Enix een PlayStation 3 versie van het spel. Smaakt deze RPG nog steeds of is Star Ocean een tweederangs keuze?
Ten opzichte van de originele release zijn er verschillende veranderingen doorgevoerd, maar in essentie blijft Star Ocean: The Last Hope dezelfde game die afgelopen jaar op de Xbox 360 verscheen en die we hier reeds uitgebreid bespraken. Vandaag gaan we dan kort de basis herhalen en kijken of de veranderingen al dan niet een positief effect hebben. Een Japanse RPG draait in de eerste plaats om het verhaal. In Star Ocean: The Last Hope beleven we het verhaal van Edge en Reimi, twee crewleden van de SRF die deel uitmaken van de eerste grote ruimte-expeditie. Onze hoofdpersonages zijn crew van de Calnus, één van de vijf schepen die reizen naar de onbekende planeet Aeos die als vervanging voor een verwoeste Aarde moet dienen.
Hun reis verloopt echter desastreus en vier van de vijf schepen crashen op de planeet, terwijl het vijfde schijnbaar verdwenen is. Daarnaast blijkt de planeet bevolkt te zijn met grote monsters die de gecrashte schepen aanvallen. Het zorgt voor een opwindende start aan het verhaal dat verder nooit kan verbazen. Het verhaal is vrij aardig, maar zowel de personages als het verloop van het plot zullen je nooit verrassen door de vele clichés die het verhaal telt. Ook op de PS3 is hier weinig aan veranderd. De game bevat weliswaar nieuwe speelbare personages, maar op de kwaliteit van het verhaal heeft dit geen impact. Een pluspunt van het verhaal is wel dat het ook na het uitspelen voldoende opties biedt om je nog uren bezig te houden.
Tussen de vele cutscènes door moet er natuurlijk ook gegamed worden en op dat gebied is The Last Hope een echte Star Ocean. De game laat je rondlopen in schijnbaar grote omgevingen - met vele irritante onzichtbare muren die je op je pad hinderen - waardoor je het gevoel krijgt op een grote planeet te lopen. Je zal echter niet verloren lopen dankzij een handige kaart die ook NPCs en belangrijke zaken aanduidt. Er is ook veel variatie in de omgevingen wat het planeet-gevoel versterkt. Spijtig genoeg werkt de camera niet altijd mee, waardoor je bijna continu met de camera moet werken. Het grootste probleem is dat de camera redelijk laag staat en niet automatisch meedraait als je personage draait.
In deze omgeving heb je een drietal grote bezigheden. In de eerste plaats kun je praten met NPCs om meer te leren over de omgeving en het verhaal. In de tweede plaats bevat de omgeving heel wat plekken om je vaardigheden te gebruiken. Denk hierbij aan items oogsten en erts opgraven. Verdere interactie met de omgeving zelf is niet mogelijk, zo had een puzzel hier en daar leuk geweest. Nu lopen alle dungeons hetzelfde. Als laatste zie je ook vijanden rondlopen waartegen je kunt vechten. In deze game heb je geen Random Encounters, gevechten starten gewoon als je personage en de vijand tegen elkaar lopen. Dit laatste loopt echter niet altijd vlot, het duurt soms even eer een gevecht begint.
Na het aanraken - en een korte laadtijd - kan het gevecht beginnen. Jij bestuurt één personage terwijl de AI de andere personages voor zijn rekening neemt. Je kan op elk moment switchen naar een ander personage. Elk personage heeft een andere speelstijl zodat wisselen voor wat afwisseling kan zorgen. De gevechten zelf beginnen redelijk eenvoudig, met de analoge stick loop je rond en met het kruisje val je aan. Later leer je tevens technieken gebruiken via de schouderknoppen. Je kunt ook een Blindside aanval uitvoeren waarbij je een vijandelijke aanval ontwijkt en dan extra hard terugslaat. Ondertussen bouw je Rush mode op waarmee je tijdelijk sterker wordt. Als je alle mogelijkheden bij elkaar telt, zijn de gevechten zeer diepgaand.
|
85
