Nu steeds meer grote developers met de ene na de andere sequel op de proppen komt, ligt de taak om met interessante game-ideeën te komen bij de kleinere ontwikkelaar. In Nederland hebben we een Vlambeer en ook Engeland herbergt genoeg talent. BAFTA winnaar Dan Pearce is zo’n veelbelovende indie developer die met 10 Second Ninja vernieuwing in het gamelandschap tracht te brengen.

10 Second Ninja probeert te innoveren door twee genres door elkaar te mixen. Elk level in 10 Second Ninja is namelijk een klein puzzeltje waarin enkele robots binnen tien seconden met de grond gelijk moeten worden gemaakt. Daarvoor is het speelbare karakter bewapend met 3 shurikens en een zwaard. Ook kan de omgeving gebruikt worden om je te ontdoen van de mechanische nazi’s. Heb je eenmaal de meest optimale route gevonden, dan is het de zaak om de handelingen zo optimaal mogelijk uit te voeren om drie sterren te behalen.


De tijdslimiet en het steeds aanscherpen van de snelste tijd om alle sterren te verkrijgen, zorgt ervoor dat de game een hardcore platformer is. Dit is echter ook gelijk het grote probleem van de gameplay. De besturing is responsief genoeg om speelbaar te zijn, maar je hebt nooit het gevoel dat je de volledige controle over de ninja hebt. Dit valt zeker op wanneer je bezig bent om een paar honderdste seconden van je tijd af te schaven. Dit had geen probleem hoeven te zijn, ware het niet dat je alle levels met drie sterren af dient te sluiten om alle veertig stages te unlocken. Eenmaal je alles vrijgespeeld hebt, ben je enkele uren verder. Dan rest je enkel nog om je tijden aan te scherpen op de online leaderboards.

Ook het uiterlijk is niks om over naar huis te schrijven. Grafisch is de game zeer simpel en heeft het veel weg van een flashgame waardoor het spel tijdens het spelen geen eigen karakter heeft. De vijanden en het speelbare karakter zijn generiek. Dit terwijl de tussenfilmpjes met een robotische Hitler hoofd en zijn ‘minions’ toch veel persoonlijkheid en meligheid uitstraalt. De goede geluidseffecten en muziek kunnen dit minpunt niet verbergen. Een soortgelijk probleem doet zich tijdens de levels voor. Dat laatste is vooral erg zonde aangezien er geen aanleiding toe is. Zeker als je merkt dat de levels gameplay-technisch zeer goed in elkaar zitten en elke wereld een nieuwe gimmick introduceert waar grafisch iets leuks mee gedaan had kunnen worden.


Vernieuwend is de game zeker en de combinatie tussen puzzel en platformer is meer dan geslaagd te noemen. De mix is tevens iets wat zorgt voor verslavende gameplay die het uiterste van je vraagt om een betere tijd neer te zetten. Echter het gemis aan totale controle zorgt soms voor onnodig veel frustratie. Ook is er veel melige humor terug te vinden in de kortstondige tussenfilmpjes. Visueel doet het spel zichzelf veel te kort en het zorgt er samen met de andere minpunten voor dat het spel uiteindelijk maar een redelijke game is, die veel te snel voorbij is.