Na een eerdere verschijning op de PC en de Nintendo Wii U mogen nu ook Xbox One gamers met Super Toy Cars aan de slag. Het spel is het beste te omschrijven als een mix tussen Micro Machines en Mario Kart, of het ook eenzelfde kwaliteit brengt, lees je in onze review.

De hoofdmodus bestaat uit een Career mode, waarbij je in totaal 48 evenementen af kunt werken in verschillende categorieën. Er zijn bijvoorbeeld de standaard races waarbij je simpelweg een zo hoog mogelijke notering moet zien te behalen, Elimination waarbij het speelveld steeds verkleint naarmate de tijd vordert, Evade waarbij je mijnen dient te ontwijken en Time Trials. Aan afwisseling, hoewel niet erg origineel, ligt het dan ook niet, maar toch sloeg na een tijdje de verveling toe. Dit was vooral te wijten aan het weinige aantal locaties waarin de tracks zijn gebouwd. Wanneer je al eens een soortgelijke racer hebt gespeeld, zijn ze ook niet echt vernieuwend te noemen.


Gelukkig is er een breed scala aan auto’s om mee aan de slag te gaan en die je, door goede noteringen te behalen, ook nog eens kunt upgraden. Het voorkomt echter niet dat de moeilijkheidsgraad nogal wisselvallig is. Sommige van de evenementen die je vroegtijdig in de game tegen zult komen voelden een stuk lastiger aan dan degene die ik later diende te voltooien. Het winnen van races komt ook veelvuldig aan op geluk in plaats van kunde. Meermaals werd ik op de laatste meters bestookt met een wapen, waardoor ik door mijn tegenstanders werd ingehaald en als laatste over de finish sukkelde.

Gesproken over deze wapens; ook deze zijn weinig origineel te noemen. Olieplassen, mijnen en een biljartbal hebben we allen, of in ieder geval diens uitwerking, al vaker gezien. Dit is nog te overzien als de uitwerking goed is, in plaats daarvan mist de echte impact. Neem de biljartbal, deze is simpelweg veel te sloom en daardoor te makkelijk te ontwijken. Leuker was het dan ook om het spel met meerdere spelers aan te vangen, hetgeen helaas enkel offline mogelijk is. Om onbegrijpelijke redenen ontbreekt de online optie (die wel in de PC versie zit) en ook is het maken van je eigen tracks afwezig, terwijl dit in de Nintendo Wii U uitgave wel mogelijk is.


Dat Super Toy Cars niet erg origineel is valt nog te vergeven als je er voldoende plezier uit weet te halen. In eerste instantie lijkt de game dit ook te bieden, getuige de kleurrijke graphics, voldoende auto’s die ook nog eens te upgraden zijn en grappige in-game geluiden. Het gaat echter fout bij de uitwerking op ander vlak. Met framerateproblemen, clipping en screen tearing is het op technisch vlak al ondermaats te noemen. De gameplay voelt verder minder solide dan genrebroeders, de wapens hebben niet de gewenste uitwerking, de moeilijkheidsgraad is wisselvallig en er ontbreken elementen die in de eerder uitgegeven PC en Nintendo Wii U versies wel aanwezig waren. Het grootste gemis vormt een online mode, die nog een deel van de problemen op had kunnen vangen. Na het leuke Tachyon Project weet Eclipse Games ditmaal dan ook een stuk minder indruk te maken.