De jongere generatie gamers zullen Spyro vooral kennen van Skylanders, toch vond zijn geboorte al in 1998 plaats op de eerste PlayStation. Een jaar later kwam ontwikkelaar Insomniac Games met een vervolg en in 2000 verscheen er ook nog een derde deel en het is dit drieluik die we nu (wederom) kunnen ervaren in de Reignited Trilogy.
Gamers die eerder Crash Bandicoot: N Sane Trilogy hebben gespeeld weten zo ongeveer wat ze mogen verwachten van dit pakket. Ieder van de games zijn opnieuw opgebouwd, gebruikmakend van een nieuwe engine. Ontwikkelaar Toys for Bob had niet de oorspronkelijke code voorhanden en heeft dan ook niet teruggegrepen op oude materialen. Ze hebben geen grootse veranderingen doorgevoerd, nostalgie is immers voor velen een reden om deze games te spelen, wel hebben ze de games naar het heden gebracht. Afgaande op de graphics zou je dan ook niet zeggen dat we te maken hebben met titels die (bijna) twintig jaar geleden zijn verschenen.
Op het gebied van gameplay laten de platformers dit meer doorschemeren. Met name het origineel is nogal beperkt in diens mogelijkheden, toch is dit niet zo negatief als het misschien klinkt. Door de rustige opbouw en goede uitleg kan ook een jongere doelgroep van de game genieten. In de sequel, Ripto's Rage, worden de spelopties weer wat verder uitgebreid en in het laatste deel, Year of the Dragon, zijn er zelfs andere personages die je onder de knoppen krijgt. Ieder van de drie games heeft een soortgelijke opzet, zo moet je dingen verzamelen, afrekenen met vijanden en uiteraard de nodige doelen voltooien. Dit voelt aan als het afwerken van een lijstje, iets wat hedendaags wat meer gedateerd aanvoelt als de tijd waarin het verscheen en hier dien je dan ook rekening mee te houden.
De besturing van Spyro voelt goed aan. Er zijn wat kleine frustratiemomentjes op het moment dat je een sprong net niet weet te redden, toch zijn dit spaarzame irritaties. Wat vooral opviel is dat dat de ontwikkelaar trouw is gebleven aan het origineel en we nog altijd rennen, vliegen en vuur gebruiken om met onze vijanden af te rekenen zoals we dit vroeger ook deden. Maar dan wel met de vloeiende animaties zoals we deze in 2018 verwachten. Ook op ander vlak voelt Spyro vertrouwd aan. Tom Kenny, de stem van Spyro uit het tweede en derde deel, heeft nu ook het origineel ingesproken zodat de drie games als één geheel aanvoelen.
Niet alleen de stemacteurs leveren prima werk, ook de soundtrack is heerlijk. Stewart Copeland (de drummer van de Police) is terug en heeft nieuwe muziek opgenomen. Ben je daarentegen wat meer nostalgisch ingesteld dan is het goed te weten dat de soundtrack ook als remaster aanwezig is. Toch zijn er ook enkele kritieken te plaatsen, waaronder de overdaad aan laadschermen. Iets wat we moeilijk kunnen bestempelen als een ode aan het origineel. Verder is het opvallend dat wanneer je de game op disc koopt alsnog verplicht bent om tientallen Gigabytes te downloaden. We hangen hier geen waardeoordeel aan op bij het cijfer, wel is het een punt dat we benoemd willen hebben. Hier tegenover staat wel dat de game een adviesprijs heeft van veertig Euro, een schappelijk bedrag als je bedenkt dat je makkelijk twintig tot dertig uur in de games kunt steken.
Beoordeling
80
Nadat we met de N Sane Trilogy een ode kregen aan Crash Bandicoot doet de Reignited Trilogy ditzelfde voor Spyro. Hoewel de gameplay op momenten ietwat gedateerd aanvoelt is het tegelijkertijd een prima game voor een jonger publiek. Zij kunnen genieten van een kleurrijke wereld, schitterende soundtrack en krijgen mee waarom Spyro twintig jaar na dato nog altijd bestaansrecht heeft.