Review: For Honor
Door Rene Groen op 25-02-2017 om 10:19
|
Bron: Gamed
|
Er was eens een tijd waarin ridders, samoerai en Vikingen de strijd met elkaar aan gingen. Het is geen zin die je in de geschiedenisboeken terug zult vinden, want van enige historische accuraatheid is in For Honor nauwelijks sprake. Dat dit een leuke game gelukkig niet in de weg staat lees je in onze review.
For Honor is een nieuw IP van Ubisoft die draait rondom intense gevechten tussen de drie genoemde facties. En laten we meteen duidelijk zijn; je gaat deze game niet aanschaffen voor de singleplayer. Het is simpelweg een opstapje naar de multiplayer waar je pas echt vele uren zult gaan maken. Het is ook om deze zelfde reden dat het aan te raden is de singleplayer niet over te slaan. In achttien missies, die ook coöperatief te spelen zijn, krijg je een goede introductie op de verschillende strijders die het spel rijk is. De drie facties zijn in te delen in een viertal categorieën. We hebben de langzame doch sterke Heavy, de snelle maar meer fragiele Assassin, de all-round Vanguard en de Hybrid die het moet hebben van wapens met een groter bereik. Een ieder heeft zijn eigen voor- en nadelen en toch weet de ontwikkelaar een goede balans te bewaren. De zes uur die de singleplayer in beslag neemt is dan ook dé manier om je te wapenen voor het echte werk. Voor de verhaallijn hoef je het in ieder geval niet te doen, deze is verwaarloosbaar. Gelukkig is dit niet erg in een game waar gameplay duidelijk de boventoon voert.
En met gameplay doelen we natuurlijk op het vechten. In een open vlakte waarbij de game naar een Duel Mode schakelt als spelers de strijd met elkaar aan gaan. Met zwaarden, bijlen, schilden en ander middeleeuws wapentuig moet je zien te overleven middels een tactisch spel dat nog het beste te vergelijken is met schaken. In essentie komt het erop neer dat er drie posities zijn, namelijk links, rechts en boven. Richtingen waarin je aan kunt vallen en ook zult moeten verdedigen. Je anticipeert op je tegenstander en probeert gaten in diens verdediging te vinden om toe te slaan. De drie facties bestaan ieder uit één specialist in de eerder benoemde categorieën, waarmee je twaalf uiteenlopende karakters hebt. Het vechten krijgt meer diepgang door het maken van schijnbewegingen, het gebruiken van je omgeving, het maken van counters en aanvallen die de tegenstander niet kan blokkeren. Mocht er na verloop van tijd toch enige verveling om de hoek komen kijken dan kies je gewoon weer een ander personage om je mee in de strijd te werpen.
De multiplayer is opgebouwd uit meerdere modi. Duel plaatst twee spelers tegenover elkaar en heeft dan ook gevechten in zijn puurste vorm, terwijl Brawl draait om samenwerking aangezien je in twee teams van ieder twee spelers speelt. Skirmish en Elimination verhogen de inzet door het aantal spelers per team naar vier te brengen en in laatstgenoemde mode zijn er geen respawns en wint de laatst levende speler de strijd voor zijn team. Hoewel Dominion eveneens bestaat uit twee teams van vier spelers is dit toch de vreemde, doch lekkere eend in de bijt. Het doel is om een drietal punten op de map bezet te houden en het zijn hier niet alleen menselijke spelers, maar ook de AI die zich in de strijd mengt. Het uiteindelijke doel is om duizend punten te halen door de zones bezet te houden, waarna de tegenstander niet langer kan spawnen en je dus toe zult moeten slaan. Weet de tegenstander de zones terug te veroveren dan zal de strijd zich vervolgen. Groot verschil met de andere modi is dat het behoorlijk chaotisch kan zijn en de gevechten zich voortdurend verplaatsen op de map. Hierdoor kun je als speler ook zomaar tegenover twee tegenstanders komen te staan die op je in staan te hakken. Gelukkig komt hier het nut van de Revenge meter boven drijven. Als je aanvallen weet te blokkeren vult zich een meter en eenmaal vol heeft deze een desastreuze uitwerking. Dominion komt het beste tot uiting wanneer je met goed samenspel de tegenstander terug weet te dringen en de valkuil is tegelijkertijd dat chaotische taferelen de tactiek in de weg kan staan. Wanneer vier willekeurige spelers samen komen is de kans groot dat het idee achter de mode teniet wordt gedaan.
Om meer diepgang aan te brengen is er een in-game valuta onder de naam Steel, te verkrijgen door bijvoorbeeld de Story Mode te spelen of deel te nemen aan multiplayer matches. Met Steel koop je extra karakters, perks en andere aanpassingsopties. Wil je toegang krijgen tot de betere opties, denk aan toffe kledij, dan zul je diep in de buidel moeten tasten. Steel bouwt zich slechts langzaam op en uiteraard is er dan de oplossing om je portemonnee te pakken en Euro's in te leveren. De verhouding is nogal zoek en het lijkt erop alsof Ubisoft je met een onzichtbare hand richting de microtransacties heeft willen duwen. Het blijft natuurlijk optioneel om de aankopen te doen maar het verdienmodel in de game had iets guller gemogen. Dit laatste is ook op te merken voor de speelbare modi. Dominion weet de gevechten echt in een nieuwe vorm te gieten terwijl de overige modi toch vooral gelijkend zijn. Het idee achter Faction War is daarentegen een leuke. Na het kiezen van een factie heeft alles wat je doet invloed op de oorlog die er tussen de facties bestaat. Op een grote oorlogskaart wordt per seizoen vastgesteld wie de bovenliggende partij is, waar weer de nodige beloningen aan verbonden zijn. Het is leuk om te zien dat jouw factie het goed doet en het motiveert je om nog beter je best te doen als ze het onderspit delven.
Zoals eerder benoemd draait For Honor vooral om diens online gevechten en het is dan ook jammer dat dit niet altijd vloeiend verloopt. We hebben meermaals te maken gehad met lange laadtijden, verbindingsproblemen en een framerate die het te verduren kreeg tijdens drukkere momenten. Dit laatste is natuurlijk funest wanneer je een spel speelt dat draait om timing. Wanneer een speler besluit een sessie te verlaten zit je ook even naar een laadscherm te kijken, hetgeen je uit de beleving haalt. Ook enkele kleine animatieprobleempjes werden waargenomen, toch staat hier een grafisch indrukwekkende game tegenover waardoor dit nauwelijks stoort. For Honor is zeker niet een game die voor iedereen is weggelegd en we hadden graag wat meer variëteit in modi gezien, tegelijkertijd heeft het een behoorlijke diepgang en vele speelbare personages waardoor de verveling niet snel toe zal slaan.
|
|
|
Beoordeling
75
For Honor is een competitieve vechtgame met uiteenlopende karakters verdeeld over een drietal facties. Door zijn goede balans in karakters en diepgaande vechtsysteem is iedere strijd spannend en het is dan ook goed dat je ook tegen bots kunt oefenen en een singleplayer kunt doorlopen om de fijne kneepjes te leren. Op technisch vlak laat het spel nog wat steken vallen en de modi hadden wat uitgebreider gemogen, dit neemt echter niet weg dat Ubisoft een succesvol nieuw IP heeft gelanceerd die het spelen waard is.
|
|
|
|
 10:27 Horizon: Zero Dawn in launchtrailer en meer
 09:37 ARMS
|
| Reacties (2) |
|
|
Pagina:
1
|
|
MaartenL
(Redacteur)
op 27-02-2017 om 00:35
[Niv: 472 / Exp: 23598]
|
|
Hmmm, nog even wachten met aankopen...
Eerst Mass Effect Andromeda en dan zal ik deze wel eens bekijken.
|
|
|
Gast (178.84.159.xxx)
op 27-02-2017 om 22:53
|
|
MEH,ze moesten juist voor geen lock-on kiezen of zelf de keuze laten maken,net als in the witcher
next :r
|
|
|
Pagina:
1
|
|
|
|
