Wanneer je een eerste blik werpt op Lovely Planet doet het denken aan een kindershooter in de setting van de Katamari games. Het was dan ook met dit gevoel waarop ik de game binnen stapte, niet wetende dat het een stuk dieper ging. Maar of we hier zo blij mee moeten zijn?
Ontwikkelaar Quicktequila bracht Lovely Planet reeds eerder naar de PC en Nintendo Wii U, en nu kunnen ook Xbox One gamers met het spel aan de slag. Hoewel het in eerste instantie aan doet als een simpele, schattige first-person shooter blijkt dit gevoel al snel overboord gegooid te kunnen worden. De game is namelijk genadeloos en doet voortdurend een beroep op je geheugen. De speler, gewapend met een soort stok waarmee hij oneindig kan schieten, dient namelijk zo spoedig mogelijk het einde van een level te bereiken. Waarom dit is? Geen idee, er is geen verhaal dat enige uitleg verschaft, er zijn simpelweg meer dan tachtig levels die je tot een goed einde moet zien te brengen.
De gameplay bestaat uit een combinatie van platformen en schieten. Levels zijn veelal binnen een halve minuut te voltooien, maar makkelijk zal je dit zeker niet worden gemaakt. Heb je een vijand niet geraakt? Opnieuw beginnen! Werd je zelf geraakt door een vijand? Opnieuw beginnen! Raakt een vijand de grond voordat je hem hebt geraakt? Opnieuw beginnen! Schiet je een onschuldige neer? Opnieuw beginnen! Val je een afgrond in? Opnieuw beginnen! Het moge duidelijk zijn; een halve minuut kan een aardig lange tijd zijn wanneer je op meerdere elementen moet letten. Het is hierdoor vooral een trial-and-error oefening. Je probeert uit je hoofd te leren waar de vijanden zich begeven, waar je obstakels moet overwinnen en waar het einde van een level zich bevindt. Gedurende deze levels kun je drie sterren verdienen, een blauwe door simpelweg het einde te bereiken terwijl je met de vijanden hebt afgerekend, een groene door dit ook nog eens binnen een vastgesteld tijdsbestek te doen en een gele wanneer je accuraatheid van het schieten op honderd procent ligt.
Het is een concept waar het nodige geduld voor nodig is en wat je moet liggen, maar zelfs dan kunnen we niet spreken van een volledig geslaagd project. De graphics zijn weliswaar schattig en aandoenlijk, maar omdat het niet verandert naarmate de game vordert slaat de verveling na enige tijd toe. Ditzelfde is op te tekenen voor de herhalende muziek, die al snel irritant aan doet. Nog vervelender zijn echter de controls en dan met name het springen. Deze belangrijke gameplayfunctie is weggestopt onder de LT-knop, hetgeen nooit natuurlijk aanvoelt. Helaas is het onmogelijk om de controls te veranderen, waardoor je er toch aan zult moeten wennen.
Ondanks deze kritiekpunten heb ik wel degelijk plezier gehaald uit Lovely Planet. Een halve minuut lijkt snel voorbij te gaan, maar wanneer je voortdurend een beroep doet op je geheugen brengt dit een grote mate van spanning met zich mee. Dit komt ook zeker door het schieten en platformen zelf, elementen die een zekere mate van precisie vereisen en de spanning daardoor nog verder opvoeren. Het is wat dat betreft jammer dat er geen leaderboards zijn geďmplementeerd. Pronken met je kunsten kan natuurlijk door het opnemen van clips, maar nog leuker zou het zijn wanneer de snelste tijden verzameld werden. Lovely Planet is dan ook zeker niet foutloos, maar doet prima dienst als tussendoortje.
Beoordeling
65
Lovely Planet heeft een aandoenlijk uiterlijk, maar hieronder gaat een veel diepere laag schuil. Met korte levels is het spel ideaal voor korte sessies, maar bedenk wel dat je binnen dit tijdsbestek vrijwel alles foutloos moet doen. Helaas werken de controls niet altijd mee en had meer variatie in zowel graphics als geluid welkom geweest, maar dit neemt niet weg dat er zeker plezier te halen valt.
