Nog maar nauwelijks bekomen van een geweldig WrestleMania weekend hoefde ik geen gas terug te nemen, WWE 2K24 viert het grootse evenement namelijk door terug te blikken op maar liefst veertig jaar aan WrestleMania.
Als je zo’n rijke geschiedenis hebt om uit te putten dan is het wat teleurstellend dat er slechts 21 matches zijn om te spelen. Sterker nog, in WWE 2K14 waren er maar liefst 47 matches en dus kun je spreken over een flinke achteruitgang. Gelukkig heeft dit enkel betrekking op de kwantiteit en niet op de kwaliteit. Corey Graves doet geweldig werk om alles aan elkaar te praten en met dank aan de Slingshot technologie lopen gameplay en echte beelden naadloos in elkaar over. Om deze te zien is het je doel om belangrijke sequenties van weleer zich opnieuw af te laten spelen, iets wat overigens geen vereiste is om de matches winnend af te sluiten.
De matches leveren diverse beloningen op, denk aan personages, kleding, arena’s en MyFaction kaarten. Om dit allemaal te winnen zul je er aardig wat uur in moeten stoppen, mede omdat je gevechten met veel doelen opnieuw moet starten als je op enig punt faalt. De line-up beslaat onder andere de Ladder Match uit Wrestlemania 10 tussen Razor Ramon en Shawn Michaels, Brock Lesnar versus The Undertaker bij Wrestlemania 30 en zelfs de Firefly Fun House match tussen Bray Wyatt en John Cena bij WrestleMania 36. Helaas moeten we het doen zonder namen als de Hardy Boyz, Daniel Bryan en Edge vanwege hun overstap naar AEW. Het is net zo begrijpelijk als dat logo’s en sommige gezichten van bijvoorbeeld scheidsrechters zijn vervaagd, iets wat je wel uit de ervaring haalt.
In plaats van het spelen als gevestigde namen kun je ook zelf een carrière opbouwen in MyRise. Er zijn twee verhaallijnen, Unleashed en Undisputed, die beiden leuk zijn om te spelen. In Unleashed heb je een populaire indie organisatie opgezet en is het tijd om je talenten te laten zien in de WWE. Als vrouwelijke worstelaar tracht je een identiteit aan te nemen, zonder tegelijkertijd je afkomst te verloochenen. Nog een stuk leuker vond ik Undisputed, juist omdat het zo aansluit bij huidige verhaallijnen. Roman Reigns besluit om zich op Hollywood te gaan richten en laat zijn titel achter, zodat jij de kans hebt om zijn nalatenschap op te eisen. Beiden weten het soapelement uit de WWE goed over te brengen en ondanks dat sommige matches en feuds wat langgerekt zijn zouden de verhaallijnen niet misstaan op TV. Mocht je in het verleden al WWE games hebben gespeeld dan zul je zelfs enkele oude gezichten opnieuw op zien duiken.
Daar waar MyFaction, wat nog het beste te vergelijken is met Ultimate Team, vrijwel identiek is aan vorig jaar zijn er wel enkele toevoegingen gedaan aan MyGM. In de rol van General Manager probeer je alles in goede banen te leiden en de andere shows voor te blijven, wat nu ook mogelijk is als Paul Heyman voor ECW en Eric Bischoff voor WCW. Om de nieuwe next big thing te vinden en vast te leggen kun je scouts aan het werk zetten, na iedere Premium Live Event kun je worstelaars ruilen met andere managers en door worstelaars in te zetten en te laten trainen maak je ze sterker en is het mogelijk om ze tussen classes te laten wisselen.
Nu is dit alles leuk en aardig, maar als de presentatie achter blijft zal ook het plezier snel verdwijnen. Gelukkig is er wat dat betreft goed nieuws, de algehele presentatie is weer prima in orde. Vrijwel iedere worstelaar lijkt op zijn evenbeeld (sorry Bayley, jij valt buiten de boot)j, de commentatoren betrekken je in de actie en de gezichtsanimaties zijn weer net wat geloofwaardiger. Ook de gimmicks zijn niet langer uit een ver verleden gepakt, hoewel gezegd moet worden dat de gimmicks in de hedendaagse WWE veelal vaker worden aangehouden en hier profiteert de game ook van. Sommige dingen blijven echter als vanouds, zo zitten veel namen verstopt achter downloadable content. Nu is het moeilijk te klagen met het uitgebreide roster dat WWE 2K24 bevat, maar om namen als CM Punk achter een betaling te zetten voelt toch wrang.
Op het gebied van gameplay zien we toch vooral een evolutie, en laten we eerlijk zijn, een revolutie was niet nodig. Nieuw is bijvoorbeeld de Trading Blows-minigame, waarbij de twee kemphanen tegenover elkaar staan en om beurten een slag uitdelen, en het kunnen uitdelen van een Super Finisher door drie finishers op te sparen. Andere toevoegingen zijn het kunnen weggooien van wapens, het vrij kunnen bewegen van de camera in de Spectator Mode en het spelen als de scheidsrechter. Dit kun je overigens niet te bont maken, dan zal er toch echt worden ingegrepen door je te vervangen. En dan hebben we ook nog de toevoeging van de Casket en Ambulance match en de verbeteringen in de tag-team matches, zodat je pins niet voortdurend onderbroken worden.
Het is duidelijk dat ervoor gekozen is om met WWE 2K24 meer verdieping aan te brengen op de vlakken die we kennen uit vorige uitgaven. Dit betekent ook dat er geen nieuwe modi aanwezig zijn en dat je nog altijd naar hartenlust kunt knutselen in de Creation Suite en je werk kunt delen met de community. Combineer dit met een prima soundtrack, samengesteld door Post Malone, en er is weinig reden tot klagen. De enige puntjes waar ze nog wel aan mogen werken zijn de kunstmatige intelligentie van je tegenstanders en de cameravoering. Deze laatste neemt soms net geen ideaal standpunt in, terwijl de intelligentie van de computergestuurde tegenstanders rare beslissingen kan nemen. Gelukkig zijn dit geen punten die de ervaring onderuit halen en na het debacle dat WWE 2K20 heet zijn er grootse stappen gemaakt en blijft mijn heerlijke gevoel na Wrestlemania XL bewaard.
Beoordeling
80
WWE 2K24 voegt geen grootste vernieuwingen door, in plaats daarvan diept het de elementen uit die eerder al goed bevielen. Hoewel er altijd wat verbeterpunten overeind blijven waar de ontwikkelaar aan kan werken is het een compleet pakket waar je weer prima een jaar mee vooruit kan.
