Ontwikkelaar Supersonic bracht in 2004 de game Mashed op de markt, toch is de spirituele opvolger Wrecked: Revenge Revisited pas nu beschikbaar op zowel het PlayStation Network als Xbox Live Arcade. Aangezien een deel van de medewerkers tevens aan Micro Machines 4 werkte liggen de verwachtingen hoog, grote vraag is of ze deze waar kunnen maken.

Hoewel er de nodige jaren tussen beide games liggen heeft Supersonic er niet voor gekozen om het wiel opnieuw uit te vinden, in plaats daarvan hebben ze het bestaande concept van diverse, soortgelijke titels opgepikt. Vanaf een bovenaanzicht bekijken we een viertal auto’s die de strijd met elkaar aan gaan en dienen te letten op een drietal zaken: niet te ver achterop raken, de track in het oog houden en niet bij de sloop belanden. Het zijn de ingrediënten die het genre al enige tijd smaak geven, maar waar de ontwikkelaar wel een apart ingrediënt aan heeft toegevoegd.


Deze toevoeging is namelijk de singleplayer. Toegegeven, de aanwezigheid ervan is niet vreemd, de uitwerking ervan echter wel. In ieder van de zes aanwezige tracks krijgen we vier uitdagingen te verwerken, denk aan het op tijd afleggen van een route, het voortslepen van een caravan of het neerleggen van bommen in geselecteerde vlakken. Probleem is dat de opdrachten niet erg leuk zijn en de bijhorende camera het je lastig maakt door onoverzichtelijke standpunten in te nemen. Sowieso zijn een zestal tracks wel erg mager aangezien deze niet al te groot zijn en al snel geen verrassingen meer voor je kennen.

De multiplayer moet de matige singleplayer opvangen, maar weet hier slechts deels in te slagen. De veertien aanwezige wapens en mogelijkheden om je tegenstander na je eigen dood nog een figuurlijke klap in het gezicht te geven zorgen ervoor dat je voldaan op de bank kan stuiteren. Dit gevoel is echter snel verdwenen wanneer deze speler besluit om zijn connectie te verbreken uit gevoel van schaamte of boosheid, hiermee zal de gehele wedstrijd namelijk ten einde komen. Hiernaast is het opvallend dat de tracks niet gevuld kunnen worden met computergestuurde tegenstanders en dat lag meermaals aanwezig was in de door ons gespeelde potjes. Besluit je toch om door te blijven spelen, dan zul je dit op dezelfde track blijven doen totdat je terug gaat naar het menu, enkel van daaruit kun je namelijk een andere kiezen. Opvallende en vooral onbegrijpelijke keuzes.


Ieder cijfer van een review is de combinatie van factoren, maar helaas weten deze overige elementen eveneens weinig indruk te maken. In de tracks is weinig originaliteit doorgevoerd, waardoor we ook nu door een jungle of over een ijsvlakte scheuren, inclusief bijhorend effect op de ondergrond. De graphics zijn hierbij meermaals gezien en de herhalende muziek en stemmen zorgen ervoor dat de leuke geluidseffecten naar de achtergrond worden gedrukt. Een optelsom van al deze factoren, hierbij optellend dat de prijs van 1200 MS Points (zo’n veertien Euro) behoorlijk hoog ligt, maakt dat het spel simpelweg niet aan te raden is, zelfs niet voor de fans binnen het genre.