Het Canadese HB Studios maakt met The Golf Club haar eerste serieuze golftitel nadat zij eerder al het arcadegenre verkend hadden. Het lijkt nogal een verandering te zijn en de grote vraag is of we hier gelukkig van worden.

De ontwikkelaar is zeker geen vreemde in het sportgenre, zo maakten ze al vele rugby-, voetbal- en basketbaltitels, toch is een golfgame relatief nieuw voor ze. Met HB Arcade Disc Golf ontwikkelden ze in 2010 weliswaar een eerdere titel binnen hetzelfde genre, echter betrof dit een kleinschaliger arcadeproject voor WiiWare. Ditmaal pakken ze het een stuk serieuzer aan met The Golf Club, verkrijgbaar voor de PC, PlayStation 4 en Xbox One. Wij bekeken laatstgenoemde versie.

Bij het opstarten van het spel krijgen we enkele opties, namelijk het spelen van een ronde, een toernooi of een 3-par hole, waarbij laatstgenoemde vooral gezien moet worden als een oefenmodus. Het is tevens mogelijk je eigen banen te creëren, maar daarover later meer. Helaas ontbreekt het aan een carrière modus en mede hierdoor is er eveneens geen mogelijkheid om uitgebreid een eigen karakter vorm te geven. Je kiest uit twee van de vrouwelijke of vier mannelijke modellen, bepaalt het ras, diens huidskleur en enkele stukken kledij en daar blijft het bij. Dit samengestelde karakter heeft niet de optie om te stijgen in bepaalde statistieken, noch is er een daadwerkelijke tutorial om je wegwijs te maken in de game. Het is meteen duidelijk: de game gaat je niet bij de hand houden en gooit je vrijwel onmiddellijk in het diepe.


Het slaan van een bal werkt in basis echter niet anders dan de games van EA Sports. Selecteer een club, bepaal de positie van je golfer en duw de rechterstick naar achteren en vervolgens naar voren om te slaan. Er zijn verder weinig hulpmiddelen die je helpen om de bal goed te plaatsen. Het komt vooral neer op gevoel en dus zul je moeten oefenen. In eerste instantie vliegen de ballen dan ook alle kanten op, hetgeen de arcadegamer al snel af zal doen schrikken. We benoemen het dan ook nogmaals: dit is geen game die je bij de hand neemt. Er zal je niet verteld worden hoe ver je de rechterstick precies naar achteren moet duwen, enkel na veel oefenen zul je hier het juiste gevoel voor krijgen. Minpunt is wel dat je ook geen feedback krijgt van wat je precies verkeerd gedaan hebt. Je caddy benoemt vooral dat je iets verkeerd hebt gedaan, niet hoe je hier verbetering in aan kunt brengen. Hij valt weliswaar niet vaak in herhaling, vraag is alleen of je zit te wachten op iemand die steeds maar weer benadrukt hoe slecht je bezig bent.

Wanneer je het golfen eenmaal onder de knie hebt, kun je je wagen aan de multiplayer. Gelukkig heb je hier niet meerdere controllers voor nodig, deze kun je simpelweg door geven zodat een ieder mee kan doen. Hiernaast zijn er ook online toernooien waar duizenden spelers aan mee kunnen doen. Tijdens het spelen zie je een ghost van de slagen van andere spelers en aan het einde van een ronde krijg je zowel een vergelijking tegenover de rest van de wereld als je vrienden.


Ben je toch even klaar met het spelen zelf, dan is er ook nog een Course Creator om je bezig te houden. Na het selecteren van een thema, denk aan stedelijk, woestijn of alpine, kun je de baan verder vorm gaan geven. Onder andere het aantal bomen, water en heuvels zijn in te voeren, waarna je binnen enkele minuten een baan hebt gemaakt. Dit is echter pas het begin, want je kunt daadwerkelijk uren aan een baan besteden door er elementen als rotsen, bunkers, vlaggen, clubhuizen, parkeerplaatsen en wildleven in te plaatsen. Veel hiervan draagt niet daadwerkelijk bij aan de hole zelf, maar is vooral visuele opsmuk. Persoonlijk vond ik de editor echter niet altijd even handig om te besturen met een controller. Het is lang niet altijd duidelijk wat je acties ten gevolg hebben en deze mogelijkheid werkt dan ook beter in de PC versie. Wat dat betreft is er goed nieuws: de gecreëerde banen zijn tussen alle platformen te delen. Wel mag er verbetering aangebracht worden in het zoeken van deze banen. Het komt nu nog teveel voor dat je banen tegen komt die je driejarige neefje middels button bashing ook in elkaar had kunnen knutselen.

Concluderend kunnen we stellen dat The Golf Club vooral aan te raden is aan de hardcore golfspelers. Voor het spelen is een zeker gevoel nodig, daar waar je in andere games wordt bijgestaan door vele hulpmiddelen zijn deze hier zeer minimaal. Op grafisch vlak maakt de game verder weinig indruk, ziet het er op het eerste gezicht aardig uit, daar komt dit gevoel te vervallen bij een close-up. Met name schaduwen zijn een patroon van blokken en ook andere elementen zien er van dichtbij weinig indrukwekkend uit. Het maakt The Golf Club tot een game van uitersten.