Schrijver Ryoichi Koga lanceerde rond de millenniumwisseling de absurde komische mangaserie 2X2 = Shinobuden, alias Ninja Nonsense: The Legend of Shinobu. Animatiestudio Ufotable zorgde in 2004 eveneens voor een korte 2X2 = Shinobuden animatieserie.

De Engelstalige naam Ninja Nonsense: The Legend of Shinobu verraadt zonder twijfel de toon die je mag verwachten binnen deze serie. Het gaat om een nonsensrijke serie die termen als Ninja Academy, Bunshin no Jutsu en Sasuke duidelijk anders interpreteert dan die langlopende ninjaserie waaraan je nu denkt. Protagonist Shinobu is een jonge vrouwelijke ninja die onder het waakzame oog van de mystieke Onsokumaru wil uitgroeien tot een krachtige en verbazende ninja. De perverse Onsokumaru heeft echter andere plannen, hij gebruikt haar bijvoorbeeld om ondergoed te stelen van andere tienermeisjes. Hij lijkt dan ook niet meteen de ideale leraar voor de onervaren en schijnbaar talentloze Shinobu. Ook haar collega-studenten, een gigantisch groepje gemaskerde klonen, lijkt geen goede invloed.


Shinobu ontmoet tijdens haar eerste missie gelukkig Kaede, één van de meisjes waarvan ze ondergoed moest stelen, waarmee ze goed bevriend raakt. Het is het begin van een diepe vriendschap met een klein vleugje romantiek, maar het is eveneens de start van de nodige absurditeit aangezien Kaede met gemak het bedrog van Onsokumaru doorziet. Het leidt naar een serie waarin gekke grappen elkaar in snel tempo opvolgen en waaruit duidelijk blijkt dat deze ninja geen plaats hebben in onze moderne wereld. Ze houden zich bezig met het bedenken van de meest belachelijke technieken, kunnen hun eigen klonen niet eens controleren en kunnen zelfs niet eens Shinobu’s kleine zusje verslaan. Het is dan ook regelmatig lachen geblazen.

Animatiestudio Ufotable produceerde twaalf afleveringen voor 2X2 = Shinobuden, waarbij de episodes telkens zijn verdeeld in twee onafhankelijke verhaallijnen. Het resultaat is dan ook een serie met een 24tal verhaaltjes van elk ongeveer tien minuten. Het zorgt ervoor dat verhaallijnen nooit te lang aanslepen, zodat je ook regelmatig een lach zult loslaten. De serie is qua niveau absoluut niet vergelijkbaar met de toppers als FLCL maar het is toch amusant. Er is ter afwisseling van de humor en de mislukte actie ook regelmatig ruimte voor een dosis romantiek, onder andere tussen Shinobu en Kaede, Miyabi en een klasgenootje, en Onsokumaru en Shinobu. Het is ongetwijfeld nu al duidelijk welke van deze liefdes geen kans maakt.


Het verhaal is niet echt sterk, maar er is op de animatie weinig aan te maken. De serie maakt bijvoorbeeld steeds gebruik van redelijk gedetailleerde landschappen, ondanks de neiging van andere komische series om veelvuldig gewoon gekleurde vlakken te gebruiken als achtergrond. De serie verdient ook complimenten voor de originele afsluiting, die doet denken aan de klei-animatie van bijvoorbeeld Wallace & Gromit. Het bijbehorende lied weet geen stevige indruk na te laten, wat eveneens geldt voor de andere muziek. De serie weet gelukkig wel te scoren met de stemmen, waaronder die van Onsokumaru. Stemacteur Norio Wakamoto zorgt daar voor een hoog niveau, wat gezien zijn belangrijkheid in het absurde plot een groot pluspunt is.

2X2 = Shinobuden is geen topserie, het is een middelmatige maar leuke serie die weet wat de zwakke plekken zijn. Het introduceert zelfs grappen over het eigen verhaal en experimenteert met meerdere eindes. Een lekker absurd uitstapje dus, ideaal als tussendoortje tussen zwaardere topseries.