‘s Werelds bekendste golfer werd enige tijd geleden ineens ‘s werelds bekendste vreemdganger, hetgeen een behoorlijke impact had op zijn persoonlijke leven, sportprestaties en sponsorcontracten. Electronic Arts bleef Tiger Woods echter steunen en dus pronkt zijn naam nog altijd op de cover van de nieuwste golftitel.

Toch is de golfer, hoewel nog altijd aanwezig, in deze editie niet de belangrijkste aanwezige factor. Deze eer is namelijk weggelegd voor de Augusta National, de golfbaan waar al sinds 1934 de Masters worden gehouden en waar iedere golfer van droomt om er te mogen spelen. Om deze droom levend te houden zul je in deze game eveneens niet meteen het heilige gras mogen betreden. In plaats daarvan doorloop je in de Road to the Masters modus eerst de Nationwide Tour, Q School en meerdere PGA toernooien alvorens je daadwerkelijk bij de Masters je kunsten mag vertonen. Helaas moeten we wel een negatieve kanttekening plaatsen bij deze aanpak, diverse toernooien zijn namelijk niet te betreden omdat Electronic Arts nog wat extra geld aan je wil verdienen. Doel is namelijk dat we als gamer extra betalen voor courses die anders niet toegankelijk zijn. Doen we dit niet, dan zullen we deze simpelweg over moeten slaan. Niet bepaald een klantvriendelijke benadering voor mensen die net hun geld hebben uitgegeven aan een game die niet compleet blijkt te zijn. Gelukkig kunnen we echter constateren dat de aanwezige content dermate uitgebreid is dat het gemis van deze DLC niet voelbaar is.


Naast de weg naar de Masters kunnen we ook snel een potje spelen in de Quick Play mode of negen Master Moments herbeleven, historische momenten die we nog eens kunnen spelen. Dat Tiger Woods niet geheel vergeten is blijkt verder uit Tiger at the Masters, persoonlijke hoogtepunten uit zijn carrière die we eveneens na kunnen spelen, en uiteraard hebben we tevens de optie om online onze balletjes te slaan.

Het magische gevoel om de Masters te betreden wordt nog eens extra kracht bijgezet door Jim Nantz aan te trekken, de stem die ook in het echt de Masters van commentaar voorziet. Ook David Feherty keert terug, de man die vroeger al zijn stem verleende aan de serie, waarmee een ijzersterk duo de titel van uitstekend commentaar voorziet. Enig kritiekpuntje is dat de mannen op momenten nog wel eens in herhaling willen vallen en het vreugdegevoel na een mooie winst niet wordt gedeeld door de mannen, maar het zijn kleine puntjes in een verder uitstekend commentaar.


Eveneens nieuw is de toevoeging van een caddie in het spel. Daar waar wij deze persoon vooral kennen als degene die de spullen van de golfer mag dragen, daar is zijn rol gelukkig een stuk groter, zo ook in deze titel. Voorafgaande aan een slag laat hij je weten hoe je deze het beste kunt nemen, rekening houdend met bijvoorbeeld de te overbruggen afstand en aanwezige wind. Het is een aangenaam hulpmiddel, ondanks dat je nog altijd zelf degene bent die moet slaan. Hoewel zijn hulp eveneens uit te schakelen is zouden we graag nog een extra toevoeging zien waarbij er wat meer uitleg is over het hoe en waarom van zijn tips. Te horen krijgen dat we iets moeten doen is leuk, echter horen we in toekomstige versies ook graag waarom het juist op deze manier moet, simpelweg om zo ons eigen spel te kunnen verbeteren.

Daar waar de Ryder Cup vorig jaar als visitekaartje werd gebruikt om de Tiger Woods titel aan te prijzen, daar worden er dit jaar pas echte stappen gezet. Het toewerken naar en het spelen van de Masters voelt echt als iets speciaals, een gevoel dat de graphics nog eens onderstrepen. Hoewel de gameplay grotendeels intact is gebleven vormt de toevoeging van een caddie ervoor dat de minder ervaren spelers een belangrijk hulpmiddel krijgen zonder dat het aanvoelt als cheaten. Toegegeven, er blijven nog altijd enkele verbeterpunten en EA moet echt afstappen van het belachelijke systeem rondom downloadable content. Toch maken ze met deze nieuwe uitgave grote stappen, hetgeen resulteert in een uitstekende game.