Ontwikkelaar Insomniac Games bewees met Marvel’s Spider-Man en Marvel’s Spider-Man: Miles Morales prima games neer te kunnen zetten rondom de bekende superhelden. Alvorens we weten of ze dit ook gaat lukken met Wolverine mogen we eerst nogmaals de pakken aantrekken van Peter Parker en Miles Morales.
Nadat beide helden al mochten schitteren in hun eigen game zullen ze de spotlights nu moeten delen. Regelmatig komen de twee samen en tegelijkertijd is er veel aandacht besteed aan de individuen. Peter Parker heeft het lastig om een baan vast te houden en daarmee zijn sociale leven op orde te krijgen, terwijl Miles Morales worstelt met de dood van zijn vader en zijn werkzaamheden voor school. Beide verhalen worden goed belicht, zonder dat je het idee hebt dat één van de twee meer aandacht krijgt.
Naast hun persoonlijke verhalen is er uiteraard een overkoepelend verhaal waarin oude bekenden voorbij komen en nieuwe schurken hun gezicht laten zien. Namen als Kraven the Hunter en Venom zijn al in trailers belicht, en hier wil ik het graag bij laten. Sterker nog, zelfs over het verhaal ga ik niets vertellen, dat mag je lekker zelf gaan ontdekken. Het enige wat ik wel kwijt wil is dat het verhaal een prima voortzetting is van de twee eerdere games en dat is mede toe te schrijven aan de stemacteurs en actrices. Of het nu gaat om Yuri Lowenthal als Peter Parker, Nadji Jeter als Miles Morales, Laura Bailey als Mary Jane Watson of Tony Todd als Venom; het niveau ligt over de gehele linie erg hoog en ik had hier eigenlijk iedereen kunnen noemen.
Daar waar we eerder al door New York konden slingeren is het speelgebied nu uitgebreid met Brooklyn, Queens en Coney Island. Natuurlijk is het een mooi PR-praatje om te roepen dat het speelgebied twee keer zo groot is geworden, de invulling voelt daadwerkelijk uniek aan. Queens bestaat uit kleinere gebouwen en je hebt echt het idee de drukte van de stad te ontvluchten, terwijl je op Coney Island een kermis kun vinden, inclusief reuzenrad. Nieuw is dat je ditmaal niet alleen bent aangewezen op je web om te slingeren, middels webwings is het mogelijk om te zweven. Er zijn zelfs verticale en horizontale luchtstromen om je de lucht in te werpen of extra snelheid te geven.
Om invulling te geven aan de wereld zijn er diverse activiteiten waar je, buiten het verhaal om, aan deel kunt nemen. De kleinere activiteiten keren terug en draaien om het stoppen van een bende criminelen, het blussen van een brandje of het stoppen van een auto. Het is bekende kost als je de eerdere games hebt gespeeld en daarmee een teleurstelling. Als je voor de zoveelste keer een gevarendriehoek ziet verschijnen om je te wijzen op een situatie waarin je hulp is vereist besluit je de inwoners na verloop van tijd aan hun lot over te laten, ook Spider-Man heeft af en toe rust nodig.
Naast deze kleine activiteiten en de hoofdmissies zijn er side-missions. Via de Friendly Neighborhood Spider-Man App kan je hulp worden ingeroepen voor uiteenlopende missies, zoals het achterhalen welke beest er bij een blinde vrouw een chaos heeft aangericht in de achtertuin. Hiernaast zijn er missies die onderdeel vormen van een groter geheel en als opzichzelfstaande verhalen te zien zijn. Door wat nieuwe elementen te implementeren voelt het iets frisser aan dan in de voorgaande games, kanttekening is wel dat ze bij sommige missies iets teveel leentjebuur spelen bij de vorige games. Om je niet te overdonderen worden de side-missions geleidelijk geďntroduceerd en per wijk weergegeven, op deze manier wisselde ik steeds af tussen het hoofdverhaal en de andere opdrachten. Zit je hier niet op te wachten dan kun je ze ook geheel links laten liggen en eerst de gehele verhaallijn doorlopen.
In veel van de missies is het niet mogelijk om te kiezen of je als Peter Parker of Miles Morales speelt, in de wereld zelf kun je daarentegen met een druk op de knop wisselen. Binnen no time ga je naar het punt op de map waar de ander zich begeeft, terwijl deze net zijn rek en strek oefeningen doet of met een inwoner staat te praten. Het is zelfs mogelijk dat je bij een activiteit aan komt en dat de ander al bezig is om orde op zaken te stellen. De manier waarop ze dit doen kan verschillen, zo beschikt Peter Parker over de krachten van de Symbiote terwijl Miles Morales terug kan vallen op elektriciteit. Dit uit zich ook in de skill trees waarvan er drie zijn; beiden hebben hun eigen unieke skill tree en de derde wordt gedeeld door het duo. Dit laatste is ook van toepassing op de outfit-technologie, met daarin punten die je onder andere toe kunt kennen aan meer gezondheid of sneller webslingeren, en de gadgets die je tijdens het gevecht in kunt zetten.
De gevechten vormen een spektakel die draaien om aanvallen, verdedigen en, voor het eerst in de serie, pareren. Naast gadgets hebben de Spider-Man unieke krachten die je niet ongelimiteerd in kunt zetten. Het is zelfs mogelijk om kortstondig extra krachtig te worden door L3 en R3 tegelijkertijd in te drukken. Insomniac Games pakt flink uit als het gaat om set pieces die veelal uit verschillende fases bestaan en zich afspelen op uiteenlopende locaties. Hier tegenover staan juist de momenten waarop je in een gebied komt en de keuze krijgt; probeer je de vijanden geruisloos uit te schakelen of kies je vol de aanval? In het eerste geval kunnen de weblijnen je helpen. Na deze gespannen te hebben kun je erover heen lopen zodat je niet gebonden bent aan de mogelijkheden die de architectuur je geeft, zoals dit in de vorige games het geval was. Een ander punt waar de studio flink wat moeite in heeft gestoken zijn de outfits. Er zijn er meer dan 65, waarvan het merendeel verschillende kleursamenstellingen heeft.
Eerder roemde ik al de acteerprestaties en de graphics mogen eveneens niet onbenoemd blijven. Persoonlijk prefereer ik altijd de framerate boven de grafische opties, en ook dan is Marvel’s Spider-Man 2 een lust voor het oog. Speciale aandacht gaat uit naar de gezichtsanimaties, vrijwel niet eerder in een game werden emoties zo goed overgebracht. Nergens ondervond ik enige problemen in de framerate, zelfs tijdens de meest hectische gevechten bleef deze overeind. Een laatste vermelding gaat uit naar de DualSense controller. Niet alleen zetten ze het geluid op een leuke manier in via de speaker, de sensitiviteit van de Symbiote wordt middels lichte trillingen weergegeven. Het zijn misschien kleine vermeldingen die zeker niet nieuw zijn voor het genre, wel laat het me nog meer meeleven met de gebeurtenissen op het scherm.
Aangezien ik de game al enige tijd voor de release mocht spelen is het misschien wat flauw om enkele technische imperfecties te benoemen, hopende dat deze al zijn opgelost wanneer iedereen ermee aan de slag kan. Het gaat om momenten als een activiteit die ineens verdwijnt als je er net voor staat, een vijand die onvindbaar is terwijl hij nog wel staat aangegeven op de map of juist in de lucht blijft hangen zonder dat deze te raken is, en een Quick Time Event die niet in wilde laden. Problemen die gelukkig verholpen konden worden door het checkpoint opnieuw in te laden. Anders was dit voor de ondertiteling, die met enige regelmaat verkeerd liep ten opzichte van de gesproken tekst, en de kunstmatige intelligentie van vijanden. Als je hun collega net bewusteloos achter hebt gelaten of middels een web de lucht in hebt gehesen zullen ze nauwelijks opkijken of hun zoektocht al na korte tijd staken. Als we dan toch een punt aan mogen dragen dat nog wat verbetering kan gebruiken is dit het wel.
Marvel’s Spider-Man 2 is een logische voortzetting van de serie. Wellicht klinkt dit wat oneerbiedig, alleen moet dit niet als zodanig worden opgevat. Vergelijk het met de films en de comics; je weet welke basis je mag verwachten en tegelijkertijd wil je verrast worden door het verhaal en wie hierin de rollen opeisen. Voor de game is dit niet anders. Met Peter Parker en Miles Morales als speelbare Spider-Man en de unieke kwaliteiten die ze mee brengen is er genoeg afwisseling, de nieuwe wijken van New York brengen een ander gevoel met zich mee en het verhaal … dat mag je lekker zelf gaan ondervinden.
Beoordeling
85
Je zou kunnen zeggen dat het cijfer twee in de titel van Marvel's Spider-Man 2 niet alleen verwijst naar de opvolger binnen de franchise, het refereert ook naar de twee speelbare personages. Beiden hebben hun eigen kwaliteiten en zijn door hun acteurs, net zoals de overige personages, op indrukwekkende wijze tot leven gebracht. Deze hoge productiewaarde is ook van toepassing op de andere onderdelen, voor een nieuw deel zien we alleen wel graag dat de activiteiten meer betekenis krijgen en de vijanden net wat slimmer worden.
Gisteren net de Miles Morales standalone gekocht voor de PS5. Eerst die maar eens uitspelen.
Gast (143.176.136.xxx)
op 17-10-2023 om 15:51
De game staan gemiddeld inmiddels op 91 en de minpunten die je noemde worden nergens in de reviews (inmiddels meer als 100) genoemd. Dat wil dus zeggen dat de preview versie hebt gespeeld, en die foutjes zijn verwijderd.
Al met al heeft Insomniac een geweldige game neer gezet en aangetoond dat echte raytracing goed mogelijk is op de PS5.
Verder zou ik je aanraden op de technical review van Digital Foundry te bekijken, zij vinden de game een hoogstandje is....
Rene Groen
(Eindredacteur)
op 17-10-2023 om 18:39
[Niv: 747 / Exp: 37345]
@ Gast hierboven: Van de websites die nu een review hebben gepubliceerd heeft iedereen dezelfde versie gespeeld. Daarnaast hoefde ik maar enkele (toevalligerwijs Nederlandse) websites na te gaan die eveneens technische imperfecties aanwezen, dus hoe je erop komt dat de minpunten in meer dan 100 reviews nergens terug te zien zijn snap ik niet.
Neemt natuurlijk niet weg dat een 85 een topcijfer is, en dat ik sommige benoemde minpunten niet heb meegenomen in het cijfer omdat ik zeker weet dat deze verholpen zullen worden, maar ik wilde ze wel benoemd hebben.
Gast (86.192.60.xxx)
op 24-10-2023 om 19:54
Game heeft hier helaas last van mega veel glitches. Ga denk ik wachten op een paar patches voordat ik verder speel.
