Review: Ace Combat: AH Legacy
Door Gideon op 26-12-2011 om 11:01
|
Bron: Gamed
|
De Ace Combat games kennen geen beste historie als het om Nintendo-platforms gaat. De serie is altijd trouw gebleven aan Sony, met hier en daar een uitstapje naar Microsoft. Nintendo kreeg slechts één Ace Combat titel, op de Game Boy Advance, maar daar viel weinig goeds aan te ontdekken. Vliegen we ditmaal wel met de wind in de rug?
De Ace Combat serie is met de jaren van arcade, naar simulatie gegaan… en weer terug. Mede hierdoor is de fanbase ontzettend verdeeld. Het laatste deel, uitgekomen op de PlayStation 3 en Xbox 360, richtte zich meer dan ooit op de arcade-ervaring en werd door velen de ‘Call of Duty’ onder de flightgames genoemd. Het spel smeet de ene na de andere (gescripte) actie op je af. Fans genoten van de constante achtbaanrit vol actie, terwijl critici het gebrek aan controle en tactiek onder vuur namen. Ace Combat: Assault Horizon Legacy neemt een beetje van beiden, waarbij het geheel meer arcade dan simulatie aanvoelt.
In een 23-tal missies schiet je door de lucht in een van de beschikbare vliegtuigen. Via een stoere introductie, welke je door de commandant wordt toegeschreeuwd, leer je wat er aan de hand is en wat het doel is van jouw actie. Het verhaal draait om twee fracties, de conservatieve rebellen en de Allied Forces, de laatste waartoe jij behoort. Echt interessant wil het allemaal niet worden, maar je hebt door de verhaaltjes voor de missies in ieder geval een idee waarmee je bezig bent. Voordat je het luchtruim kiest kun je zelf kiezen welk vliegtuig, welke je zelf kunt aanpassen, je gaat gebruiken, alsmede het wapenarsenaal. In latere missies is het zelfs mogelijk om een wingman in te huren, een maatje die je in de lucht helpt met het bestrijden van de tegenstanders.
De vliegtuigen zijn stuk voor stuk uitstekend te besturen met de circle-pad van de Nintendo 3DS. Soepeltjes schiet je door de lucht en via simpele metertjes in beeld kun je in de gaten houden of je niet te langzaam gaat of te hoog, dan wel laag vliegt. Zoals gesteld gaat het hier duidelijk om een arcadegame, het kost je dan ook geen enkele moeite om je vliegtuig ook werkelijk in de lucht te houden. Geen tientallen schakelaars en metertjes, slechts een knop om gas te geven en een knop om te remmen. Met de D-pad wissel je raketten, terwijl een andere knop de mitrailleur in stelling wordt gebracht.
Overgebracht uit Assault Horizon voor de Xbox 360 en PlayStation 3 zijn de zogenaamde ‘flight manoeuvres’. Door enige tijd achter een tegenstander te blijven vliegen wordt een metertje gevuld. Verlies je de tegenstander uit het oog, dan loopt het metertje weer leeg. Wanneer deze echter volledig is gevuld, dan kun je een aanvalsmanoeuvre inzetten. Het vliegtuig spint en tolt in de rondte en via een U-turn of looping beland je recht achter de tegenstander. De game neemt voor een tweetal seconden de besturing over, waardoor jij in een dogfight de tegenstander onder vuur kunt nemen. Deze acties ogen allen zeer stoer, maar het beperkt je wel erg in je vrijheid. Het metertje vult namelijk erg snel en makkelijk, zelfs als je niet precies achter de tegenstander vliegt loopt het langzaam vol. Het haalt de kunde enigszins uit de actie; het is mooier wanneer je de vijand analyseert, de snelheid onder controle houdt, langzaam maar zeker dichterbij komt en dodelijk toe slaat. Daarentegen blijf je nu met weinig precisie achter de tegenstander hangen, waarna je met één simpele druk op de knop op een niet te missen afstand komt te vliegen. Het voelt te gemakkelijk.
Naast een aanvallende manoeuvre heb je ze ook in verdedigend opzicht nodig. Helemaal in latere missies word je met enige regelmaat met raketten onder vuur genomen. De HUD gaat rood oplichten, wat betekent dat je, wederom met de Y-knop, een ontwijkende actie dient in te zetten. Ook hier geldt dat het er allemaal zeer actievol en filmisch uitziet, maar dat het qua besturing en kunde allemaal wel erg makkelijk wordt gemaakt. Gelukkig schreeuwt de commandant je tijdens de missies toe, waardoor de spanning er constant in blijft. Leuk is ook dat je, wanneer je een tegenstander neerhaalt, zijn laatste woorden via je radio hoort. Hoewel ze vaak over geacteerd en extreem fout zijn geeft het toch wel een kick. Fans van Tom Cruise’s Top Gun kunnen hun hart ophalen! Dit gaat gecombineerd met een opvallend goede soundtrack. Van klassiek tot rock en zelfs een beetje hip-hop; het klinkt uitstekend en voelt nergens onnatuurlijk aan.
Daar waar het touch-screen nergens opzienbarend wordt gebruikt en street- en spotpass niet worden ondersteund, daar voelen de 3D graphics wel erg goed aan. Sowieso zien de vergezichten in de game er mooi uit, maar het gevoel van snelheid wordt in 3D nog meer versterkt. Wanneer met een bloedgang tussen de bergen doorvliegt pompt de adrenaline door je lichaam en dat is best knap bij een handheld titel. Duizenden meters onder je schiet een prachtig verlichte oceaan of steppe onder je door, terwijl je in de verte de wolkenkrabbers van een stad ziet opdoemen. Helaas zien deze er van heel dichtbij aanzienlijk minder indrukwekkend uit, net zoals de tegenstanders overigens. Het is jammer dat hier niet iets meer aandacht aan is besteed, daar de rest van de game er prima uitziet. Heel af en toe wil de framerate iets inzakken ,wanneer er veel vijanden en ontploffingen in beeld zijn. Dit gebeurt gelukkig echter vrij zelden.
Ace Combat: Assault Horizon Legacy is een leuke arcadegame met vliegtuigen geworden. Het spel daagt je uit om highscores te verbeteren en met het in missies verdiende geld kun je weer nieuwe wapens en onderdelen kopen. De storymode is op meerdere moeilijkheidsniveaus te spelen, maar blijft aan de korte kant. Met een uurtje of vier à vijf ben je er doorheen en dat is karig. Helemaal als je bedenkt dat de game géén online multiplayer kent, absoluut een groot gemis in een titel als deze. De besturing werkt prima, al zullen fans van de serie misschien van mening zijn dat de game zich teveel richt op ‘stoere actie’ in plaats van kunde. Grafisch gezien mag Legacy er zeker zijn en met name het 3D effect geeft het gevoel van snelheid goed weer. Ondersteund door een uitstekende soundtrack en een opzwepende commandant is het een mooi alternatief voor Star Fox 64 3D, hoewel die laatste kwalitatief toch een treetje hoger staat.
|
|
|
Beoordeling
| Gameplay |
 80 |
| Sound |
85 |
| Graphics |
75 |
| Replay |
50 |
Kort, maar krachtig.
|
73 |
|
|
|
|
 11:08 Gameplaybeelden Phantasy Star Online 2
 10:47 Elf screenshots Warriors Orochi 3
|
| Reacties (2) |
|
|
Pagina:
1
|
|
the_dan
op 27-12-2011 om 01:37
[Niv: 310 / Exp: 15521]
|
|
Je moet er van houden, maar niks voor mij
|
|
Boogieboyz
op 27-12-2011 om 20:22
[Niv: 303 / Exp: 15154]
|
|
Het speelt zich iig weer in AC's eigen wereld af, das voor mij al een gigantisch voordeel over Assault Horizon op de consoles. en ik dacht ook getekende portetten van de personages te zien, ook een pluspunt dan die lelijke cg in de console games.
Ze hadden het dan op zn minst als in Zero kunnen doen met echte acteurs, het budget is er toch wel.
|
|
|
Pagina:
1
|
|
|
|
