Met een vliegtuigje gevaren ontwijken en afrekenen met vijanden in een side-scrolling shooter. Het is een beschrijving die op vele games toepasbaar is en op het eerste gezicht lijkt Sine Mora dan ook weinig vernieuwend te zijn.

Toch is de achtergrond van het spel een interessante. De Hongaarse ontwikkelaar Digital Reality, bekend van War Front: Turning Point, kwam namelijk met het concept zoals in de eerste alinea beschreven. Zelf leken ze ook te beseffen dat het een dertien in een dozijn game leek te worden en dus werd de hulp ingeschakeld van Grasshopper Manufacture, de Japanse studio van Goichi Suda, die met titels als Killer 7 en No More Heroes al aan toonde eigenzinnige titels te kunnen maken. Het resultaat is een traditionele titel in een geheel nieuw jasje.


Enkel het ontdoen van je vijanden is niet genoeg om het einde van een level te bereiken, alles draait namelijk om tijd, hetgeen een tactisch element met zich mee brengt. Door vijanden neer te halen sprokkel je extra tijd binnen, weten ze je echter te raken dan zul je kostbare seconden verliezen. Wanneer je dan ook tegenover één van de eindbazen staat is het niet voldoende om snel met hem af te rekenen, immers, hem meer schade aanbrengen zorgt ervoor dat je meer tijd hebt om de rest van het level succesvol te doorlopen en eventuele fouten niet fataal te laten zijn. Sowieso zijn de bazen erg gevarieerd, net als het wapenaanbod van de spelers zelf, waarbij je primaire wapens te upgraden zijn. Hiernaast zijn er tevens secundaire wapens, echter zijn deze slechts beperkt te gebruiken.

Sine Mora is zeker geen game waar je even rustig doorheen zult vliegen, de uitdaging is groot en meermaals zul je secties opnieuw af moeten leggen. Meer dan eens frustreert dit, maar tegelijkertijd zul je de controller altijd weer oppakken om het toch nog eens te proberen. Om dit te bevorderen zijn er enkele hulpmiddelen, denk aan het terugspoelen van de tijd om die ene fout ongedaan te maken en je weg alsnog te kunnen vervolgen. Toch voelt het soms alsof de game je expres wil straffen en je seconden wil ontnemen om zo een extra moeilijkheidsgraad in te bouwen, zonder dat er ook maar de mogelijkheid was om dit te voorkomen. Ondanks deze vorm van trial-and-error is het spel niet erg lang, met zo’n drie uur ben je er klaar mee en heb je een verhaal beleefd waar maar weinig van te begrijpen is. Hierin zul je sowieso de ondertitels aan moeten zetten aangezien de gehele game Hongaarse audio heeft.


Om het pakket compleet te maken kent het spel naast de verhalende modus tevens nog de Arcade mode (speel voor een hoge positie op het leaderboard), Score Attack (alles draait om het behalen van een zo hoog mogelijke score) en Boss Training. Omdat vijanden altijd op een zelfde positie op zullen duiken is een behaalde score ook echt een verdienste en geen geluksfactor.

De eerder benoemde Japanse invloeden van ontwikkelaar Grasshopper Manfacture komen eveneens naar voren in de graphics. Ondanks de 2D gameplay is de gehele achterliggende wereld in 3D weergegeven, waarbij filmische camera-standpunten het overzicht ten alle tijde goed bewaren. Het past perfect bij het totale plaatje waarin een oud concept stijlvol nieuw leven in is geblazen. Hoewel het spel niet urenlang plezier weet te bieden is het zeker aan te raden voor mensen die een uitdaging zoeken en zichzelf willen bewijzen ten opzichte van de rest van de wereld.