Ik trap het gas nog wat dieper in terwijl ik over het tropische Oahu, Hawaï scheur. Een afgrond in de verte vormt geen obstakel, het is een mogelijkheid. Terwijl ik door de lucht vlieg wissel ik met een druk op de knop naar een vliegtuig, begeef me een tijd in de lucht, om uiteindelijk wederom te wisselen naar een boot om mijn tocht voort te zetten. Het leven kan mooi zijn.
De bovenstaande situatie uit The Crew Motorfest kwam voort uit een tochtje over het eiland. Een tochtje dat gepaard ging met diverse uitdagingen, denk aan het bereiken van een bepaalde snelheid, slalommen en checkpoint races, of simpelweg op ontdekking gaan om schatten te vinden waar diverse beloningen uit te halen zijn. Een vergelijking met een (arcade)racer als Forza Horizon is snel getrokken en niet zonder reden. De tropische setting, de veelzijdigheid aan activiteiten en het uitbreiden van je collectie aan voertuigen vinden we in beide games terug, alleen zijn er wel degelijk dingen anders.
Veel van de races waar je aan deel zult nemen vormen namelijk onderdeel van playlists. Ieder van deze heeft zijn eigen, overkoepelende thema die samen komen in ongeveer acht races. Te denken valt aan het racen met buggy’s, Formule 1 wagens of juist hele oude auto’s. De algehele aankleding is aangepast op de playlist, zo zul je in het laatste geval niet terug kunnen vallen op een mini-map, simpelweg omdat deze nog niet aanwezig waren in deze tijd. Ook op het vlak van visuals en audio worden er veranderingen doorgevoerd die bij de tijdsgeest of het thema horen, waardoor de sfeer die ze trachten neer te zetten nog sterker naar voren komt. Dat er zelfs getracht is om verhaallijntjes te integreren of influencers een rol te laten spelen kan ik waarderen, hoewel het er redelijk met de haren bij is gesleept. De playlists vormen de hoofdmoot van de singleplayer en geven je uiteindelijk toegang tot nieuwe auto’s. Een concept dat even simpel als leuk is, en waar Ubisoft in de toekomst nog genoeg toevoegingen aan kan doen. Een nadeel is wel dat je voor sommige playlists of uitdagingen een specifiek voertuig moet hebben waarvan de kosten hoog op kunnen lopen. Ook je eigen auto’s inzetten is geen optie, de game vereist dat je een wagen moet lenen, zelfs als je al een soortgelijk model in je garage hebt staan. Enkel na het doorlopen van de playlist kun je een eigen wagen inzetten, de kans dat je hier dan nog zin in hebt is klein.
Mocht je er klaar mee zijn om alles alleen te doen dan kun je een club oprichten voor vier leden en gezamenlijk de playlists trachten te voltooien. Een vereiste is dit gelukkig niet en alleen spelen had bij mij dan ook de voorkeur. Leuker vond ik de twee modi die gericht zijn op de competitieve multiplayer. In Grand Race nemen 28 spelers het tegen elkaar op en scheur en stuiter je door Oahu terwijl er tussentijds ook nog eens gewisseld wordt van voertuig. Chaotisch en fun. Hiernaast is er Demolition Royale waarbij teams elkaar zoveel mogelijk dienen te beschadigen, terwijl de cirkel waarin je het tegen elkaar opneemt steeds kleiner zal worden. Denk aan een combinatie van Destruction Derby en Fortnite en je hebt een aardig idee van wat je mag verwachten.
Net als de vorige delen is ook Motorfest een arcaderacer pur sang. Natuurlijk, je kunt wat hulpmiddelen - zoals de mogelijkheid om terug te spoelen uitschakelen en tuning is aanwezig, toch is dit geen Forza Motorsport of Gran Turismo. Het resulteert in passende gameplay en waarbij iedere auto daadwerkelijk anders aanvoelt, alleen is het geen vrijbrief voor enkele opvallende zaken. Als ik bijvoorbeeld over een heuvel scheur wil ik mijn auto los van de grond zien komen, het gevoel hebbende dat ik even door de lucht vlieg alvorens hard neer te komen en mijn tocht te vervolgen. Helaas is dat niet het geval. Na een sprong lijkt het alsof er ineens een betonblok in je wagen is gezet en stort je veel te snel weer naar beneden. Net zoals dat je, nadat je een tik hebt gekregen op je achterwiel, hier geen consequenties van hoeft te verwachten. Of dat je maar af moet wachten of het tegemoet komende verkeer bestaat uit een ghost waar je doorheen kunt rijden, of dat je er toch tegenaan knalt. Hoewel, ‘knalt’ is wat overdreven, het schademodel is namelijk matig. Dit heeft ongetwijfeld te maken met de licenties, automerken zijn er immers niet happig op om hun voertuig total loss te zien gaan, alleen is wegkomen met een klein krasje na een flinke crash weer het andere uiteinde. Het is wat dat betreft goed dat je bij Demolition Royale in fictieve voertuigen stapt zodat de brokstukken hier wel waarneembaar zijn.
De audio komt deels neer op persoonlijke smaak. Met een gevarieerde soundtrack heb ik op dit vlak weinig aan te merken, de overdreven voice-acting deed daarentegen pijn aan mijn oren. Ubisoft probeert net iets te cool te zijn en trapt op dit vlak duidelijk niet op de rem. Gelukkig klinken de auto’s zelf prima, ondanks een vrij irriterend geluidseffect als je schade maakt. Terwijl je Oahu doorkruist kun je schitterende foto’s nemen, alleen betekent dit niet dat de game in zijn geheel ook als schitterend te bestempelen is. Omdat The Crew Motorfest ook is uitgebracht op de PlayStation 4 en Xbox One zijn er concessies gedaan, wat resulteert in een wisselende framerate en de welbekende korreligheid van de omgeving. De game is absoluut niet lelijk, toch bleef ik achter met het gevoel dat het allemaal indrukwekkender had kunnen zijn als de vorige generatie achterwege was gelaten.
The Crew: Motorfest is heel veel dingen wel, alleen staan daar tegenover ook veel dingen die het niet is. Aan de positieve kant zien we de uiteenlopende playlists, de leuk (hoewel wat beperkte) multiplayer en een prima besturing die voor een hoop fun zorgen. Hier tegenover staan de matige graphics en het gevoel dat de auto’s te zwaar aanvoelen. Maar wat ik Ubisoft nog het meest kwalijk neem is dat situaties zoals in de inleiding omschreven te weinig voor komen. Sterker nog, het aantal keren dat een vliegtuig of boot wordt ingezet is minimaal. Daarmee helpen ze een deel van hun unieke identiteit om zeep, terwijl ze zich juist hiermee differentiëren van Forza Horizon. Het laat je met het gevoel achter dat er net wat meer in had gezeten, iets wat ik zeker had aangemoedigd omdat de rest van de content juist erg leuk is om te spelen.
Beoordeling
75
Hoewel ik vele uren met plezier heb rondgereden door de jungles, langs de stranden en door de hoofdstad van Hawaï blijf je met het gevoel achter dat er net wat meer in had gezeten. Aan variëteit in missies geen gebrek, alleen met iets andere keuzes had Ubisoft - zoals het vaker in kunnen zetten van de mogelijkheid om te wisselen tussen auto, vliegtuig en boot - er nóg meer uit kunnen halen. Gelukkig neemt dit niet weg dat de funfactor erg hoog is.
