Ontwikkelhuis Nintendo verwent ons regelmatig met gloednieuwe games, maar het bedrijf zet eveneens op geregelde momenten een stap terug in de tijd met de Virtual Console, een platform waarop geëmuleerde versies van, oude titels gekocht kunnen worden.

Gamed bespreekt wekelijks de nieuwe releases zodat je weet welke games de aankoop waard zijn ondanks de grote stroom aan releases. Je vindt een volledig overzicht van de beschikbare titels in onze overzichtsfeature.


Double Dragon III: The Sacred Stones (NES): Double Dragon was ooit een legendarische franchise, maar het verloor langzaamaan zijn pluimen. Die neergang begon met de Nintendo Entertainment System game Double Dragon III: The Sacred Stones die in 1991 verscheen. De game laat Billy en Jimmy Lee de strijd aangaan met een nieuwe mysterieuze organisatie die Marion heeft ontvoerd. Het is wederom de start van een strijd waarin de broers fel moeten knokken, iets wat ze ditmaal niet alleen moeten doen, je krijgt namelijk hulp van Chin Seimei en Yagyu Ranzou die beiden een eigen vechtstijl hebben. Je zult hierbij alle personages heer en meester moeten worden, want telkens als je sterft word je gedwongen over te schakelen naar een volgende. Het traditionele systeem met meerdere levens is dus verwijderd, wat één van de elementen is waardoor deze versie als een downgrade aanvoelt ten opzichte van Double Dragon II. Een andere wijziging zit hem in de upgrade van de moeilijkheidsgraad door vijanden agressiever te maken, wat de game samen met het veranderde gezondheidssysteem eerder vervelend maakt. Deze is dan ook om over te slaan, terwijl je de goede herinneringen van de oude Double Dragon bewaart.


Ninja Gaiden II: The Dark Sword of Chaos (NES): The Dark Shadow of Chaos die in Europa verschenen is als Shadow Warriors II: The Dark Sword of Chaos en Shadow Warriors II: Ninja Gaiden II, is het tweede deel in de originele Ninja Gaiden trilogie. De game begint een jaar na de originele Ninja Gaiden en toont hoe ninja Ryu Hayabusa het opneemt tegen de kwaadaardige Keizer Ashtar die het zwaard van chaos wil gebruiken om de wereld over te nemen. Zoals zijn voorganger is Ninja Gaiden II een platformgame waarin Ryu gevaarlijke sprongen moet uitvoeren terwijl hij geconfronteerd wordt met een serie competente vijanden. Deze kan hij gelukkig uitschakelen met zijn zwaard en andere aanvallen. Nieuw is nu ook de mogelijkheid om zichzelf op te splitsen in meerdere exemplaren om zo het probleem langs meerdere kanten aan te pakken. Bij de originele release werd het plot zwaar bekritiseerd, maar de gameplay kende een goede ontvangst dankzij zijn goede afwerking en hoge moeilijkheid, twee punten die ook vandaag nog opvallen. Ninja Gaiden II is dan ook een aanrader voor iedereen op zoek naar een moeilijkere ervaring.


Ninja Gaiden III: The Ancient Ship of Doom (NES): Ninja Gaiden III: The Ancient Ship of Doom is een 2D platformgame in de Ninja Gaiden-serie waarbij de gebeurtenissen van de game zich afspelen tussen Ninja Gaiden en Ninja Gaiden II: The Dark Sword of Chaos. De speler kruipt in de huid van Ryu Hayabusa die beschuldigd wordt van de moord op Irene Lew. Hij besluit haar moord te onderzoeken en zijn onschuld te bewijzen. De gameplay is vergelijkbaar met die van zijn voorgangers, wat betekent dat het opnieuw een uitstekende mix van platformen en actie is met nieuwe mogelijkheden zoals hangen aan pijpen om zichzelf zo naar boven te slingeren. Ninja Gaiden III is dan ook een redelijk uitgebreide ervaring die leuk is om te spelen. De game kent hierbij een hoge moeilijkheidsgraad, welke met opzet werd verhoogd ten opzichte van de Japanse versie door het aantal continues te verminderen, vijanden sterker te maken en het wachtwoordsysteem te laten vallen. De game is dan ook alleen voor mensen die een zeer stevige uitdaging wensen.


The Adventures of Bayou Billy (NES): The Adventures of Bayou Billy is een actiegame waarin een Crocodile Dundee-achtig karakter uit New Orleans het moet opnemen tegen een lokale maffiabaas. Het leidt naar een Beat-‘Em-Up avontuur waarin Billy zijn beperkte vaardigheden moet gebruiken om tientallen vijanden uit te schakelen. Hij heeft hiervoor drie aanvallen, naast de mogelijkheid om wapens zoals een mes of een geweer op te pikken. Het is een beperkte set aan mogelijkheden voor een game die vooral gekenmerkt wordt door een uiterst hoge moeilijkheidsgraad en een slechte tot matige besturing, wat de moeilijkheidsgraad van uitdagend in vervelend verandert. Het spel weet evenmin indruk te maken met de tussenliggende levels, zoals een rail-shooter waarin de Zapper kon worden gebruikt of een racestage waarin de speler stuurt en versnelt met de D-Pad terwijl hij granaten gooit met de andere knoppen. The Adventures of Bayou Billy is dan ook geen vergeten pareltje, maar een slechte game die snel opnieuw uit het collectieve geheugen mag verdwijnen.