In navolging van de Nintendo Wii en de Nintendo 3DS biedt de Nintendo Wii U de mogelijkheid om oude games opnieuw te beleven met de Virtual Console. In de Virtual Console kan de gamer geselecteerde klassiekers opnieuw aanschaffen.

Momenteel bestaat de mogelijkheid om oude Wii Virtual Console-games rechtstreeks op de Nintendo Wii U te spelen in Wii Mode, maar met de Wii U Virtual Console biedt Nintendo ons nu ook de kans om de games in de Wii U eShop aan te kopen. De Wii U-versies van de Virtual Console-games maken gebruik van de unieke features van de Wii U zoals OffTV Play en Miiverse zonder extra meerkost ten opzichte van hun Wii en 3DS releases. Gamers die bepaalde games al op de Wii bezitten, krijgen zelfs de kans om de spellen tegen een lagere prijs opnieuw te kopen op de Wii U Virtual Console. Gamed bespreekt wekelijks de nieuwe releases zodat je weet welke games de aankoop waard zijn ondanks de grote stroom aan releases van de vele ondersteunde consoles. Je vindt een volledig overzicht van de beschikbare titels in onze Virtual Console PDF of in dit artikel.


Mighty Final Fight (NES): Ontwikkelaar Capcom bracht hun succesvolle arcadegame Final Fight eerst naar de Super Nintendo, maar ze brachten het spel in latere instantie eveneens naar de zwakkere NES onder de naam Mighty Final Fight. Mighty Final Fight zorgt voor enkele opmerkelijke veranderingen, maar is tegelijkertijd een opvallend trouwe port aan het origineel. De game kiest voor een meer humoristische stijl dan het origineel, met onder andere 'Super Deformed' personages en een meer satirische verhaallijn. Die veranderingen zijn echter puur esthetisch, zodat de game kon worden overgezet naar de console. Mighty Final Fight blijkt op andere vlakken een trouwe port. Het spel behoudt, in tegenstelling tot de Super Nintendo-versie, de drie speelbare personages van de arcadeversie, elk met hun geheel eigen stijl. Haggar heeft bijvoorbeeld een worstelstijl terwijl Cody boksen en karate combineert. Je kunt het vijftal levels van het spel doorlopen met elk personage, waarbij de bedoeling steeds hetzelfde blijft: het in elkaar slaan van de tegenstanders om zo goed mogelijk het einde van het level te bereiken. Je vindt onderweg verschillende power-ups om je te helpen, maar het blijft een moeilijke ervaring met vele vijanden. Je verdient ervaringspunten voor elke vijand die je verslaat, met extra punten voor het gebruiken van een betere finisher. Dit ervaringssysteem is een nieuwigheid van Mighty Final Fight, maar het is een waardige toevoeging die het spel nog interessanter maakt. Het verdwijnen van de multiplayer is het enige grote verlies van Mighty Final Fight, iets wat we het spel met gemak kunnen vergeven. De game is namelijk zeer leuk met elementen die het zelfs beter doen dan het origineel. Deze game is dan ook de aankoop waard, zelfs als je Final Fight al kent.


Street Fighter 2010: The Final Fight (NES): Street Fighter is een roemrijke serie van vechtgames, maar ontwikkelstudio Capcom experimenteerde over de jaren heen ook enkele keren met hun populaire franchise. Het bedrijf probeerde om de franchise uit te breiden naar andere genres, wat onder andere leidde tot de platformgame Street Fighter 2010: The Final Fight. De game neemt ons mee naar het verre jaar 2010 waar een mechanisch verbeterde Ken op zoek moet gaan naar zijn vriend Troy. Het plot dat maar beperkt is verbonden aan de Street Fighter franchise – de protagonist van de Japanse versie is een compleet nieuw karakter – hangt met ogen en haken aan elkaar, zodat je deze game vooral voor het platformgedeelte zult spelen. Het spel kan op dit vlak echter niet overtuigen. De game heeft namelijk een complexe besturing die niet vlot werkt. Dit zorgt samen met de hoge moeilijkheidsgraad voor een frustrerende ervaring die je best kunt overslaan.