Hoe moeten we Fairytale Fights omschrijven? Als een sprookje? Nee, want dat zou gamers op het verkeerde been zetten. Een serieuze titel dan? Ook zeker niet, een simpele blik op de screenshots vertelt ons al dat dit niet het geval is. Wat Fairytale Fights wel is, zal ik in deze review proberen te vertellen.

Niet voor niets gebruik ik het woord ‘proberen’, want Fairytale Fights is zo apart dat woorden het eigenlijk geen recht toe doen. Aan de ene kant is het een schattige game als we naar de kleurrijke plaatjes kijken, maar als na een paar minuten het bloed al rijkelijk vloeit en de ledematen in het rond vliegen, dan kun je betwijfelen of ‘schattig’ het juiste woord is. De titel is dan ook zeker geen sprookje te noemen, dat doet me namelijk denken aan leuke verhaaltjes voor het slapen gaan, maar toch kunnen we deze vergelijking niet geheel achterwege laten. Dit komt omdat sprookjesfiguren als Roodkapje en Sneeuwwitje de hoofdrol spelen en dat ook de werelden (in aangepaste vorm) waarin zij normaliter wonen tot leven zijn gebracht.

Dit alles klinkt natuurlijk al apart, maar het geheel wordt nog meer bizar als je het verhaal bekijkt. Een reus neemt namelijk bezit van de sprookjesboeken die ons allen bekend zijn en het viertal, bestaande uit Jack (van het verhaal met de bonenstaak), de naakte keizer en de twee eerder genoemde vrouwen, besluit om wraak te gaan nemen en hun naam in ere te herstellen. Ze doen dit niet door, zoals je van een sprookje zou verwachten, vredelievende oplossingen aan te dragen, maar in plaats daarvan gaan ze met grof geweld door de werelden die je als gamer voorgeschoteld krijgt. Een litertje bloed meer of minder is hierbij niet belangrijk, de karakters glijden er ook nog eens doorheen alsof ze aan het surfen zijn, en ook rondvliegende ledematen en onthoofdingen zijn je na enkele minuten spelen al niet vreemd meer.


Fairytale Fights is een beat-‘em-up waarbij je een lineair pad bewandelt en simpelweg op alles inslaat wat er tussen jou en de doorgang staat. Helaas is de gameplay hiervan zeer simplistisch en tevens erg opvallend ingevuld, alle actie wordt namelijk ingevuld door de rechter stick. De controle met deze stick is niet nauwkeurig, waardoor je al snel alle kanten op aan het draaien bent en je de aanvallen niet nauwkeurig, maar willekeurig je scherm op tovert. Een ander nadeel van deze manier van spelen is dat de camera niet bij te sturen is. Veel games hebben dit immers toegewezen aan deze zelfde rechter stick, maar in Fairytale Fights is er simpelweg besloten om de cameracontrols geheel uit handen van de gamer te nemen. Dit is niet erg als het overzicht altijd aanwezig is, maar helaas is dit niet het geval, waardoor het zeker een gemis is.

Hoewel je voor negentig procent simpelweg kont aan het schoppen bent, wordt de overige tien procent ingevuld door platformelementen. Meestal zijn deze niet al te diepgaand, maar zo nu en dan zit er een stuk in dat wel degelijk een aangename afwisseling in de gameplay geeft. Hier kunnen we ook de baasgevechten aan toevoegen, deze zijn in de basis erg grappig verzonnen, maar falen deels in de uitwerking. Een baasgevecht is leuk, maar ze duren simpelweg veel te lang, in een herhalend proces dat na enige tijd gaat vervelen en daardoor onnodig lastig wordt gemaakt. De ontwikkelaar lost dit enigszins op door een systeem in te voeren waarbij je niet dood gaat (je verliest simpelweg een deel van je bezittingen), maar ook hier kleeft een nadeel aan. De meeste achievements / trophies zijn te verdienen door een goede score te halen in een level, maar als je door een gebrekkige uitwerking van de vijanden veelvuldig bezittingen verliest en daardoor je doelen voor de achievement / trophies niet haalt, dan neemt de frustratie toe.


Ondanks de bloederige gameplay is de titel qua aanzicht toch erg cartoony, maar helaas weet de ontwikkelaar hier niet geheel in te overtuigen. Toegegeven, soms is de stijl erg indrukwekkend en zijn de sprookjeswerelden duidelijk te herkennen, maar tegelijkertijd heeft de ontwikkelaar meermaals delen van een level simpelweg gekopieerd. Ook aan de delen die dichter op het scherm staan is te zien dat de ontwikkelaar niet erg scherp is geweest in de afwerking, alhier valt op dat de graphics toch wat tegen vallen. Je zult hier echter weinig last van hebben omdat de camera veelal ver van de actie staat, maar hier staat weer een ander probleem tegenover: de camera staat soms zo ver weg dat de actie lastig te volgen is.

Het hoofdverhaal hoeft niet in je eentje gespeeld te worden, de game kent namelijk een (online) co-op waarbij je de titel met maximaal vier spelers door kunt lopen. Hoewel het spelen met vrienden zeker een toegevoegde waarde heeft, komt dit de toch al chaotische actie zeker niet ten goede. Het overzicht gaat namelijk totaal verloren als je met vier spelers op vijanden loopt in te hakken, maar fun is het zeker. Naast de co-op is er ook nog een Arena mode, alwaar je tegen anderen kunt vechten, maar deze hadden ze net zo goed achterwege kunnen laten omdat het vrijwel geen toegevoegde waarde heeft.

Fairytale Fights is een aardige titel geworden, maar helaas niet meer dan dat. Het concept achter de game, waarbij schattige sprookjesboek figuren ineens bloeddorstige monsters geworden lijken te zijn, is zeker leuk bedacht, maar helaas faalt de titel in de uitwerking. Voor het overgrote deel ben je alleen maar met de beat-‘em-up actie bezig, en na een uurtje spelen is het dan ook verstandig om de game weer even opzij te leggen. Dit concept lijkt zich dan ook beter te lenen voor een downloadable titel die ons in hoofdstukken wordt aangeleverd.