Het horrorgenre gaat al honderden jaren mee en ook in games worden we al tientallen jaren de stuipen op het lijf gejaagd. Toch is er niet één definitie om het genre binnen games samen te vatten, denk alleen maar aan shooters of interactieve verhaalvertellingen. In deze laatste categorie is de Britse studio Supermassive Games een bekende naam en zij proberen hetzelfde trucje nu wederom te herhalen.

Na aan voornamelijk kleinere projecten te hebben gewerkt, denk aan remasters en downloadable content, wist de ontwikkelaar zich pas echt op de kaart te zetten met Until Dawn. Spelers kregen acht jongeren onder de knoppen wiens levens in gevaar zijn en door jouw keuzes bepaal je hun lot. Het is een spelconcept dat ze herhalen in The Dark Pictures Anthology, een verzameling verhalen waarin – je raadt het al – een groep mensen van verschillende komaf in leven gehouden moet worden. Op het eerste gezicht is hun nieuwste titel The Quarry dan ook niet echt verrassend. We nemen een groep tieners, een donkere locatie en een verschrikkelijk lot dat boven hun hoofden hangt, een blauwdruk die al vele jaren garant staat voor problemen.


Plaats van handeling is ditmaal een zomerkamp, alwaar een afsluitende avond moet resulteren in gezelligheid. Geïsoleerd van de buitenwereld en de nabijheid van een bos zijn de perfecte ingrediënten om een streep te zetten door deze plannen en na een eerste introductie om de tieners te leren kennen beginnen de angsten zich te ontvouwen. In het acht uur durende verhaal bepaal je het lot van de aanwezigen, uiteenlopend van Dylan die zijn onzekerheden probeert te verbergen door stoer over te komen, Emma en Jacob die hun vakantieliefde geen vervolg willen geven, en de ongemakkelijke eenling Ryan. Iedereen is sterk neergezet door een indrukwekkende cast, bestaande uit onder andere Ted Raimi (Evil Dead), Justice Smith (Detective Pikachu), Grace Zabriskie (The Grudge), Ariel Winter (Modern Family) en David Arquette (Scream). Middels motion capture worden ze over het algemeen goed overgebracht, op enkele momenten na waarbij rare gezichtsuitdrukkingen je kortstondig uit de beleving halen.

Helaas is dit niet het enige waar het verhaal je op momenten in de steek laat. Ondanks dat de tieners zelf naar horrorfilms verwijzen maken ze soms rare keuzes waar je als speler geen invloed op hebt. Ook op andere momenten worden er rare sprongen gemaakt, neem een situatie waar iemand aan geeft ergens geen deel van uit te willen maken, om minuten later – zonder enige uitleg – alsnog aanwezig te zijn. Gelukkig doet dit nergens af aan de sfeer die je op meerdere manieren kunt beleven. Je kunt het verhaal alleen doorlopen, ook kun je ervoor kiezen de personages onder te verdelen aan meerdere spelers, de controller doorgevend op het moment dat zijn of haar personage aan de beurt is. Ben je daarentegen iemand die liever achterover leunt en de invloed uit handen geeft dan is er Movie Night, alwaar je enkele factoren instelt en het verhaal zich aan je ontvouwt. Het is zelfs mogelijk om filters in te stellen zodat je een meer klassieke horrorervaring krijgt aangeboden.


De gameplay is bekende kost als je eerder een game hebt gespeeld van deze ontwikkelaar. In de verschillende locaties kun je vrij rondlopen, met anderen praten en naar collectibles zoeken, zoals tarotkaarten die je naar een waarzegger kunt brengen. Verder zul je (overigens bijzonder makkelijke) Quick Time Events moeten voltooien, je adem inhouden als de situatie hierom vraagt en is het mogelijk om situaties te onderbreken. Bij dit laatste valt te denken aan het stoppen van een schietpartij of jezelf in een gesprek mengen. Interrupties zijn optioneel en de consequenties kunnen groot zijn, waarbij de grenslijn tussen goed en kwaad lang niet altijd duidelijk is. Keuzes die je aan het begin van de game maakt kunnen zelfs na langere tijd hun invloed hebben. Gelukkig kun je op momenten ook direct ingrijpen. Gedurende het verhaal heb je drie keer de mogelijkheid om Death Rewind in te zetten en zo een dodelijke keuze ongedaan te maken. Heb je de Deluxe Edition of het verhaal al eenmaal uitgespeeld dan kun je deze mogelijkheid onbeperkt gebruiken. Juist door de vele verschillende keuzes en vertakkingen in het verhaal is deze ideaal om meerdere keren te spelen, iets wat vanaf 8 juli ook online mogelijk is.

Op technisch vlak is The Quarry wisselvallig. Als we puur kijken naar de gameplay is er in de meer open gebieden weinig aan de hand, in kleinere ruimtes staat de camera echter lang niet altijd goed gepositioneerd en verlies je het overzicht. Het onderzoeken van de locaties zorgt ook voor de nodige frustratie omdat ik meermaals dacht iets gevonden te hebben, waarna ik bij de interactie de locatie juist verliet. Een betere aanduiding van de mogelijkheden, zoals verschillende icoontjes voor bewijsstukken enerzijds en het verlaten van een gebied anderzijds, zou een welkome toevoeging zijn. Daar waar de framerate stabiel is en de graphics over het algemeen prima in orde zijn er enkele uitzonderingen, met name de vuur- en watereffecten zijn ondermaats. Er zijn dan ook nog zeker wat technische punten waar de ontwikkelaar mee aan de slag gaan, kijken we puur naar het verhaal dan laat Supermassive Games zien dat het horrorgenre nog tientallen jaren mee kan.