Wanneer je een naam bedenkt voor een game moet deze goed bij de inhoud passen, I Am Alive had echter tevens betrekking op het ontwikkelproces. Het duurde bijna vier jaar voordat we eindelijk aan de slag mochten met deze downloadable game, in onderstaande review is te lezen of dit wachten echter zijn beloning kent.

De titel heeft echter niet alleen betrekking op de ontwikkeling, maar ook op het overlevingsaspect dat centraal staat in de stad Haventon. Enige tijd geleden heeft hier The Event plaatsgevonden, een verzamelnaam voor vrijwel alles wat er maar verkeerd kan gaan, alsof er een blik natuurrampen is opengetrokken en geleegd boven de stad. Het resultaat bestaat uit ingestorte gebouwen, grootse kraters en een kleurloos bestaan voor de overlevenden. Dit laatste mogen we overigens letterlijk nemen, alle kleuren lijken uit de game ontnomen te zijn om de bruin-, grijs-, en zwarttinten de bedrukte sfeer te doen onderstrepen.

Te midden van dit alles staat hoofdkarakter Adam, een man die slechts één doel heeft: het terugvinden van zijn weg naar huis om te achterhalen of zijn kind en vrouw de catastrofale ramp hebben overleefd. Om dit doel echter te bereiken zal hij zich een weg door de stad moeten banen, hetgeen hem niet makkelijk gemaakt is. Vergane gebouwen ontnemen hem een directe doorgang en dus zal hij veel moeten klimmen om zijn weg voort te zetten.


Gedurende dit avontuur zul je voortdurend rekening moeten houden met je uithoudingsvermogen. Adam is geen superheld en zal beperkt worden in zijn doen en laten, waardoor je van tevoren na zult moeten denken hoe je een obstakel te lijf gaat. Helaas werken de controls niet altijd mee, met name de transitie van een horizontale naar een verticale positie (en andersom) kost je door gebrekkige controls tijd en daardoor meer stamina dan nodig is. Het stof vormt eveneens een obstakel, in hogere secties zal dit je lucht sneller doen ontnemen en is het dan ook nodig om tijdig je rustpunt te vinden. Regelmatig zul je secties dan ook opnieuw moeten benaderen, waarbij gelukkig checkpoints ingebouwd zijn om je niet al te ver terug te plaatsen, tevens krijg je later in de game betere middelen om hogere en langere obstakels te overwinnen.

De stedelijke gebouwen vormen niet het enige gevaar in de game, The Event heeft namelijk niet iedereen gegrepen en de overlevenden trachten zichzelf te beschermen ten koste van alles. Hun teruggetrokken bestaan duldt geen indringers en Adam wordt dan ook meermaals gezien als een gevaar dat bestreden dient te worden. Om jezelf hiertegen te wapenen start je met een machete en een geweer, maar verwacht zeker niet dat de game hiermee in een shooter hoek is gedrukt. Hulpmiddelen zijn schaars en hieronder vallen ook kogels, waarmee de dreiging van een geweer vaak een meer logische optie is dan de kogel die erin zit. Tegelijkertijd is niet de gehele stad tegen je, gedurende je tocht kom je mensen tegen die je hulp zullen vragen en je zoektocht steunen. Hiermee zul je tevens morele keuzes moeten maken: sta je een medicijn af aan een moeder die het wil gebruiken om diens zoon te genezen of laat je ze achter, wetende dat de zoon het niet zal overleven, om dit later zelf te gebruiken?


Helaas kampt de game ook met diverse problemen die zelfs vier jaar ontwikkeltijd niet op konden lossen. Een flinke mist maakt de game wellicht spannender, maar lijkt vooral gedaan te zijn om de draw distance in te korten. Het is een technisch mankement dat ook op ander vlak naar voren komt, namelijk bij de AI van de mensen die je tegen het lijf loopt. Niet alleen is er totaal geen lip syncing wanneer de karakters praten, ook het aanvalspatroon is zeer voorspelbaar. Wanneer je bijvoorbeeld dreiging uitstraalt, denk aan het trekken van je geweer, zullen ze achteruit deinzen, laat je deze zakken dan zoeken ze direct weer de aanval op. Dit patroon kan zich eindeloos herhalen, alsof ze het gevaar van jouw kant direct weer vergeten. Het is een beetje het probleem dat de game kenmerkt: wanneer je eenmaal een patroon ontdekt in de eerste uren weet het spel verder niet echt meer te verrassen.

Toch is zeker niet alles slecht aan de game, de grauwe uitstraling benadrukt de sfeer en de muziek komt enkel naar voren wanneer de situatie hier passend bij is. Hiernaast kunnen situaties verschillend aangepakt worden, waarbij je sommige confrontaties zelfs geheel uit de weg moet gaan, waarbij dit overigens niet als een straf gezien hoeft te worden omdat je op het andere pad weer middelen tegen zult komen die je anders voorbij had gegaan. Een videodagboek van Adam maakt de game verder meer betrokken en geeft tevens een duidelijker beeld op de situatie. Toch weet I Am Alive net niet genoeg indruk te maken om het alle (technische) mankementen te doen vergeven, daarvoor had er na zoveel jaar ontwikkeltijd simpelweg nog net wat extra moeite genomen moeten worden om ook de laatste oneffenheden glad te strijken.

I Am Alive is nu verkrijgbaar op de Xbox 360 voor 1200 MS Points, op 4 april is de game tevens op het PlayStation Network te vinden.