Bij sommige games van zestig Euro is het ritje naar de lokale spellenboer leuker te noemen dan het spel zelf. Voor Valiant Hearts: The Great War hoef je de deur niet uit, betaal je slechts vijftien Euro en krijg je een verhaal voorgeschoteld dat je lang bij zal blijven.

Als redacteur voor Gamed hebben we een bevoorrechte positie. Middels een cijfer onder een recensie, inclusief natuurlijk de bijbehorende uitleg, kunnen we aangeven of een spel jullie geld waard is. Natuurlijk is dit slechts een mening, maar we proberen zoveel mogelijk te voorkomen dat jullie geld uitgeven aan misbaksels, geld waarmee je juist andere pareltjes had kunnen kopen. Eén van deze pareltjes is Valiant Hearts: The Great War, recentelijk verschenen op de PC, PlayStation 3, PlayStation 4, Xbox 360 en Xbox One. De game speelt zich af ten tijde van de Eerste Wereldoorlog en draait om een vijftal karakters, welke we in een eerdere feature reeds in de spotlights hadden gezet. Eenieder heeft zijn eigen betrokkenheid bij de oorlog, zoals in hun verhalen ook naar voren komt, en uiteindelijk komen deze op het oog vaak losstaande verhaallijnen samen.


Wanneer een game zich in de oorlog afspeelt, gaat het vaak om een shooter, toch is dit hier niet het geval. Wat nog het meest de lading dekt is om het een puzzelavontuur te noemen. Deze puzzels zijn traditioneel van opzet, zo moet je dingen op een juiste plek zetten, een voorwerp vinden om aan een personage te geven of iemand afleiden om door te mogen gaan. Naarmate de game, die makkelijk acht uur in beslag neemt, vordert worden deze puzzels steeds een stukje lastiger, zonder dat ze gaan frustreren. Je zult de hersenen op momenten aan het werk moeten zetten, maar middels logisch nadenken zul je nooit lang vast komen te zitten. Gamers kunnen hierin ook hulp verkrijgen door voor een lagere moeilijkheidsgraad te kiezen, op deze manier lichten objecten op en zal het je net even wat makkelijker worden gemaakt. Ter afwisseling van de puzzels zijn er ook andere gameplay-elementen aanwezig, denk aan Quick-Time Events, het onklaar maken van een wapen of er al rijdend voor zorgen dat je niets raakt.

Opvallend is dat een tragische gebeurtenis als de Eerste Wereldoorlog is weergegeven middels handgemaakte graphics, draaiend op de UbiArt Framework. Het is een uitwerking zoals we deze ook in Child of Light zagen en net als bij deze game weet ook Valiant Hearts: The Great War veel indruk te maken. Ze doen dit door een serieus onderwerp als zodanig te behandelen, terwijl er tegelijkertijd ruimte is voor enkele luchtige grapjes. Toch vervalt de game nooit in een grappenfestijn, dit komt mede door de implementatie van vele documentatiestukken en andere collectibles die uitgebreid informatie geven over gebeurtenissen uit de oorlog. Het betreft hierdoor niet alleen een game, maar tevens een stukje educatie.


Toch weet Valiant Hearts: The Great War ook als game zelf emoties over te brengen. De gebeurtenissen grijpen aan, hetgeen tevens toe te schrijven is aan de muzikale toevoegingen. De pianomuziek weet de juiste snaar te raken, terwijl de karakters zelf geen volzinnen hebben, maar zich beperken tot enkele woorden. Het is een keuze die verkeerd uit kan pakken, toch is dit hier niet het geval omdat het de emotionele binding met zowel de karakters als de overkoepelende verhaallijnen nergens in de weg staat. Sterker nog, de term less is more lijkt hier perfect toegepast te worden.

Ubisoft toont na het recentelijk verschenen Child of Light nogmaals aan dat hun kleinere projecten minstens zo indrukwekkend zijn als hun grotere franchises. Valiant Hearts: The Great War moet je, door de grote nadruk op het oplossen van puzzels, liggen, maar wanneer het je genre is, zal het één van de meest indrukwekkende ervaringen in lange tijd zijn.