In navolging van Pokémon: Red, Blue en Yellow lanceerde Nintendo rond de eeuwwisseling Pokémon Gold, Silver en Crystal, waarbij een animatieserie natuurlijk niet kon ontbreken. Opnieuw volgen we Ash, Misty en Brock, ditmaal tijdens hun avontuur in de Johto regio.

Oriental Light and Magic besloot om hun Johto avontuur zeer uitgebreid te maken, waarbij het avontuur opgedeeld werd in drie delen. In het eerste deel maken we kennis met Johto, een nieuw gebied dat Ash gaat verkennen met Misty en Brock. In de vorige reeks was hij achtergebleven bij Professor Ivy, maar nu is hij teruggekeerd met een trauma. Een reden krijg je nooit, maar het levert wel veel grappige momenten op aangezien Brock zeer grappig reageert. Ondertussen blijft zijn voorliefde voor Jenny en Joy bestaan, wat een grappige mix oplevert. Professor Ivy zorgt tevens voor een ander wederkerend element in deze verhaallijn. Haar GS bal speelt ook een rol in deze veertig episodes, want wat zit er nu echt in deze mysterieuze Pokémon bal?


Spijtig genoeg zul je dat niet ontdekken omdat de bijbehorende verhaallijn geschrapt werd, maar dat zal je niet deren. De serie heeft genoeg interessante momenten zoals de introductie van nieuwe rivaal Casey, maar het grootste deel van de serie draait rond oude bekenden als Team Rocket. Oriental Light and Magic grijpt vooral de kans om nieuwe Pokémon te introduceren. Tijdens zijn avontuur ontmoeten Ash en zijn vrienden vele nieuwe Pokémon waaronder opvallende namen als Suicune en Entei, maar met deze Pokémon beleeft hij natuurlijk geen grootse avonturen. Die avonturen zijn weggelegd voor Pokémon als Heracross, Noctowl, Chikorita, Totodile en Cyndaquil. Tegelijk neemt hij afscheid van enkele Pokémon, maar hij is niet de enige. Ook Brock, Misty en Jessie krijgen nieuwe Pokémon, waarbij die laatste een ideale mascotte is voor het Team Rocket trio.

Qua plot brengt The Johto Journeys weinig nieuws, het voelt vooral aan als een soort hervertelling van de originele serie met nieuwe Pokémon en een iets betere Ash. Zelfs de cast van personages blijft grotendeels hetzelfde, men introduceert dan wel Casey, maar zeker in haar eerste episodes is ze zeer vervelend. Enkel de persoonlijkheid van de Pokémon is uniek zoals de schattige, maar zeer eigenwijze Chikorita. Die durft het bijvoorbeeld op te nemen tegen Charizard zonder schrik. Origineel is het plot dus niet, maar er zitten wel vermakelijke episodes tussen zoals Flower Power, Charizard's Burning Ambitions en The Chikorita Rescue. Een groot probleem is - dat door het ontbreken van opwindende verhaallijnen of belangrijke nieuwe personages - dit seizoen toch ondermaats aanvoelt in vergelijking met voorgaande seizoenen.


Op audiovisueel gebied is dat gelukkig geen probleem. Alle stemacteurs zijn terug - in de Nederlandse, de Engelse en de Japanse versie - en ze presteren opnieuw op niveau. Enkel Casey klinkt vervelend, maar dat komt eerder door het personage zelf. Als opener gebruikt dit seizoen het nummer simpelweg 'Pokémon Johto' wat zowel in het Engels als in het Nederlands zeer catchy werkt. Ook de graphics zitten op hetzelfde niveau als die van de voorganger, en daar zijn de nieuwe Pokémon goed ingepast. Over het algemeen zijn de oude Pokémon iets beter, maar de nieuwe zien er ook leuk uit en dat is meteen de grootste reden om dit seizoen alsnog te bekijken. De nieuwe Pokémon zijn namelijk zeer leuk voor kinderen.