Review: Alienation
Door Joni Philips op 27-04-2016 om 17:00
|
Bron: Gamed
|
Ontwikkelstudio Housemarque heeft een rijk palmares aan titels die klassieke arcadegenres naar een nieuwe hoogte brengen. Super Stardust, Resogun en Dead Nation eerden elk op eigen manier een oude klassieker die in de vergetelheid was geraakt. Hun PlayStation 4 twin-stick shooter Alienation kijkt echter naar de toekomst!
Alienation lijkt in eerste instantie een eenvoudige spirituele opvolger voor hun eigen Dead Nation serie, een serie waarin eveneens een PlayStation 4-editie is verschenen. Alienation heeft zelfs een gelijkaardige naam, zodat het absoluut niet abnormaal is om te denken dat het Finse ontwikkelteam simpelweg de zombies heeft vervangen door een set buitenaardse wezens. Het is in de miniemste beschrijving natuurlijk gelijkaardig: het is de bedoeling om met de linker stick rond te lopen, met de rechter te richten en met de schouderknoppen te vuren. Het is iets dat je kunt doen met één tot vier spelers, waarbij die laatste momenteel alleen online kunnen deelnemen aan de actie. Er komt – in navolging van Dead Nation – eveneens een offline optie voor vier spelers. Deze komt echter pas later via een gratis patch, Housemarque kon deze mode niet tijdig afronden. Alienation gaat echter duidelijk een stap verder, zodat de game een belangrijke diepgang krijgt.
Het start met een uitgebreide verhaallijn, eentje die weliswaar uitgewerkt is met eindeloze clichés. Het spel start generaties na een buitenaardse invasie die de mensheid zware klappen heeft toegebracht. Het buitenaardse leger was simpelweg te geavanceerd om ook maar enige hinder te ondervinden van de mensheid. De Unified World Government startte in het geniep echter aan wapentuig dat die klus wel kan vervullen. Het komt uiteindelijk met exoskeletons op de proppen, die wel de nodige vuurkracht hebben om de buitenaardse wezens te doden. Het is aan jou om de wereld rond te reizen om op allerlei – zeer diverse, grote en prachtige – bestemmingen in onder andere Noord-Amerika en Europa missies te vervullen die de mensheid vooruit moeten helpen. Alienation start bijvoorbeeld met een reddingsmissie waarin een verdwenen groep soldaten wordt gezocht, een missie waarover je voornamelijk via radiocommunicaties meer leert. Het is dan ook geen titel waarin je ellenlange tussenfilmpjes moet verwachten.
De focus ligt dan ook meer op de hectiek van de vuurgevechten, dewelke nu eveneens meer strategie vergen. De campagne start eigenlijk met een belangrijke keuze: het type exoskelet dat je wil gebruiken. Het is een keuze die meteen je speelstijl bepaalt. Je kunt kiezen voor de Tank die veel schade kan uitdelen, de Bio-Specialist die nanotechnologie gebruikt om anderen te genezen en vijanden schade aan te brengen, en de Saboteur die theoretisch vooral op stealth rekent. Het concept ‘stealth’ is hier vooral theoretisch, aangezien ook deze veel aandacht zal trekken. Het verschil zit hem vooral in de primaire wapens waarover deze types beschikken en de extra vaardigheden die ze kunnen aanleren. De tank bijvoorbeeld heeft een tijdelijk schild als één van de eerste vaardigheden, hoewel jij natuurlijk kiest in welke vaardigheden te investeren om te bepalen welke kant jouw personage uitgaat. Handig is wel dat je die investering gemakkelijk kunt herdoen als je wil experimenteren.
De keuze voor het skelet inclusief vaardigheden is natuurlijk een bepalende, maar de keuze voor het wapen is eveneens belangrijk. Je hebt tijdens de missies beschikking over primaire, secundaire en zware wapens, naast verschillende soorten granaten en dergelijke. Dit uitgebreide wapenarsenaal zorgt ervoor dat je voldoende keuze hebt tijdens gevechten, maar het is ook daarbuiten interessant. De game heeft namelijk een ‘loot’ systeem in de stijl van Destiny en Diablo waarbij vijanden – deels afhankelijk van de moeilijkheidsgraad – andere wapens laten vallen. Die wapens zijn mogelijk zwakker dan je huidige arsenaal, maar dat is niet belangrijk. Je kunt deze dan gebruiken als onderdelen voor de wapens die je wil houden, om deze dan sterker te maken. Als je wapen al sterk is, maar één bepaalde statistiek valt tegen, dan kun je ervoor kiezen om deze te ‘re-rollen’. In ruil voor enkele onderdelen, zal de game een nieuwe willekeurige waarde aanmaken welke hoger of lager kan zijn, een riskante zet dus.
Alienation vereist dus een strategische aanpak, maar het is niet voldoende om alleen strategisch te denken. Het is ook belangrijk om snelle reflexen te hebben, want de vele vijanden zijn meedogenloos. Eens je aan de slag bent in een level, kunnen zij je benaderen langs alle kanten, je moet dan ook continu op de hoede zijn om hen tijdig af te maken. Doe dit goed en je bouwt multipliers op die meer punten opleveren. Gezien de vele soorten vijanden, inclusief soorten die exploderen als ze sterven wat kan leiden tot een kettingreactie, wordt dit geen gemakkelijke klus. Je bent dan ook beter af wanneer je coöperatief speelt, zodat je elkaars blinde plekken kunt opvangen. Op de drukste momenten maakt het namelijk niet uit dat je de beste strategie hebt gekozen als je deze niet goed genoeg kunt uitvoeren. En als je faalt, zal dat alleen aan jou liggen want de game zelf werkt zeer vlot.
Als je goed genoeg bent geworden om de verhalende missies uit te spelen, dan ben je nog niet klaar. Alienation is gebouwd om frequent terug te gaan naar oude levels, waar veel meer te verkennen valt dan dat je initieel gezien hebt. De missies gebruiken namelijk maar kleine delen van elk level. Het niveau van de vijanden past zich hierbij ook aan, zodat je niet op je gemak alles en iedereen naar de verdoemenis knalt. Dit is een goede manier om jouw niveau te verhogen. Als je denkt dat je voldoende ervaring hebt, kun je ook kiezen om de ‘Invasion’ mode te activeren waarbij andere spelers jouw missie kunnen binnenvallen om jou neer te knallen. Deze ‘Souls’ achtige optie is dan ook een ideale Player versus Player variant. Eens gebeten door de verslavende is er dan ook voldoende content om te blijven terugkomen, iets wat in het verleden van het genre toch duidelijk minder was.
Het aanbod van content is ook echt zichtbaar in de levels, die heel groot en divers zijn. Het teruggaan naar levels is dan ook niet alleen interessant op gameplaygebied, maar eveneens in het ontdekken. Het geeft even een kans om te kijken naar de omgevingen, inclusief speciale weerseffecten en dergelijke. Het bewonderen kan echter niet te lang duren, want de vijanden komen alvast zeer snel aanlopen. Op die momenten kun je dan weer kijken naar de explosieve effecten, die ook de moeite waard zijn. Dit geheel wordt weergegeven op een resolutie van 1080p met een framerate van dertig frames per seconde, die wordt vastgehouden op alle momenten, zelfs indien het scherm overloopt van vijanden.
|
|
|
Beoordeling
90
Alienation is een diepgaande twin-stick shooter ervaring die de ideeën van het verleden achter zich laat. De game kiest in de plaats daarvan voor een moderne aanpak met elementen uit diverse ‘loot-based’ games als Destiny en Diablo. Het resultaat is een krachtige game die lang na het uitspelen van de verhaallijn interessant blijft, een ideale aankoop voor de liefhebbers van het fel vertegenwoordigde genre.
|
|
|
|
 19:40 Nintendo deelt info over aankomende Apps
 14:50 Nieuwe Call of Duty heet Infinite Warfare?
|
| Reacties (2) |
|
|
Pagina:
1
|
|
|
Gast (213.46.74.xxx)
op 27-04-2016 om 19:29
|
|
Wat een dikke game is dit geworden zeg !!!
Een game waar Sony trots op mag zijn.
|
|
|
Gast (87.212.90.xxx)
op 28-04-2016 om 23:36
|
|
Had de story missie al dik en dwars uitgespeeld in de beta test (level 30 gehaald in 2 dagen testtijd). Gelukkig gezien dat ze ook vele van mijn aanbevelingen hebben opgevolgd. Nadat ik DeadNation helemaal grijs heb gespeeld, is dit een leuke opvolger (al heb ik liever zombies dan aliens met die piew piew piew light bullets :r )
|
|
|
Pagina:
1
|
|
|
|
