Acclaim Entertainment zou ‘The Red Star’ eigenlijk al uitgeven in 2004, maar het bedrijf ging failliet, waardoor de game vergeten werd. Bijna drie jaar lang stond deze game stof te happen op de plank, totdat XS Games besloot de game op te pakken en hem uit te brengen voor de PS2. De vraag is, kan een 3 jaar oude game nog wat waarmaken op de PS2?

The Red Star is gebaseerd op een vrijwel onbekende roman dat zich afspeelt in het futuristische Rusland, of Sovjet Unie dat hernoemt is naar de URRS. De game begint met een korte introductie, gelukkig niet al te langdradig, zodat je meteen aan de slag kan. In het begin heb je keuze uit twee karakters: Makita die snel is en veel combo’s heeft, en Kzuyo die langzaam is, maar wel hard mept. Wanneer je je navigeert door het verhaal, zul je zien dat het verhaal zich vrij onverwacht ontwikkelt. Er zitten leuke wendingen in het verhaal, waardoor het interessant blijft om te spelen.

Grafisch gezien ziet het er allemaal best gelikt uit. Geen grafisch hoogstandje, maar de game is immers al drie jaar oud. Er zitten geen glitches in de game en het loopt allemaal best soepel. Zowel Makita en Kzuyo bewegen erg apart, zijn goed geanimeerd en hebben beide hun specialiteiten waaraan je ze kunt herkennen. De vijanden in de game zijn ook erg gevarieerd, dus je vecht niet steeds tegen dezelfde karakters. Bovendien passen de vijanden erg goed bij de futuristische setting van het industriële Sovjet thema.



Het klassieke ‘Beat-'Em-Up,’ zoals te zien is in bijvoorbeeld Streets of Rage en Final Fight, word hier in leven gehouden. Je loopt links en rechts terwijl er tientallen vijanden verschijnen op het scherm om jou aan te vallen. Je hebt een aantal combo’s tot je beschikking die geactiveerd kunnen worden door het vierkantje. Naast de wapenloze aanvallen heb je ook een pistool tot je beschikking. Deze is uiteraard handig om vanaf een flinke afstand vijanden neer te krijgen. Het pistool heeft een heating-lock, wat inhoudt dat als je hem teveel gebruikt, hij oververhit raakt, en je weer moet wachten tot hij is afgekoeld. Je moet dus best strategisch zijn met het gebruiken van je wapens en je andere aanvallen. Sommige vijanden zijn bestand tegen je pistool. Anderen hebben een zware armour, en de vijanden die dat niet hebben, zijn weer heel snel. Je moet dus de juiste vechtstijl gebruiken tegen de juiste vijand.

De gevechten in de game zijn de primaire gebeurtenissen. Hier is ook het meeste aandacht aan besteed, en daarom zitten ze vrij goed in elkaar. Naast de gevechten is er ook nog een ander element wat voorkomt, namelijk het shooterelement. Er kan zomaar, in het midden van een level, een schakeling plaatsvinden waardoor het scherm zich vult met raketten en kogels. Hier moet jij je shooterexpertise toepassen. Meestal gebeurt dit vlak voor een grote eindbaas.



De game is relatief kort en vrij gemakkelijk. Het systeem is echter wel wat uitgebreider en zit erg goed in elkaar. De uitdaging blijft daardoor leuk na elk level. Bijna op het einde van de game komen er een reeks vijanden die toch wel wat lastiger zijn dan het gemiddelde. Hier ben je wellicht wat langer mee bezig, maar nooit frustrerend lang.

De replay waarde die deze game met zich meebrengt, komt voornamelijk door het wisselen van karakters. Je kunt de game twee keer doorlopen (met Makita en Kyuzo), maar er is ook nog een derde karakter die je vrij kan spelen. Er zit ook een coöp mode in die je met twee spelers kan spelen en daardoor kan je de hele game samen met een vriend of vriendin doorlopen. Voor een 3 jaar oude game doet The Red Star het prima, en past duidelijk ook in het huidige assortiment van games. De game is verdeeld in meerdere genres, wat apart uitpakt, maar wel positief. Een waardige game om te checken.