Als je een Legend of Zelda game met enkele kernwoorden moet typeren dan zijn dit onder andere Hyrule, Ganon, Triforce en Zelda. En laten nu net geen van deze woorden een rol spelen in The Legend of Zelda: Link's Awakening. Een game die alweer uit 1993 stamt en toch weer fris aanvoelt op de Nintendo Switch.
Uit deze uitspraak spreekt de magie die Nintendo teweeg kan brengen, in ieder geval op gamers als ondergetekende. Zij weten spelmechanieken van meer dan vijfentwintig jaar geleden te pakken en naar het heden te kopiëren zonder dat het ouderwets aanvoelt. Wanneer je het origineel ooit op de Game Boy (Color) hebt gespeeld zullen alle nostalgische snaren worden bespeeld, in essentie gaat het hier namelijk grotendeels om dezelfde game. Dat ene huisje met de Chain Chomp voor de deur of de locatie waar je dat ene item kunt vinden om nieuwe gebieden mee te ontdekken? Je zult ze nog altijd op dezelfde posities tegen gaan komen. Maar dan wel met hedendaagse graphics waardoor je nooit het gevoel hebt jaren teruggeworpen te zijn. Het is alsof je een kijkdoos voor je hebt waarin zich een sprookje afspeelt en jij het tempo bepaalt.
De verhaallijn draait, zoals in de inleiding aangegeven, ditmaal eens niet om één grootse vijand of het redden van een prinses. In plaats daarvan spoelt Link aan op het strand van Koholint Island na schipbreuk geleden te hebben. Marin en Tarin besluiten je in huis te nemen en eenmaal ontwaakt leer je dat er slechts één manier is om van het eiland af te komen: je zult acht instrumenten moeten verzamelen om de windvis te doen ontwaken. Wanneer Breath of the Wild je eerste Legend of Zelda titel betrof is het goed te weten dat de opzet in Link's Awakening anders is. In plaats van een grootse vrijheid aan de speler te geven is het een stuk gestroomlijnder. De kleine, doch goed gevulde map kan enkel verkend worden als je het juiste item ter beschikking hebt. Je bent dan ook steeds afgebakend in je mogelijkheden tot je weer een stukje progressie hebt geboekt. Tevens is deze Zelda een stuk makkelijker, enkel aan het einde van de game neemt de moeilijkheidsgraad iets toe. Gelukkig kun je altijd nog kiezen voor de Hero mode, hier krijg je minder hartjes toebedeeld en zijn de vijanden lastiger te verslaan.
Dat Link's Awakening een vreemde eend in de bijt is binnen de franchise blijkt ook op ander vlak. Sta niet raar te kijken als je invloeden vanuit het Mario universum in de game ziet verschijnen, zowel in vijanden die je binnen 2D-secties tegen komt als in te sparen knuffels. Ze zijn allen naadloos in de spelervaring geïntegreerd en voelen nergens misplaatst aan. Je hoeft ook niet bang te zijn dat deze game zich te ver distantieert van de andere games binnen de Zelda serie. Nog altijd zijn er gras-, water-, en zandvlakten en ben je bewapend met een zwaard en schild. Omdat je op de Nintendo Switch nu eenmaal meer knoppen ter beschikking hebt dan op de Game Boy hoef je minder vaak items te wisselen. Dit komt mede omdat objecten als je zwaard, de pegasus boots om mee te rennen en je power bracelet om zware objecten mee te tillen standaard beschikbaar zijn en niet hoeven te worden geselecteerd.
Om Link's Awakening uit te spelen zul je ongeveer veertien uur bezig zijn en je kunt hier nog enkele uren aan toevoegen als je alles uit de game wil halen. Je kunt bijvoorbeeld gaan vissen of een kraangame spelen, schelpen opsporen of extra heart containers verzamelen. Nieuw is de toevoeging van Dampé, een grafdelver die je in staat stelt om je eigen kerkers te bouwen. Verwacht hier geen Zelda Maker, in plaats daarvan gaat het om vaste tegels van kamers die je aan elkaar moet verbinden. Deze (niet te draaien) kamers zijn afkomstig van de kerkers die je al eerder hebt doorlopen en van een verrassingselement is geen sprake, enkel de volgorde en aansluiting is net even anders. Hoewel je met Amiibo nog extra kamers kunt verkrijgen is het als geheel te weinig om er langdurig mee bezig te zijn.
Naast deze niet al te geslaagde implementatie is er nog één puntje van kritiek en dat is de framerate. Bij het betreden van nieuwe gebieden is er een kleine hapering waarneembaar die gelukkig snel weer verdwijnt, wel is het duidelijk zichtbaar. Het is een probleem waar je na verloop van tijd gelukkig minder oog voor krijgt, wel vinden we het niet des Nintendo's om dit soort problemen in hun game te hebben. Tegelijkertijd is dit slechts één van de weinige kritieken die we op kunnen tekenen. De schitterende graphics, de heerlijke soundtrack, de gemakken van een auto-save, de mogelijkheid om punten op je map te markeren en de simpele besturing doen deze kritiek dan ook makkelijk vergeven.
Beoordeling
90
Link's Awakening is een één op één iteratie van het origineel en weet toch, 25 jaar na het origineel, nog altijd indruk te maken. Door de sprookjesachtige graphics en sterke soundtrack voelt het spel zelfs in 2019 fris aan, een eer die eveneens aan de spelmechaniek is toe te schrijven. Het is jammer dat de framerate bij overgangen een hapering vertoont en het maken van eigen kerkers weinig voorstelt, gelukkig staat dit de spelervaring zelf nergens in de weg. Voor iedere Zelda fan of nieuw geïnteresseerde in de serie kunnen we Link's Awakening zeker aanbevelen.
Na deze game ben ik nu wel klaar met deze old-school Zelda stuctuur dus wat ze met Breath of the Wild hebben gedaan is de juiste keuze voor de toekomst denk ik.
Wel een gemiste kans dat er niets is gedaan aan wat replay value.
Gast (85.17.24.xxx)
op 29-09-2019 om 19:02
Ik heb precies het omgekeerde. Liever de old-school gameplay en top-down looks.
Gast (109.219.203.xxx)
op 29-09-2019 om 19:30
Ik ook veel liever de oude stijl. Link to the Past en Link Between Worlds zijn mijn favoriete games. Kijk ook uit naar dit.
Gast (84.241.206.xxx)
op 29-09-2019 om 20:43
Goede game enkel te weinig variatie wanneer je de gameboy versie gespeeld hebt ik wist nog precies wat te doen en waar en ik had hem denk ik 20 jaar niet aangeraakt
