Wat is onze plaats binnen het universum? Hoe is onze relatie ten opzichte van technologie? Het zijn actuele vraagstukken die zelfs al in 1964 werden opgeworpen, getuige het boek The Invincible van de Poolse auteur Stanislaw Lem. Ontwikkelaar Starward Industries pakt ditzelfde boek als uitgangspunt voor een game onder dezelfde naam en geeft er vervolgens een iets andere invulling aan.
The Invincible plaatst ons in de schoenen van Yasna, een biologe die ontwaakt op de planeet Regis III. Vanwege geheugenverlies heeft ze geen idee hoe ze op de planeet terecht is gekomen en de enige met wie ze contact weet te leggen is Novik. Hij begeeft zich op een ruimteschip boven de planeet en al snel leren we dat Yasna niet alleen is gearriveerd. Gedurende zo’n zeven uur probeer je antwoorden te krijgen op de vraag wat er met haar collega’s is gebeurd en waarom je op deze planeet terecht bent gekomen. Een reis die nog het beste te omschrijven is als een thriller, en waarbij gameplay duidelijk een stap terug heeft gedaan. Je bent dan ook voornamelijk bezig met het voeren van conversaties, nemen van beslissingen en klikken op objecten, onderbroken door een enkele puzzel die eigenlijk geen naam mag hebben.
Om hierin te slagen is een sterke protagonist een vereiste en gelukkig weet Yasna deze rol perfect in te vullen. Je krijgt al snel medelijden met haar, zonder dat dit doordrenkt is met treurnis, en daarmee sympathie voor haar situatie. Door de te maken keuzes in dialogen kun je haar karakter iets meer sturing geven, terwijl Novik regelmatig in je oor klinkt om je beslissingen in twijfel te trekken. Deze wisselwerking zorgt voor een verhaal waarbij je voortdurend geïnteresseerd blijft naar het einde in je zoektocht naar antwoorden.
Omdat je als speler veelal een passieve rol inneemt zal The Invincible lang niet voor iedereen zijn. Weliswaar heb je echt het idee dat je Yasna bent en weet de ontwikkelaar voortdurend het gevoel op te roepen dat je alleen rondloopt op een desolate planeet, in termen van gameplay is het een walking simulator pur sang. De ontwikkelaar heeft de tijd genomen om het verhaal langzaam te ontvouwen en als je iemand bent die snel zijn aandacht laat verslappen wanneer je niet voortdurend bent betrokken bij de gameplay dan is de kans groot dat het verhaal je niet genoeg zal weten te boeien. En mocht je in de groep vallen die hier wel van kan genieten, ook dan is het de vraag of je voortdurend betrokken blijft.
De game weet je op bepaalde momenten echt het gevoel te geven dat je verloren bent. Wanneer een stofwolk voorbij trekt en de zestiger jaren worden gereflecteerd middels analoge technologie speel je even niet als Yasna, je bent deze biologe. Helaas weet de ontwikkelaar dit gevoel lang niet altijd vast te houden om diverse redenen. Een enkele hapering in de framerate is het nog wel te vergeven, dat Yasna om de paar meter uitgeput raakt en je door slecht levelontwerp soms geen idee hebt waar je precies naartoe moet is dat een stuk minder. Een ander probleem is dat je soms vast komt te zitten of objecten niet reageren. Op deze momenten is het opnieuw inladen van een checkpoint de enige oplossing en dit kan zomaar betekenen dat je tien tot twintig minuten opnieuw moet spelen, hopende dat je niet hetzelfde lot zal ondergaan. Een ander kritiekpunt is dat je weliswaar keuzes kunt maken, deze zijn echter alleen bepalend in het laatste deel van de game, verder lijken ze weinig invloed te hebben op het verhaal. Ook de audio had nog wat werk mogen gebruiken, tijdens conversaties lijkt deze een eigen leven te leiden, waarbij stemacteurs op het ene moment erg hard en op een volgend moment juist erg zacht klinken.
Ik vind het oprecht jammer dat The Invincible niet net wat meer technische plooien glad heeft weten te strijken. Zoals opgemerkt is de gameplay zeker niet voor iedereen aan te raden en zelfs als je wel binding hebt met verhalende games waarbij de input minimaal is dan zorgen de technische imperfecties ervoor dat je regelmatig uit de ervaring wordt gehaald. Als de ontwikkelaar dit nog weet op te lossen, iets wat voor een deel van de problemen zeker mogelijk moet zijn, dan kan ik de trip naar Regis III beter aan raden dan nu het geval is.
Beoordeling
65
The Invincible speelt zich af op een desolate planeet in de jaren zestig, waarbij biologe Yasna met geheugenverlies tracht om antwoorden te krijgen op vragen als waarom ze daar is en wat er met de rest van de bemanning is gebeurd. Gegoten in de vorm van een walking simulator ben je voortdurend nieuwsgierig naar de afloop, vraag is alleen of je daadwerkelijk het einde zal bereiken vanwege de technische problemen.
