De communicatie rondom Nail’d lijkt niet echt gestroomlijnd te zijn. Terwijl de uitgever onlangs communiceerde dat de titel uitgesteld was naar februari, bleek deze in vele winkels al verkrijgbaar te zijn. Grote vraag is echter of je deze titel sowieso in huis moet halen, een vraag waar je in onze review achter komt.

Hoewel Nail’d ook een prima naam had kunnen zijn voor een shooter, is het hier gebruikt voor een arcaderacer pur sang. De game is hierbij behoorlijk overdreven opgezet, waarmee de groep gamers die voor simulatie gaat meteen uitgesloten is. Alvorens je dit echter zult beleven zul je eerst een tweetal keuzes moeten maken: scheur je met een motor of een quad en welk geslacht heeft de bestuurder van dit voertuig? Hoewel de tweede keuze niet van invloed is op het geheel maakt de eerste wel degelijk verschil: de motor is bijvoorbeeld sneller maar minder wendbaar, terwijl de quad steviger is maar je op tijd in moet leveren. De ene keus is niet per definitie beter dan de andere, het ligt er maar net aan wat je als bestuurder prettiger vindt om mee te rijden.


Bij het starten van een race blijkt al snel dat ontwikkelaar Techland één doel mee heeft gekregen: gamers het gevoel van snelheid over brengen. Daar waar de game van zichzelf al behoorlijk snel is, kun je ook nog eens flink boosten om de snelheid nog verder door te voeren. Tegelijkertijd betekent dit niet dat je gedachten ondertussen uit kunnen gaan naar andere zaken, de wegen zijn verraderlijk en veel tijd om te genieten van de omgeving is er dan ook niet. Dit is jammer, want de ruďnes uit Griekenland, de hooggebergtes in de Andes, de droge vlaktes van Arizona en de sneeuw in Yosemite zijn stuk voor stuk goed uitgewerkt en volgestopt met sluiproutes. Minpunt is wel dat de tracks gelimiteerd zijn in aantal, waardoor ze al snel in herhaling vallen.

Nadat we meerdere rondes over de tracks gereden hebben komt echter al snel het grote gemis van de game naar boven: het ontbreekt aan een eigen identiteit. Arcaderacers brengen vaak een combinatie van elementen: meerdere voertuigen, vele tracks, manieren om je tegenstanders aan te vallen of het maken van stunts zijn hierbij slechts enkele voorbeelden. Nail’d beperkt zich echter tot de basis: snelheid. De ontwikkelaar lijkt zich zelfs zo erg op deze factor gericht te hebben dat de overige elementen simpelweg vergeten zijn. Het komt hierdoor voor dat je op momenten om onduidelijke redenen een respawn krijgt, terwijl je op een volgend moment aan je lot wordt overgelaten om weer terug op de baan te komen. Hoewel het verder mogelijk is om tegenstanders weg te beuken en een stuntrace te rijden zijn deze elementen zo slecht uitgewerkt dat ze er net zo goed compleet uitgelaten hadden kunnen worden.


Qua geluid lijkt Nail’d op het eerste gezicht goede keuzes te maken, de muziek bevat een aangename mix van rock en metal die de snelheid van de gameplay moet onderstrepen. Helaas blijkt van dit gegeven tijdens het racen zelf echter nog maar weinig overeind te blijven. De motoren donderen je boxen uit en overstemmen de muziek die ver naar de achtergrond wordt gedrukt. Het mag dan wel een leuk gegeven zijn dat je tracks vanuit een race over kunt laten gaan in de volgende track, wanneer je deze echter vrijwel niet hoort vervalt het nut hiervan.

Al met al is Nail’d te beperkt om indruk te kunnen maken in de overvolle markt van arcadegamers. Omdat een splitscreen functie ontbreekt en de online multiplayer te rommelig is ben je overgeleverd aan de singleplayer en deze blijkt na enkele uren spelen simpelweg te matig uitgewerkt te zijn. Aan de oppervlakte mag de game er dan verder wel goed uit zien, qua details weet de game niet mee te komen met de andere titels binnen het genre. Het gevoel dat achter blijft is dan ook dat de ontwikkelaar minimaal een half jaar langer nodig had om een eigen gezicht aan de titel te geven, de game is in zijn huidige vorm te beperkt in vrijwel ieder aspect.