Met angst stopte ik Cars in mijn Xbox. Hoe leuk de film ook was, ik was bang om met een game te maken te krijgen die alle magie overboord zou gooien om simpel te verdienen op de bekende namen en stemmen. Deze gedachte nam echter af tijdens het spelen van Cars, en in deze review lees je waarom.

De film Cars draait om Lightning McQueen, een raceauto bij wie alles goed lijkt te gaan. Hij is een snel rijzende ster en gedraagt zich er ook naar. Niemand is goed genoeg en zelf weet hij precies hoe alles geregeld moet worden. Deze houding werkt echter niet als hij in het stadje Radiator Springs aankomt. Niemand kent de raceauto die zo populair is in de bekende steden, en naarmate de film vordert leert hij ook zelfs hoe hij samen moet werken en dat er meer in de wereld is dan het winnen van races alleen.

Cars als game gaat niet direct in op de film, het speelt zich erna af binnen het stadje Radiator Springs. Als je de film al gezien hebt is dit een voordeel, maar zelfs als je de bioscoop nog niet bezocht hebt, is de game prima speelbaar. Aangezien het spel vooral op kinderen gericht is, komt er niet heel veel bij kijken, precies zoals we voor hun mogen verwachten. Naast het rijden en remmen heb je nog een powerslide en boosts, veel meer komt er niet bij kijken. Daarnaast kent het spel, speciaal voor de jongste gamers, een aparte optie die korter en makkelijker is dan de uitgebreide versie. Vergis je echter niet, ook de uitgebreide versie is niet al te moeilijk en makkelijk uit te spelen voor de meer ervaren gamers.



Het spel is eigenlijk opgebouwd als één grote serie van minigames die je zelf kunt kiezen, maar zich wel allemaal afspelen rondom het stadje. De omgeving is dus niet heel erg groot, maar door de variëteit aan missies is dit geen groot probleem, mede omdat de locaties goed herkenbaar zijn vanuit de film. De opdrachten die je moet voltooien zijn divers, zo moet je bijvoorbeeld zo snel mogelijk een pit stop verzorgen of de kaarten verzamelen die uit een winkel zijn weggevlogen.

Helaas moet hierbij wel gezegd worden dat het grafische deel de voltooiing hiervan in de weg kan staan doordat je regelmatig tegen onzichtbare muren aan zult rijden, of locaties aan moet doen die onbereikbaar lijken doordat je geen idee hebt hoe je er naar toe moet rijden. Daarnaast kom je soms klem te zitten op plekken waarvan de makers niet bedoeld hadden dat je er überhaupt kwam, waardoor er het nodige werk verzet moet worden om weer op de weg te komen. Vooral voor kinderen kan dit een frustrerend element zijn, en het is dan ook een puntje wat beter uitgewerkt had moeten worden.

Ondanks deze minpuntjes ziet het spel er grafisch goed uit. Alle auto's zijn goed herkenbaar (ondanks dat je in de game zelf enkel tegen de kofferbak aan zit te kijken) en de kwaliteit van de tussenfilmpjes is bijzonder sterk. De omgevingen zijn, ondanks dat ze wat beperkt zijn, herkenbaar vanuit de film en dragen daardoor bij aan de herkenbaarheid.



Erger jij je er ook zo aan als bekende filmstemmen overboord worden gegooid voor imitaties die er in de verste verte niet op lijken? Dan is er met Cars goed nieuws, want alle stemmen uit de film zijn overgezet in de game. Hoewel dezelfde one-liners je tijdens de races keer op keer om de oren vliegen is het goed te weten dat ze nieuwe teksten hebben ingesproken voor de game, waardoor er op dat gebied de nodige afwisseling is. En zeg nu zelf, we horen liever Owen Wilson als Lightning McQueen, dan een ingehuurde man die probeert een imitatie neer te zetten.

Concluderend kunnen we stellen dat Cars een redelijke filmgame geworden is, die de doelgroep wat uurtjes stil zal houden. Toch behaalt Cars geen topcijfer omdat de nodige punten meer aandacht verdient hadden. Of je nu een klein kind bent of een gamer die op alle kleine puntjes let, sommige elementen zijn nu eenmaal voor iedere leeftijd merkbaar, waaronder de eerder benoemde grafische oneffenheden vallen.