In 2014 werd tijdens de E3 bekend gemaakt dat Dead Island een opvolger zou krijgen. De game moest een jaar later worden uitgebracht, toch duurde het nog vele jaren en meerdere ontwikkelaars voordat we nu dan eindelijk de jacht op zombies kunnen openen. Heeft deze lange tijd de ontwikkeling goed gedaan of laat het juist zijn leeftijd zien?
Nog voordat Dead Island 2 was aangekondigd bracht ontwikkelaar Naughty Dog ook een game uit die draaide om zombies. Nu hebben de twee games op het eerste gezicht weinig met elkaar gemeen, als we echter het verhaal erbij halen zien we ineens wel heel veel gelijkenissen. In beide titels draait het om een protagonist die na een beet van een zombie immuun blijkt te zijn en dit in wil zetten om tot een remedie te komen. Het is een ietwat gemakzuchtige kopie die gelukkig beperkt blijft tot het verhaal zelf. Daar waar The Last of Us een serieuze boventoon voert is dit in Dead Island 2 zeker niet het geval. Niet voor niets speelt de game zich af in Hell-A, een vervanging voor Los Angeles die voortdurend naar voren komt en daarmee zijn charme al na de eerste verwijzingen verliest. Het is slechts één van de pogingen tot humor die dood slaat omdat ze in herhaling vallen of dermate flauw zijn dat zelfs een kleine glimlach achterwege blijft.
Hell-A, om maar even in de terminologie te blijven, beslaat geen grootse open wereld. In plaats daarvan zijn het tien districten met ieder hun eigen opdrachten en collectibles. Je krijgt de keuze met wie je door deze wijken wil gaan, er zijn namelijk een zestal speelbare personages met ieder hun eigen sterktes en zwaktes. Amy heeft bijvoorbeeld meer uithoudingsvermogen terwijl Dani extra gezondheid krijgt als ze meerdere zombies achter elkaar omlegt. Het is niet zo dat de verschillende kwaliteiten een wereld van verschil maken, wel geeft het enige sturing aan wat je belangrijk vindt. Om nog meer je eigen pad te bewandelen zijn er kaarten aan je personage toe te wijzen die dienst doen als een skill tree. De kaarten zijn te vinden of worden uitgereikt aan het einde van een missie en staan voor specifieke kwaliteiten. Omdat je kaarten niet onbeperkt in kunt zetten zul je goed na moeten denken welke je wil gebruiken. Naast het gebruik van kaarten krijgt de combat nog enige verdieping met het aanroepen van Fury. In deze staat, die slechts tijdelijk is in te zetten, ben je bijzonder sterk, hetgeen met name handig is als je in een lastige situatie zit.
Mocht je het originele Dead Island hebben gespeeld dan zal de combat weinig verrassingen kennen. Overal kom je allerhande wapens tegen als houten balken, zwaarden en later zelfs vuurwapens waar je flink mee los kunt gaan. Helaas zijn deze wapens aan degradatie onderhevig, gelukkig zijn er altijd nog werkbanken aanwezig om ze weer op te lappen of te versterken. Combineer dit met een moveset waarbij je zombies ook met je handen en voeten te lijf kunt gaan, en je hebt na een uur spelen een goed idee wat je de twintig hierop volgende uren mag verwachten. Het plezier is er niet minder om en dit heeft alles te maken met de anatomische bouw van de zombies. Het wapen waarmee je ze raakt en op welke positie je dit doet heeft verschillende uitwerkingen en ook het vlees scheurt heerlijk van de botten. Nog leuker is het als je deze ervaring deelt met vrienden, er is namelijk coöperatieve gameplay mogelijk voor drie spelers.
Om van Dead Island 2 te genieten moet je er redelijk hersenloos in gaan. Op die momenten vergeet je dat er maar weinig verschillende vijanden zijn die net iets té snel respawnen, de gameplay één grote herhalingsoefening is, omgevingen ingericht zijn op de wensen van de ontwikkelaar en vrijwel geen vrijheid geven, en sommige graphics wat gedateerd zijn. Weet je deze punten naar de achtergrond te dringen dan staat het plezier voorop. Hoewel er namelijk genoeg is aan te merken op de verschillende elementen kon ik er geen genoeg van krijgen om de zombies te lijf te gaan. Soms is hersenloos vermaak helemaal zo slecht nog niet.
Beoordeling
65
Dead Island is op zijn sterkst als je met verschillende wapens zombies te lijf gaat en ze op uiteenlopende wijze de genadeslag toebrengt. De diverse omgevingen en bizarre situaties helpen ook zeker mee aan het plezier, hier staat alleen tegenover dat dit precies is wat de game urenlang aan blijft bieden. Na het eerste uur zijn er weinig verrassingen meer en beginnen de gebreken meer op te vallen.
Beetje magere score voor een game die zoveel dingen beter doet dan zijn (soortgelijke) voorgangers.
Misschien is dat ook de reden dat hij in het eerste weekend al een miljoen keer is verkocht ;)
Gast (82.174.199.xxx)
op 10-06-2023 om 16:56
Wat een vreemde review, alsof de schrijver niet bekend is met dit genre, of er geen affiniteit mee heeft. Beetje jammer, volgende keer een ander laten doen..
