Toen THQ in 2006 met Saints Row op de markt kwam werd het toch vooral gezien als een poging om mee te liften op het succes van Grand Theft Auto. Ontwikkelaar Volition Games toonde echter aan dat hun titel een geheel eigen gezicht had, hetgeen in Saints Row: The Third nog eens extra benadrukt zal worden.

In de eerste twee delen werd de basis gelegd waar dit derde deel op voortborduurt. Belangrijkste element was de Third Street Saints, de bende waar het al de gehel franchise om draait. Aan het begin van Saints Row: The Third gaat het echter zo goed dat je vrijwel een alleenheerschappij voert over de gehele stad. En wat krijg je als mensen zich vervelen? Precies, dan worden ze baldadig. In het geval van de bende betekent het dat ze een bank willen overvallen. Niet via de voordeur, dat is iets voor het lagere criminele volk, maar door met explosies het dak op te blazen en de kluis middels een vrachthelikopter op te pikken en te vervoeren. Al snel blijkt echter dat deze klus gedwarsboomd wordt door The Syndicate, een internationale bende die tot in de diepste politieke lagen van de stad is doordrongen en tevens een flinke vinger in de pap heeft bij de politie. Het is een missie die Nick al eerder in zijn hands-on besprak en het komische en zelfs absurde imago van de game benadrukt.


Het conflict tussen de Third Street Saints en de Syndicate vormt de leidraad voor het verhaal en bereikt een hoogtepunt wanneer de leider van de Saints, Johnny Gat, in handen komt van deze rivaliserende bende. Er is echter een uitweg wanneer je een uitnodiging krijgt in een privéjet van Phillipe Loren, de leider van de Syndicate. Wanneer de Saints tweederde van hun terrein over dragen … een zin die we niet af hoeven te maken aangezien onderhandelen niet echt in de aard van de Saints ligt. Het resulteert in een, ook hier, totaal krankzinnige shoot-out waarbij je in, door en uit het vliegtuig de actie vervolgt.

Eenmaal aan de grond gaat de strijd om het grondgebied verder, waarbij The Syndicate is opgedeeld in een drietal bendes om zo een maximale controle over de stad Steelport uit te oefenen. Ten eerste vinden we The Morning Star die direct onder leiding staat van Loren. Het is een typische Europese groepering die haar geld binnen haalt door wapenhandel. Als tweede hebben we The Deckers, geleid door Matt Miller, een man met veel kennis in computers die het geld vanuit de gehele organisatie wit wast. Als laatste vinden we nog The Luchadores, draaiend op gokpraktijken en drugshandel en geleid door de Mexicaanse worstelaar Killbane. Tussen beide groeperingen vinden we de STAG, de Special Tactical Anti-Gang, die de rust met harde hand tracht te bewaren.


Naast de missies, waarbij ons belooft is dat deze zeer divers zullen zijn, kun je natuurlijk ook gewoon lekker je gang gaan binnen de stad. Of je nu mensen tot moes slaat met een grote vuist of je worstelvaardigheden op ze los laat, met wapens als gigantische dildo’s rond loopt of handtekeningen uitdeelt omdat de stad je inmiddels herkend, het zijn slechts kleine voorbeelden van een groter geheel. Onder de nieuwe activiteiten vinden we bijvoorbeeld Tank Mayhem, waarbij we in een tank zoveel mogelijk ravage aan moeten richten om te voldoen aan een specifiek gelddoel. Met een knipoog naar de film The Hangover staat een tijger centraal in Guardian Angel. Alhier neem je plaats in een auto, waarbij er een tijger op de achterbank plaats neemt. Maak je schade dan zal de tijger uithalen, doel is dan ook om zo netjes mogelijk te blijven rijden. Een tweede speler kan in coöp naast de tijger plaatsnemen om deze te temmen. Een andere aanwezige mode is Professor Genki’s Super Ethical Reality Climax, waarbij we zo snel mogelijk de uitgang moeten vinden terwijl we doelen uitschakelen, denk aan The Club. Het vormt slechts een klein overzicht aan nieuwe mogelijkheden, naast de bekende modi uit voorgaande delen die terug zullen keren.

Naast de aandacht die de ontwikkelaar aan de verschillende soorten activiteiten geeft is het personage zelf zeker niet vergeten. Het begint al bij de creatie ervan, of je nu een iel en bleek mannetje wil of een van top tot teen getatoeëerde spierbundel, er is geen beperking in de mogelijkheden. Om je karakter verder te ontwikkelen is er een achterliggend XP systeem. Stel bijvoorbeeld dat je veel mensen in elkaar slaat dan neemt je melee toe, eet je hiernaast veel dan zal je karakter dikker worden. Het is slechts een kleine greep uit de mogelijkheden om een geheel uniek karakter te creëren.


In het begin van deze preview haalde ik de game Grand Theft Auto al even aan, een titel die als een voorbeeld leek te worden gebruikt toen Saints Row op de markt kwam. Inmiddels zijn we aanbeland bij het derde deel, welke vanaf 15 november in de winkels ligt, en is Saints Row geheel losgeweekt van haar voorbeeld. Termen als ‘absurd’ en ‘krankzinnig’ kwamen al eerder voorbij, een groot compliment om de gameplay in al zijn facetten te omschrijven. Of dit ook resulteert in een kwalitatieve game? Het is een vraag waar we in onze review op terug komen.