Ontwikkelaars maken in hun verhalen vaak gebruik van de vraag 'wat als'. Sierra is daar geen uitzondering op. In hun geval vragen ze zich af wat er gebeurt was als de oude Sovjet Unie de Verenigde Staten was binnengevallen. Wij vragen ons echter af hoeveel atoombommen we in het spel af kunnen werpen.
In tegenstelling tot veel concurrerende RTS’en draait het bij World in Conflict niet om basissen bouwen en grondstoffen ophalen. In plaats daarvan krijgt de speler een vast aantal ‘credits’ waarmee het units kan kopen. Dat lijkt dus balen als je de verkeerde legereenheden aanschaft, maar niet getreurd: als ze in de pan worden gehakt dan worden die credits weer langzaam op je ‘rekening’ gestort. Hiermee kan je dus weer versterking aanschaffen.
Een ander nieuwigheidje is dat je kan kiezen in welke rol je wil gaan vechten. Er zijn vier rollen: infanterie, lucht, ondersteuning of ‘armour’. Ieder onderdeel heeft zijn eigen units. Het is mogelijk om units van andere rollen te kopen, maar die zijn dan wel een stuk duurder. Uiteraard geldt dat hetzelfde voor atoombommen, ze komen niet goedkoop en ze zijn alleen van ‘tactisch formaat’. Wat dat laatste ook mag betekenen, wij zijn enkel geďnteresseerd in paddestoelen en niet die met rood en witte stippen.
