Review: World of Warships
Door Cor op 04-01-2016 om 16:04
|
Bron: Gamed
|
Met de release van World of Warships heeft ontwikkelaar Wargaming eindelijk een volledige serie van games die zich te land, ter zee en in de lucht afspelen. Wij kijken of deze laatste telg in de World of … familie de moeite waard is.
Op het eerste gezicht lijkt World of Warships erg op z’n broers. Net als in World of Tanks speel je matches met willekeurig samengestelde teams waarin je wint door bepaalde gebieden op de kaart te bezetten, of door alle vijandelijke voertuigen te vernietigen. Er zijn geen respawns, dus wanneer je de pech hebt een voltreffer op je munitiemagazijn te krijgen en je schip tot een explosief einde komt is jouw rol in de match voorbij.
Schepen komen in een viertal verschillende klassen. Van kleine en snelle destroyers naar de iets grotere cruisers tot aan massieve battleships. De vierde klasse bestaat uit vliegdekschepen en vereist een totaal andere speelstijl dan de eerdere drie. Ook dit lijkt sterk op de verschillende klassen in World of Tanks. De verschillende klassen vervullen allemaal een andere rol tijdens het gevecht. Destroyers kunnen door hun snelheid goed verkennen, maar hebben behoorlijk waardeloze kanonnen aan boord. Hun vernietigende kracht zit hem echter in de torpedo’s die ze met zich mee dragen. Deze zijn in staat om met een paar voltreffers onder de waterlijn grote schepen te vernietigen. Torpedo’s verplaatsen zich traag, dus je kan ze het best inzetten tegen battleships. Deze schepen zijn zo groot en zwaar dat ze veel momentum hebben. Van koers wijzigen, versnellen of vertragen duurt erg lang, waardoor het voor destroyers eenvoudiger wordt om te schatten waar het schip zich na een tijdje bevindt. De voordelen van battleships zijn de krachtige kanonnen (met een trage herlaadtijd) en de zware bepantsering waarmee ze uitgerust zijn. Met een paar goed gemikte schoten gaan kleine schepen snel naar de kelder. De cruiser-klasse zit tussen deze twee uitersten in. Hun rol is dan ook voornamelijk om de grotere battleships te beschermen door destroyers uit te schakelen.
Aircraft carriers spelen meer een afstandsrol, net als de artillerie bij World of Tanks. Zij hebben meerdere groepen vliegtuigen paraat staan, zoals verkenningsvliegtuigen of torpedobommenwerpers. Deze kunnen vanaf het schip opstijgen en worden bediend vanuit een strategisch overzicht. In deze modus geef je opdrachten aan de vliegtuigen op een kaart, waarna ze automatisch worden uitgevoerd. Vliegtuigen kunnen neergehaald worden door jagers of door (automatisch werkend) afweergeschut dat zich op sommige schepen, voornamelijk cruisers, bevindt. Het vliegdekschip zelf is extreem kwetsbaar. De afweging die je als kapitein moet maken is dan ook hoe dicht je bij de strijd wil zijn. Als je afstand houdt kun je weinig ondersteuning bieden omdat je vliegtuigen ver moeten vliegen voor het herladen, maar als je dichtbij komt is de kans om geflankeerd te worden door destoyers een stuk groter. De verschillende klassen moeten dus op elkaar kunnen rekenen om succesvol te zijn. Omdat de matchmaking willekeurig is en de communicatie vaak beperkt werkt dit helaas bij de ene match beter dan bij de andere.
Zoals gezegd lijken veel elementen op wat we in World of Tanks gezien hebben. Toch is de game wat de speelstijl betreft een wezenlijk andere game. Dit komt voornamelijk doordat schepen langzaam zijn. Zelfs met een destroyer duurt het geruime tijd voor je op snelheid bent of een bocht voltooid hebt. Je achter een eilandje verstoppen, om het hoekje kijken, schieten en weer wegwezen is bijvoorbeeld een tactiek die niet gaat werken. Wat hier juist meer van belang is is anticiperen op wat er gaat gebeuren en van tevoren je manoeuvres overdenken. Zo wil je er bijvoorbeeld vaak voor zorgen dat je vijandelijke schepen aan je flank hebben liggen in plaats van recht voor je. Op die manier kan je namelijk ook gebruik maken van de kanonnen die zich op je achterdek bevinden. En omdat je lastiger acties kunt afbreken moet je goed zeker van je zaak zijn voordat je ergens op af gaat. Matches in deze game duren vaak ook langer doordat schepen veel hitpoints hebben. Bij World of Warships draait het dus meer om tactiek dan om snelle reflexen.
Schepen zijn in tien verschillende niveaus ingedeeld. Je begint de game met een niveau-1-schip van elk van de 4 verschillende landen in je bezit. Door gevechten te spelen verdien je ervaringspunten en credits, waarmee je nieuwe modules en nieuwe schepen kunt vrijspelen. Op de laagste tiers speel je enkel met cruisers, waardoor er niet veel tactiek benodigd is. Het komt voornamelijk neer op mikken en vuren. Dit stelt je wel in staat om bekend te raken met enkele basisvaardigheden. Zo is het belangrijk te oefenen met het inschatten van hoe ver je naar voren moet richten om een bewegend doelwit op meerdere kilometers afstand te raken. De game geeft je hierbij enige assistentie: wanneer je door je richtkruis kijkt beweegt de camera automatisch mee met het vijandelijke schip. Wanneer je de juiste afstand bepaald hebt kan je dus blijven vuren totdat het schip van snelheid verandert. Naarmate je tegen meer ervaren tegenstanders komt te staan zal je dus ook merken dat ze onverwachts gaan manoeuvreren om je geschut te ontwijken. Een tweede detail dat je snel onder de knie wil krijgen is het belang om op te blijven letten wat er om je heen gebeurt. Er is namelijk een risico dat je te lang blijft kijken naar het schip dat je aan het aanvallen bent, waardoor je te weinig oplet op wat er om je heen gebeurt. Gelukkig geeft de game wel aan als er torpedo’s op je af komen of als je op het punt staat tegen een eiland aan te varen, maar op het moment dat je die waarschuwing in beeld ziet kan het al te laat zijn om nog adequaat te reageren. Opvallend in deze matches op de lagere niveaus is trouwens het aantal keren dat je schip in de brand vliegt. Je zou zweren dat ze een coating van paraffine hebben.
De oorlogschepen die je gebruikt komen voornamelijk uit de eerste helft van de twintigste eeuw. Op het moment van schrijven hebben Japan en de VS een volledig uitgewerkte serie schepen in de technologieboom, in alle vier de klassen. Andere landen, zoals het VK en de USSR, moeten het nu nog doen met een beperktere hoeveelheid, hoewel dit in de loop van tijd wel aangepast zal worden. Deze modellen zien er trouwens prachtig gedetailleerd uit, en wanneer het oorlogsgeweld losbarst zie je na een tijdje een indrukwekkende hoeveelheid zwarte rook het slagveld kleuren. Een klein storend detail aan de graphics is het uiterlijk van je de shells die door je artillerie worden afgeschoten: deze zien eruit als oranje bollen. Ik neem aan dat dit is gedaan voor de duidelijkheid, maar het vereist wel gewenning.
Tussen de matches door kun je nieuwe modules en schepen kopen, de uitrusting op je schepen aanpassen en je kapiteins via een vaardighedenboom nieuwe vaardigheden laten trainen. Deze vaardigheden hebben voornamelijk effect op de statistieken. Een goed getrainde kapitein kan bijvoorbeeld een effect hebben op de tijd die het kost om je kanonnen te herladen. Om het spel niet meteen te complex te maken voor beginners worden dit soort aanpassingsopties langzaam ontgrendeld naarmate je vordert in het spel.
De game is F2P, met de mogelijkheid om geld te betalen voor extra mogelijkheden. De game is goed te spelen als gratis speler, maar omdat elk volgend niveau schip een exponentieel grotere hoeveelheid ervaringspunten nodig heeft wordt het nogal een grind om tot de hogere regionen door te dringen. Reken vanaf de vijfde tier op het spelen van erg veel potjes voor je weer verder kan komen. Geld betalen en een premium account nemen kan dit proces versoepelen, omdat je daarmee grotere beloningen per gespeelde match krijgt. Daarnaast kan je door geld te betalen onder andere toegang krijgen tot betere uitrusting (zoals bijvoorbeeld brandblussers die vaker na elkaar te gebruiken zijn) of unieke schepen kopen die anders niet te verkrijgen zijn. Dit geeft wel voordelen aan betalende spelers, maar deze zijn over het algemeen klein: het spel blijft toch vooral om de eigen vaardigheid draaien.
|
|
|
Beoordeling
80
De designs van de games van Wargaming beginnen flink op elkaar te lijken. Wie al bekend is met eerdere games van deze ontwikkelaar zal geen verrassingen ondervinden in onderdelen als speltypes, de manier waarop je voortgang boekt of de aanpassingsopties op je schepen. En hoewel ook de gameplay veel lijkt op wat we al kennen van eerder biedt World of Warships genoeg om op eigen benen te kunnen staan. De vier scheepsklassen zijn goed op elkaar afgesteld en hebben elkaar nodig om succesvol te zijn. En de vertraging in tempo levert een beduidend andere game op: bij vlagen intens, maar ook met genoeg gelegenheid om aan je strategie te denken.
|
|
|
|
 16:10 Sonic viert verjaardag met nieuwe game?
 15:57 Scalebound zegt 2016 nu al vaarwel
|
| Reacties (1) |
|
|
Pagina:
1
|
|
|
Gast (178.50.74.xxx)
op 12-01-2016 om 12:32
|
|
Pang pang
|
|
|
Pagina:
1
|
|
|
|
