Hoe lang kan het uitvoeren van drifts leuk blijven? Kijkend naar het aantal Ridge Racer titels lijkt het eindeloos plezier te geven, maar toch kwam de sleur er wel een beetje in. Namco Bandai grijpt dan ook hard in en stalt de serie bij Bugbear Entertainment, de studio achter FlatOut, hetgeen een goede zet blijkt te zijn.

Zoals bij veel racegames kent ook deze een dunne verhaallijn, waarbij de stad Shatter Bay centraal staat. De stad is door chaos overvallen en dit geeft een groep racers, The Unbounded genaamd, de kans om er flink huis te houden. Als speler ben je slechts een beginneling en zul je jezelf dan ook moeten bewijzen door staande te blijven in de verschillende soorten races. Deze races spelen zich allen af binnen de verschillende delen van de stad, welke opgedeeld is in verschillende sectoren. Het gaat hierdoor niet om losstaande tracks, maar om een parcours dat door de stad loopt en overlappingen kent omdat secties elkaar kruisen. Enig minpunt is dat niet ieder stadsdeel een eigen gezicht heeft en daardoor nogal op elkaar lijken, pas later in het spel komt er wat meer afwisseling in de omgevingen.


Driften is onlosmakelijk verbonden met de Ridge Racer serie, maar in deze uitgave is het slechts één van de manieren om je boostmeter te vullen, naast het rijden in de slipstream van je voorligger en het inrijden op kleinere objecten. Eenmaal een gevulde meter kun je de boost inzetten, echter is dit niet enkel om meer snelheid te bereiken, je kunt er namelijk tevens mee door gebouwen scheuren. Met een duidelijk icoon is aangegeven waar je bijvoorbeeld dwars door een café kunt racen om zo een stuk van de track af te snijden, echter is het tevens mogelijk om de boost juist te gebruiken om je tegenstander een hak te zetten. Het doel in deze Domination Races blijft nog altijd om als eerste over de streep te komen, waarbij alle middelen veroorloofd zijn.

Wanneer je minder geďnteresseerd bent in destructie kun je terecht in de Shindo races, waarbij de mogelijkheden om tegenstanders tijdelijk te elimineren en door gebouwen te scheuren niet aanwezig is en je de boost dus enkel kunt gebruiken voor extra snelheid. Het driften, een groot kenmerk van de serie, is waar het om draait in de Drift Attack. Het driften zelf vereist enige gewenning, echter zorgt deze mode tegelijkertijd voor je oefening. Naast Time Attack is er ook nog de Frag Attack hetgeen de grootste variatie vormt op het bovenstaande, zittend in een truck dienen we zoveel mogelijk politieauto’s kapot te maken. Als totaalpakket staat het iets verder af van waar Ridge Racer oorspronkelijk voor stond, echter doet verandering van spijs in dit geval zeker eten. Bedenk je hierbij wel dat doorzettingsvermogen nodig is, de tegenstand is vanaf de eerste race pittig en geven je geen centimeter ruimte. Tegelijkertijd is het niet zo dat ze het alleen op jou gemunt hebben, wanneer ze de kans krijgen zullen ze ook elkaar van de weg beuken. Ridge Racer Unbounded mag dan wel een arcaderacer zijn, het zal je zeker niet makkelijk worden gemaakt.


Omdat het racen met een flinke snelheid gebeurt is ervoor gekozen om de HUD niet vol te proppen met informatie. Enkel je positie, je snelheid en je Power-meter zijn altijd aanwezig, verdere informatie is in de game zelf verwerkt. In een gebouw lezen we hoeveel ruimte er is tussen onze voor- of achterligger, in een brug staat aangegeven hoeveel rondes we nog moeten en door meer van deze manieren toe te passen heeft de ontwikkelaar een manier gevonden om de snelle gameplay overeind te houden zonder je af te leiden.

Naast de overvolle singleplayer is er tevens veel nadruk gelegd op de multiplayer. Natuurlijk zijn alle races hier te spelen, echter gaat het vooral om de City Creator. Zoals de naam al laat weten betreft het hier niet enkel de creatie van een simpele track, maar om het maken van een complete stad zoals de ontwikkelaar dit ook gedaan heeft. Hoewel het jammer is dat je alle mogelijkheden pas verkrijgt nadat je de gehele singleplayer hebt doorlopen kun je vanaf dat moment al je creaties tot leven laten komen en delen met de wereld. Het stopt hier echter niet, in Dominate the World kun je uitdagingen bedenken die anderen dienen te voltooien of te verbeteren binnen een bepaald tijdsbestek. Het zorgt ervoor dat je ook na het uitspelen van de game voldoende reden hebt om terug te keren, zolang de community erachter blijft staan is de game eindeloos speelbaar. Groot minpunt is tegelijkertijd dat het spel geen offline multiplayer kent, bijvoorbeeld middels een splitscreen.


Hoewel het geluid in het spel is wat je ervan mag verwachten, zonder al teveel indruk te maken, maakt de soundtrack een hoop goed. We hoorden de dubstep stijl al in trailers voorbij komen, hetgeen tevens is voortgezet in de game zelf door de toevoeging van producer Skrillex. Hiernaast zijn ook The Crystal Method en Noisia aanwezig en heeft oudgediende Hiroshi Okubo de klassieke tracks omgezet naar een hedendaagse stijl. Grafisch is de stad vooral erg grauw en eenzijdig in haar kleurgebruik, waarbij de omgevingen voldoen voor het resultaat, maar bij een scherper oog minder indruk maken. Tegelijkertijd rekenen we dit de game niet aan, de felle neonlichten werpen een mooi contrast op en de framerate blijft ten alle tijde overeind waardoor je aandacht op de snelle races nooit verstoord zal worden.

Ridge Racer Unbounded laat een groot deel van haar bekende gameplay achter zich om zich op geheel nieuwe elementen te richten. Vergelijkingen met games als Need for Speed en Split/Second zijn hierdoor snel gemaakt, echter weet ontwikkelaar Bugbear Entertainment voldoende eigen gezicht toe te voegen zodat ze geen simpele kopie zijn. Het spel is enorm uitdagend, kent voldoende modi en heeft een goede framerate, hiernaast kunnen we vele uren steken in de creatie van een eigen track. Hoewel er nog enkele puntjes zijn waar wat meer aandacht naar uit had gekund is Namco Bandai geslaagd in haar doel om de Ridge Racer franchise in een vernieuwde vorm op de kaart te zetten.